Војните во Југославија

Војните во Југославија биле серија од посебни, но поврзани^{[2] [3] [4]} етнички конфликти, војни за независност и бунтови што се воделе во поранешна Југославија [A 2] од 1991 до 2001 година, што довеле до распад на југословенската федерација во 1992 г.

Повеќето од војните завршиле со мировни договори, вклучувајќи целосно меѓународно признавање на новите држави, но со огромна човечки жртви и економска штета за регионот. Првично, Југословенската народна армија (ЈНА) барала да го зачува единството на цела Југославија со уништување на владите кои барале отцепување, но таа сè повеќе била под влијание на српската влада на Слободан Милошевиќ, која евоцирала српски национализам за да го замени слабеењето на комунистичкиот систем.

Според извештајот на Обединетите нации од 1994 година, српската страна немала за цел да ја обнови Југославија, туку да создаде „Голема Србија“ од делови на Хрватска и Босна.^[5] Други иредентистички движења се исто така поврзани со војните, како што се „Голема Албанија“ (од Косово, иако била напуштена по меѓународната дипломатија) ^{[6] [7][8] [9] [10]} и „Голема Хрватска“ (од делови на Херцеговина, до 1994 година кога договорот од Вашингтон го прекина).^{[11][12][13] [14] [15]}