Daría Campillo Paniagua

Gasteizen jaio zen baina bere familiarekin urte luzez bizi izan zen Madrilen, eta bertan karitateko karmeldarrak ezagutu zituen^[1]. 1895eko abenduaren 23an, 22 urterekin, moja egin zen, Daría Santa Sofiarena izena hartuta^[2]. Lehen botuak egin ondoren, Viceko eskola batera bidali zuten lanera, handik Castellóra, eta gero Valentziako Karitatearen Etxera^[3]. Bertan erizaintzan aritu zen eta eskolan orratz lanak eta etxeko ekonomia irakasten zituen, eta ume-antzerkia ere antolatu zuen^[2].

1936ko maiatzaren 12ko Fronte Popularraren dekretuaren arabera, ongintzazko erakundeetan lan egiten zuten moja guztiak emakume laikoek ordezkatu behar zituzten^[2]. Gerra Zibila hasi eta gero, katolikoen aurkako jazarpena areagotu zen^[2], baina Daría indar handiz saiatzen zen garai zaila jasaten^[3]. Uztailaren 2an, azken meza ospatu zen Karitatearen Etxean, eta hurrengo egunetanm ojek altzari, argirik eta urik gabeko apartamentu batera joan ziren bizitzera^[2] Uztailaren 27an galdeketa egin zieten eta Katalunian, Valentzian edo Murtzian senideak zituztenei etxera joateko baimena eman zieten, baina Euskal Herriko eta Gaztelakoei ez zieten utzi^[2].

Azaroaren 17an, Valentzian geratu ziren hamabi mojak, Daría barne, Iberiar Federazio Anarkistako kideek atxilotu, galdekatu eta espetxera zigortu zituzten, eta azaroaren 19an Alaquàseko espetxera eraman zituzten^[2]. Azaroaren 24an Paternako zalditegira eraman, eta bertan exekutatu zituzten^[3]. Daría lasai eta isilik egon zen exekuzioan^[2]. Ehortzita dagoen lekua ezezaguna da^[4].

2001eko martxoaren 11n dohatsu bilakatu zen^[2].