Arapski alfabet (arapski: أَلْأَبْجَدِيَّة ٱلْعَرَبِيَّة), ili arapski abdžad, je arapsko pismo jer je kodifikovan za pisanje arapskog jezika. Piše se sa desna na lijevo kurzivnim stilom i sadrži 28 slova. Većina slova ima kontekstualne oblike slova.
Arapski alfabet se smatra abdžadom, što znači da koristi samo konsonante, ali se sada smatra "nečistim abdžadom".[1] Kao i kod drugih nečistih abdžada, kao što je hebrejsko pismo, pisari su kasnije osmislili načine označavanja samoglasnih zvukova sa različitim dijakriticima.
Osnovni arapski alfabet sadrži 28 slova. Arapsko pismo je u drugim jezicima adaptirano dodajući i oduzimajući neka slova, kao što je to slučaj u perzijskom, otomansko–turskom, srednjokurdskom, urdu, sindi, malajskom, pašto, arwi i malayalamu (arapski malayalam). Ne postoji razlika između velikih i malih slova.
Mnoga slova izledaju slično, ali često tačka (ʾiʿjām) iznad ili ispod središnjeg dijela slova (rasm) predstavlja razliku između njih. Ove tačke predstavljaju sastavni dio slova, jer razlikuju slova koja predstavljaju različite zvukove. Na primjer, arapska slova ب (b), ت (t) i ث (th) imaju isti osnovni oblik, jednu tačku ispod, dvije ili tri tačke iznad; slovo ن (n) također posjeduje istu formu kada se nalazi na početku ili sredini riječi, sa jednom tačkom iznad, dok se malo razlikuje ukoliko stoji samo ili na kraju riječi.
Štampani i pisani arapski je u kurzivu, s tim da je većina slova unutar riječi direktno povezana sa susjednim slovima.
Postoje dva glavna redoslijeda razvrstavanja u arapskom alfabetu: abjad i hija.
Izvorni ʾabjadīy redosljed (أَبْجَدِيّ), koji se koristi za lijepo pisanje slova, potječe od redoslijeda feničanskog alfabeta, i stoga je sličan redoslijedu drugih alfabeta koji potiču od feničanskog, poput hebrejskog alfabeta. Ovim redoslijedom se slova također koristi i kao brojevi, abdžadski brojevi, te posjeduju isti alfanumerički kod/šifru kao hebrejska gematrija i grčka izopsefija.
hijā’ī (هِجَائِي) ili alifbāʾī (أَلِفْبَائِي) redoslijedi se koriste u spiskovima imena i riječi koji se trebaju poredati, kao na primjer u imenicima, razrednim dnevnicima, rječnicima, te se u ovom redoslijedu slova grupiraju prema sličnosti oblika.
