Գրետա Գարբո
Գրետա Գարբո (շվեդ.՝ Greta Lovisa Gustafsson, սեպտեմբերի 18, 1905[1][2][3][…], Katarina church parish, Ստոկհոլմ, Ստոկհոլմի լեն, Շվեդիա[1] - ապրիլի 15, 1990[4][5][6][…], Նյու Յորք, ԱՄՆ[7]), շվեդ դերասանուհի, խաղացել է 30-ից ավելի ֆիլմերում։
 անգլ.՝ Greta Garbo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 18, 1905[1][2][3][…] | ||||
| Ծննդավայր | Katarina church parish, Ստոկհոլմ, Ստոկհոլմի լեն, Շվեդիա[1] | ||||
| Մահացել է | ապրիլի 15, 1990[4][5][6][…] (84 տարեկան) | ||||
| Մահվան վայր | Նյու Յորք, ԱՄՆ[7] | ||||
| Գերեզման | Սկուգսչյուրկոգորդեն[8] | ||||
| Կրթություն | Dramatens elevskola? (1924) | ||||
| Քաղաքացիություն |  Շվեդիա և  ԱՄՆ | ||||
| Կրոն | լյութերականություն | ||||
| Մասնագիտություն | դերասանուհի, կինոդերասանուհի և թատրոնի դերասանուհի | ||||
| Ակտիվ շրջան | 1920-1941 | ||||
| Ժանրեր | Կատակերգություն, Դրամա, Մելոդրամա | ||||
| Ծնողներ | հայր՝ Karl Alfred Gustafsson?[1], մայր՝ Anna Lovisa Johansdotter?[1] | ||||
| Պարգևներ և մրցանակներ | |||||
| IMDb | ID 0001256 | ||||
| ԿինոՊոիսկ | ID 157047 | ||||
| gretagarbo.com | |||||
| |||||
Կենսագրություն
Գրետա Գարբոն ծնվել է Ստոկհոլմում, 1905 թվականին։ Ավարտել է Ստոկհոլմի դրամատիկական արվեստի դպրոցը։ Որոշ ժամանակ աշխատել է որպես նորաձևություններ ցուցադրող։ Ռեժիսոր Էրիկ Պետշլերի «Թափառաշրջիկ Պետերը» կարճամետրաժ կինոնկարով (1922) Գարբոն մուտք է գործել կինո, այնուհետև գլխավոր հերոսուհու դերում նկարահանվել ռեժիսոր Մորից Ստիլերի «Գյոստա Բերլինգի առասպելը» կինոժապավենում (1924): Հոլիվուդ մեկնելուց առաջ Գարբոն Գերմանիայում նկարահանվում է ռեժիսոր Գ. Վիլհելմ Պաբստի «Տխուր նրբանցք» ֆիլմում (1925): Ամերիկյան «Հեղեղ» կինոնկարով (ռեժիսոր Մոնտա Բելլ, 1926) կինեմատոգրաֆիայի պատմության մեջ գրվում է Գարբոյի փայլուն էջերից մեկը։ Գարբոյի ստեղծագործական աշխատանքի բարձր կուլտուրան, իր կենդանի արտահայտությունն է գտել ռեժիսորներ Ֆրեդ Նիբյոյի «Գայթակղեցնողները» (1927) և «Խորհրդավոր լեդին» (1929), Կլարենս Բրաունի «Սեր» (1927) և «Գործարար կինը (1928), Ժակ Ռեյդերի «Համբույրը» (1929), Կլարենս Բրաունի «Աննա Քրիստի» (1930), Ռուբեն Մամուլյանի «Քրիստինա թագուհին» (1933), Կլարենս Բրաունի «Աննա Կարենինա» (1935) և «Նվաճում» (1937), Էդմունդ Գուլդինգի «Գրանտ-հոթել» (1932), Ջորջ Ֆիցմորիսի «Մատա-հարի» (1931), Ջորջ Կյուքորի «Քամելիասարդ տիկինը» (1937), Էրնստ Լյուբիչի «Նինոչկա» (1939) և այլն։ Ռեժիսոր Ջորջ Կյուքորի «Երկդեմ կինը» կինոնկարից հետո (1941), 36-ամյա Գարբոն ընդմիշտ հեռանում է կինոյից[12]։
Ամերիկյան կինոակադեմիայի կողմից հրապարակված Ամերիկյան բոլոր ժամանակների ֆիլմերի 100 մեծագույն աստղերի ցանկում 5-րդ տեղում է, 1955 թվականին ստացել է պատվավոր Օսկար կինոյում ունեցած ներդրումների համար, 3 անգամ ներկայացվել է Օսկար լավագույն դերասանուհու համար անվանակարգում։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- IMDb-ում էջ
- Գրետա Գարբոն իր մասին Արխիվացված 2017-09-27 Wayback Machine
- allrovi կայքում(չաշխատող հղում)
- Գրետա Գարբոյի մասին yahoo-ում Արխիվացված 2012-01-14 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրետա Գարբո» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 699)։  |