საბაჰი
საბაჰი (მალ. Sabah, ჯავი: سابه) — მალაიზიის სასულთნო. მალაიზიის 13 შტატიდან ერთ-ერთი. ადმინისტრაციული ცენტრია ქალაქი კოტა-კინაბალუ. მდებარეობს კუნძულ კალიმანტანის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში.
| მალაიზიის შტატი | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| საბაჰი მალ. Sabah ჯავი: سابه | |||||
 | |||||
| |||||
| ქვეყანა |  ინდონეზია | ||||
| ადმ. ცენტრი | კოტა-კინაბალუ | ||||
| შიდა დაყოფა | Kudat Division, West Coast, Interior Division, Sandakan Division და Tawau Division | ||||
| კოორდინატები | 5°18′00″ ჩ. გ. 117°00′00″ ა. გ. / 5.30000° ჩ. გ. 117.00000° ა. გ. | ||||
| მმართველი | Shafie Apdal | ||||
| დაარსდა | 16 სექტემბერი, 1963 | ||||
| ფართობი | 73 619 კმ² | ||||
| მოსახლეობა | 3 206 742 კაცი (2010) | ||||
| სიმჭიდროვე | 43,56 კაცი/კმ² | ||||
| სასაათო სარტყელი | UTC+8 | ||||
| სატელეფონო კოდი | 087-089 | ||||
| საფოსტო ინდექსი | 88000–91999 | ||||
| ოფიციალური საიტი | sabah.gov.my/cms/ | ||||
| |||||
საბაჰის შტატი სიდიდით მეორეა მალაიზიაში. მას ასევე უწოდებენ Negeri di bawah bayu-ს, რაც ითარგმნება, როგორც „ქვეყანა ქარების ქვეშ“. ადრე, როგორც დიდი ბრიტანეთის კოლონია ეწოდებოდა ბრიტანეთის ჩრდილოეთი ბორნეო[1][2][3][4], მოგვიანებით მიიღო მალაიზიის ფედერაციის შტატის სტატუსი[5].
დასავლეთით ესაზღვრება კუნძულ კალიმანტანზე მდებარე მალაიზიის შტატი სარავაკი, სამხრეთით — ინდონეზია, ხოლო აღმოსავლეთიდან და ჩრდილოეთიდან სულავესის, სულუსა და სამხრეთ ჩინეთის ზღვები.
გეოგრაფია
საბაჰის შტატის ჩრდილო-დასავლეთ ტერიტორიას ესაზღვრება სამხრეთ ჩინეთის ზღვა, ხოლო ჩრდილო-აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით ორი კუნძულთშორისი ზღვა: სულავესი და სულუ. სანაპირო ხაზ საკმაოდ დანაწევრებულია და წარმოქმნილია რიგი დახურული წყალმარჩხი ცურვისთვის ხელსაყრელი ზღვის უბეები. მათ შორის ბრუნეის უბე დასავლეთით, მურუდი — ჩრდილოეთით, ლაბუკი და დარველი — აღმოსავლეთით. ზოგან სანაპირო ხაზზე გვვხვდება კლდოვანი კუნძულები შხერები. სულუსა და სულავესის ზღვების ნაპირებზე მრავალი თავთხელი, მცირე კუნძულები და მარჯნის რიფებია, რომლებიც აფერხებენ ნავიგაციას.
შტატის ყველაზე მნიშვნელოვანი კუნძულებია სებატიკი, რომელსაც საბაჰის შტატი სანახევროდ იყოფს ინდონეზიასთან, ასევე ბანგი, ჯამბონგანი, მალავალი, ტიმბუნ-მატა და ბუმ-ბუმი.
საბაჰის შტატის თითქმის მთელი ტერიტორია, გარდა ვიწრო სანაპირო ზოლისა, უჭირავს დაბალ მთაგორებს, რომელიც დასავლეთით გადადის მთიან მასივ კროკერში. აღნიშნული ქედის ჩრდილლოეთ ნაწილში მდებარეობს მალაიზიისა და მთელი სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიის უმაღლესი მწვერვალი — მთა კინაბალუ (4 095 მ).
შტატის ყველაზე გრძელი და წყალუხვი მდინარეა კინაბატანგანი (560 კმ.). თავის ზემო და შუა დინებაში იგი მიედინება ვიწრო ხეობაში, რომელიც კვეთს მთიანეთის ცენტრალურ ნაწილს. კინაბატანგანი, ასევე სეგამა, ლაბუკი და სუგუტი მიედინებიანდასავლეთიდან აღმოსავლეთის მიმართულებით და ერთვიანსულუს ზღვას. სამხრეთ ჩინეთის ზღვას ერთვის ერთი მეტ-ნაკლებად მნიშვნელოვანი მდინარე პადასი, რომლის დელტაშიც ბრუნეის ყურეში, წარმოიქმნება დაჭაობებული კუნძულები.
საბაჰის კლიმატი ეკვატორულია, მუდმივად ცხელი და ტენიანი. მთაში კლიმატი უფრო ზომიერია, უფრო ზემოთ კი გრილი. ნალექების წლიური რაოდენობა დაბლობზე 3750 მმ-ის, ხოლო მთებში 5 000 მმ-ის ტოლია.
ისტორია
საბაჰის შტატი ინგლისელებმა დაიკავეს 1881 წელს და მიიღო პროტექტორატის სტატუსი. 1946 წელს დაარსდა სამეფო კოლონია ბრიტანეთის ჩრდილოეთი ბორნეო, ხოლო 1963 წელს შევიდა მალაიზიის ფედერაციის შემადგენლობაში.
ადმინისტრაციული დაყოფა
შტატი იყოფა ხუთ რაიონად:
| № | რაიონი | ადმინისტრაციული ცენტრი | ფართობი, კმ² | მოსახლეობა, ად. (2006)[6] |
|---|---|---|---|---|
| 1 | დასავლეთი სანაპირო | კოტა-კინაბალუ | 7 588 | 954 000 |
| 2 | შიდა ოლქი | ბოფორტი | 18 298 | 421 000 |
| 3 | კუდატი | კუდატი | 4 623 | 190 000 |
| 4 | სანდაკანი | სანდაკანი | 28 205 | 676 000 |
| 5 | ტავაუ | ტავაუ | 14 905 | 757 000 |
მოსახლეობა
ოფიციალური მონაცემებით შტატში ცხოვრობს 32 ეთნოსის წარმომადგენელი. შტატის მოსახლეობის უმრავლესობა საუბრობს მალაიურ ენაზე, ფართოდაა გავრცელებული ასევე ინგლისური და ჩინური ენებიც.