Мегабит
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Мегабит — милион пати поголема единица од бит за дигитални информации. Префиксот мега- (симбол М) е дефиниран во Меѓународниот систем на единици (СИ) како множител со вредност 106 (1 милион),[1] и затоа
- 1 мегабит = 106бита = 1000000бита = 1000 килобита.
Симболот за мегабит е Mbit.
Мегабитот е тесно поврзан со мебибитот, повеќекратно поголема единица добиена од бинарниот префикс меби (симбол Mi), од ист ред на големина,[2] што е еднакво на 220бита = 1048576бита, или приближно 5% поголем од мегабитот. И покрај дефинициите на овие нови префикси за бинарно базирани количини на информации од страна на меѓународните организации за стандардизација, мемориските полуспроводнички чипови сè уште се продаваат користејќи ги имињата со метрички префикси за означување бинарни множители.
Со користење на заедничката големина бајт од осум бита и стандардизирана метричка дефиниција за мегабит и килобајт, 1 мегабит е еднаков на 125 килобајти (kB) или приближно 122 кибибајти (KiB).
Мегабитот нашироко се користи кога се однесува на брзините на пренос на податоци во компјутерски мрежи или телекомуникациски системи. Мрежните брзини на пренос и брзините на преземање често го користат мегабитот како износ пренесен во единица време, на пример, 100 Mbit/s (мегабита во секунда) брза етернет конекција, или 10 Mbit/s услуга за пристап до семрежјето, додека големината на единиците за податоци (податотеки) пренесени преку овие мрежи често се мерат во мегабајти. За да се постигне брзина на пренос од еден мегабајт во секунда, потребна е мрежна конекција со брзина на пренос од осум мегабити во секунда.
Употреба
- Во телекомуникациите, употребата на SI-дефинираната единица е стандардна.
- Во индустријата за полуспроводници, сè уште вообичаена практика е да се назначи меморија со случаен пристап (RAM), меморија само за читање (ROM) во бинарна интерпретација на метричките префикси, како што е мегабит, така што еден мегабит претставува 220бита = 1048576бита.[3][4][5] На пример, еден дискретен чип DDR3 специфициран на 512 Mb секогаш содржи 229 бита = 536870912бита = 512 мибита меморија,[6] или 671088648-bit bytes, различно наречени или 64 мебибајти или 64 (бинарни) мегабајта.
- За време на ерата на 16-битни конзоли за игри, мегабитот бил најчесто користената мерка за големината (капацитетот за складирање компјутерски податоци) на касетите за игри. Оваа големина претставува еден мебибит (Mibit). Огромното мнозинство игри SNES и Mega Drive (Genesis) биле произведени на 8-мегабитни касети, иако се појавиле и други големини на касетите како 4, 12, 16, 24, 32 и 48 мегабита. Ваквата употреба продолжила на Нинтендо 64, со големини на касети кои се движеле помеѓу 32 и 512 мегабита.