Знаковен јазик
Знаковен јазик — јазик во кој општењето се врши со помош на гестови и говор на телото без да се потпира на звучни симболи. Мислите на говорникот се изразуваат со гестови — промена во ориентацијата и движењето на рацете, рамената и телото, како и изрази на лицето. Знаковните јазици најчесто се користат од заедниците со оштетен слух.[1][2]
Историја
Знаковниот јазик има долга историја. Луѓето користеле знаци за да општат долго пред запишаната историја. Но современите знаковни јазици, како американскиот знаковен јазик, навистина почнале да се развиваат на почетокот на XIX век. Една важна личност во историјата на знаковниот јазик е Томас Хопкинс Галодет. Во раните 1800-ти, тој запознал млада глува девојка по име Алис Когсвел и се заинтересирал да најде начини да ја образова. Галодет отпатувал до Европа и дознал за методите на знаковен јазик што се користат таму. Тој го вратил она што го научил и помогнал да се основа првото постојано училиште за глуви во САД, сега познато како Американско училиште за глуви.[3][4]
Со текот на времето, знаковните јазици се развиле и рашириле низ светот, секој со своја исклучителна граматика и речник. Денес, знаковните јазици се препознаваат како полноправни јазици, со своја лингвистичка структура и културно значење. Тие се користат од милиони глуви и наглуви луѓе како нивно основно средство за општење.
Наводи
Надворешни врски
- Langue:Signes du Monde Архивирано на 17 јули 2015 г.
- List Serv for Sign Language Linguistics
- signlangtv.org
- Знаковен јазик на Curlie (англиски)