Thérèse Le Prat

emakume argazkilari frantsesa

Thérèse Le Prat, sortzez Thérèse Cahen (Pantin, Frantzia, 1895eko martxoaren 19a - Neuilly-sur-Seine, 1966ko martxoaren 6a) argazkilari frantsesa zen. Hasieran, Compagnie des messageries maritimeseko argazkilari gisa egindako lanagatik egin zen ezagun, eta, ondoren, haren erretratu artistikoengatik. Mundu osoko antzerki-aktoreak ziren haren inspirazio-iturri nagusi. Hainbat libururen egilea, askotan jarri zituen bere lanak ikusgai.

Thérèse Le Prat
Bizitza
JaiotzaPantin1895eko martxoaren 19a
HeriotzaParis1966ko martxoaren 6a (70 urte)
Jarduerak
Jarduerakargazkilaria
Lantokia(k)Paris

Bizitza pribatua

Thérèse Cahen Pantinen jaio zen, 1895ean. Musikazale amorratua zen, eta biolina ikasi zuen. 1924an, Guillaume Le Prat editorearekin ezkondu zen, zeinak Rolleiflexa oparitu baitzion dibortzio-opari gisa, eta hori izan zen haren argazkilari-ibilbidearen jatorria.[1] Argazkilari profesional bihurtu zen, eta, 1931tik 1938ra, bereziki Compagnie de messageries maritimes-entzat lan egin zuen, Asian, Afrikan eta Ozeanian.[2][3]

Bigarren Mundu Gerran, judu gisa fitxatu zuten, eta Paris utzi eta Lyonen babestu zen. Gerraren amaieran, 1944ko azaroan, Philippe Stern arte-historialari eta museo-kontserbatzaile frantsesarekin ezkondu zen, ordurako Guimet Museorako lanean ziharduena (1954an zuzendaria izan zen); Dominique Darboisen aita ere bazen. Ordutik aurrera, Cahenek erretratuan espezializatzea erabaki zuen, eta, bereziki, 1947tik aurrera, tauletan interpretatu beharreko pertsonaia baten eszena-makillajean antzemandako aktoreen erretratuetan. Klitxe horiek elikatzen zituzten, halaber, berak aurpegietan egiten zituen bilaketek.[1]

Antzerkiaren munduari buruz egin zituen lanak Visages d'acteurs (1950) eta Autres visages d'acteurs (1952) liburuetan argitaratu zituen. Bertan aurki daitezke, adibidez, Desio izeneko tranbia piezako Arletty interpretearen erretratuak (Jean Cocteauren egokitzapen batean), Jean-Paul Belmondo Oscar filmean (Jacques Mauclairek eszenaratua), Gérard Philipe Le Cid filmean (Jean Vilar-ek behatua) edo Maria Casarès Six Personnages en quête d'auteuren bertsio frantsesean (Julien Bertheauk taularatua). Asiako antzerkian eta Afrikako artean inspiratuta, Masque et destin bilduma ere argitaratu zuen 1955ean, eta gero, 1959an, Le Masque et l'Humain. Ondotik, zenbait urtez, Wolfram Mehring mimo-aktorearekin lankidetzan, aurpegi bakar baten bariazioak landu zituen. Lan hori, 1962an, Musée des Arts décoratifseko erakusketa batean aurkeztu zuen, eta 1964an argitaratutako Un seul visage en ses métamorphoses izeneko bilduma batean.[4]

1966an hil zen Parisen.

Obrak

Thierry Maulnier-en erretratua, Teresa Le Prat, 1952an.

Erretratuak

Argitalpenak

  • Visages d'acteurs, Paris, Arts et métiers graphiques, 1950.
  • Autres visages d'acteurs, Paris, Arts et métiers graphiques, 1952.
  • En collaboration avec Philippe Stern, Le Petit python explorateur, Paris, Arts et métiers graphiques, 1953.
  • Masques et destins, Paris, Olivier Perrin, 1955.
  • Jean-Louis Barrault, Hambourg, Hœppner, 1957.
  • En collaboration avec Jean Cocteau, Jean Marais, Hambourg, Hœppner, 1959.
  • Le Masque et l'humain, Paris, La Colombe, 1959.
  • Un seul visage en ses métamorphoses, Paris, Plon, 1964.
  • En collaboration avec Philippe Stern, En votre gravité, Visages, Paris, Vilo, 1966.

Erakusketa nagusiak

  • 1940 - Tropiques tristes, Paris, Grand Palais.
  • 1950 - Visages d'acteurs, Paris, galerie Chez Loize.
  • 1952 - Autres visages d'acteurs, Paris, librairie Bonaparte.
  • 1953 - Le Petit python explorateur, Paris, librairie Bonaparte.
  • 1953 - Salon national de la photographie, Paris, Bibliothèque nationale (exposition collective).
  • 1955 - Masques et destins, Paris, librairie Bonaparte.
  • 1956 - Gens d'images, Paris, galerie d'Orsay (exposition collective).
  • 1957 - Deuxième biennale de la photographie, Nice (exposition collective).
  • 1959 - Le Masque et l'humain, Paris, musée des Arts décoratifs.
  • 1961 - Salon national de la photographie, Paris, Bibliothèque nationale (exposition collective).
  • 1962 - Un seul visage en ses métamorphoses, Paris, musée des Arts décoratifs.
  • 1976 - Thérèse Le Prat, Photographies, Tunis, ambassade de France en Tunisie.
  • 1981 - Hommage à Thérèse Le Prat, Bièvres, musée français de la Photographie.
  • 1994 - Spectacles, Paris, hôtel de Sully (exposition collective).
  • 1995 - Thérèse Le Prat, Paris, hôtel de Sully.
  • 2023 - Elle fait partie des artistes présentées dans le cadre de l'exposition « Artistes voyageuses, l'appel des lointains – 1880-1944 » au palais Lumière d'Évian puis au musée de Pont-Aven[5].

Oharrak eta erreferentziak

Kanpo estekak