Национален парк Ширетоко

Националниот парк Ширетоко (知床国立公園, Ширетоко кокурицу коен) ― национален парк кој го покрива гротото на Полуостровот Ширетоко на североисточниот крај на островот Хокаидо, Јапонија. Зборот ширетоко потекнува од ајнскиот збор „сир еток“, значејќи „место каде земјата испакнува“.

Национален парк Ширетоко
知床国立公園
МСЗП — Категорија II (национален парк)
Поглед од морето
Место	Хокаидо, Јапонија
Координати	44°06′N 145°11′E / 44.100° СГШ; 145.183° ИГД / 44.100; 145.183
Површина	386,33 km2 (149,16 sq mi)
Воспоставен(а)	1 јуни 1964
Светско наследство на УНЕСКО
Службен назив: Ширетоко
Тип:	Природен
Критериуми:	ix, x
Прогласено:	2005 (29. сесија)
Број	1193
Држава:	Јапонија
Регион:	Азија-Тихи Океан

Еден од најоддалечените региони во Јапонија, голем дел од полуостровот е достапен само пеш или со брод. Ширетоко е најпознат како дом на најголемото јапонско население на кафеави мечки и нуди поглед на островот Кунашири, чија сопственост ја оспоруваат Јапонија и Русија. Паркот има водопад со топли извори наречен Водопади Камујвака (カムイワッカの滝, Камујвака/Камујуака-но-таки). „Камуј вака“ значи „вода на боговите“ на ајнски јазик.

Шумите на паркот се умерени и подалпски мешани шуми; главните видови дрвја вклучуваат сахалинска ела (Abies sachalinensis), Ерманова бреза (Betula ermanii) и монголски даб (Quercus mongolica). Надвор од границата на шумата има непробојни грмушки од сибирски џуџести борови (Pinus pumila).

Во 2005 година, УНЕСКО ја прогласил областа за светско наследство, советувајќи да се развие имотот заедно со Курилските Острови во Русија како прекуграничен „Парк на мирот на светското наследство“. Ставањето на списокот на Ширетоко како природно наследство било сметано за домородните Ајни како контрадикторно со долгата историја на ајнско живеење во областа на паркот.^[1]

Центарот за природа на паркот Ширетоко е во Шари. Служи како центар за посетители и вклучува филм за паркот, ресторан и продавница за подароци.