Antonia Adroher Pascual

Irakasle-ikasketak egin zituen Gironako Maisu Maistren Eskolan, eta Espainiako Irakaskuntzako Langileen Federazioko (FETE) kide ere izan zen. Langileen Batasun Marxistaren Alderdiko (POUM) sortzaileetariko bat izan zen. Espainiako Gerra Zibilean, 1936ko urriaren 21ean, Gironako Udaleko propaganda eta kulturako emakumezko lehen errejidorea izan zen. Hezkuntza sistema berri bat jarri zuen abian Eskola Berri Bateratuko Kontseiluaren (CENU) bidez, beti ere irizpide pedagogiko berritzaile eta aurrerakoietan oinarritua. Horrez gain, lanaren eta anaitasunaren printzipio arrazionalistak kontuan hartu zituen. Horrek guztiak honako hau ekarri zuen: guztiontzako eskola publiko eta doakoa antolatzea, katalanez irakastea, osasun-printzipioak aintzat hartuz haurrak zaintzea, eta hezikidetzaren bitartez neska eta mutilen arteko berdintasuna.^[1]

1939an erbestera joan zen Carmel Rosa Baserba senarrarekin, lehenengo Toulousera eta ondoren, Parisera. Han sortu zuten Parisko Casal Català. 1977an Kataluniara itzuli zen, eta Gironan hil zen 2007an.^[2][3]

• antònia Adroher, carmel Rosa-Roc, carmel Rosa Baserba. 2001. La Llavor dels somnis. Llibres dels quatre cantons 4.bil. Editorea CCG, 302 pp. ISBN 84-95483-08-4, ISBN 978-84-95483-08-9

• Mestres 68 saria, pedagogia katalana berritzeko egindako lanagatik.
• 2006: Sant Jordiren Gurutzea saria jaso zuen.

Eponimia

• Gironako Antònia Adroher liburutegia. San Sunyer kalea, 46, Taialà auzoa, Girona.^[4][5]

• Marco, Aurora (2011). Laiovento, ed. Mulleres na guerrilla antifranquista galega (katalanez). Brión. ISBN 978-84-8487-211-5. 
• Rodrigo, Antonina (2003). Mujer y exilio: 1939 (ilustrada edición). Flor del Viento Ediciones S.A. p. 342. ISBN 9788489644885. 

• Egileari omenaldi orria Feliu de Llobregaten
• Antonia Adroher. La revolución en la enseñanza en Fundación Andreu Nin
• Antònia Adroher udal biblioteka Gironan