Огистен-Жан Френел

Огистен Френел е роден во Брољи, во департманот Ер од татко Жак Френел, архитект, и мајка Огистина Мериме. Му бил внук на книжевникот, сликарот и хемичарот Леонор Мериме, и следствено братучед на археологот и романописецот Проспер Мериме, исто така академици. На 13 години се запишал во централното училиште во Кан, Лицеј Малерб, потоа на 16 и пол години на Политехничката школа. Во 1806 година бил примен на Националната школа за мостови и патишта.

Својата кариера ја почнува во 1808 година во службата за Мостови и патишта во Дром. Во 1815 година се спротивставува на враќањето на Наполеон од Елба. Со оглед дека дедо му, Франсоа Мериме, бил интендант од семејството Де Број^[1], Огистен добил ројалистичко образование. Бил уапсен во Валанс на 9 мај 1815 година, и бил вратен кај мајка му во Матје. Во октомври 1815 година, бил назначен за инженер во Ил-е-Вилен. Редовно им пишувал на претпоставените со барање да ја продолжи својата научна кариера покрај Франсоа Араго. Врши бројни експерименти за светлинската бранова интерференција независно од Томас Јанг и го сковал изразот бранова должина. Ги пресметал интегралите наречени Френелови.

Во 1815 година, на дваесет и седум години, ѝ се спротивставува корпускуларната теорија на светлината на Њутн која била на снага дотогаш, и со експерименти за дифракцијата на светлината, ги поставува основите на „вибраторната“ теорија на светлината, која ќе ја дополни и коригира во 1818 година^[2].

Таа година Француската академија на науките распишува натпревар за прашањето на парадоксалните својства на светлината. Френел, поттикната од Араго, зема учество на натпреварот и поднесува студија заснована на брановата теорија на светлината.^[3]. Еден од членовите на жирито, Симеон Дени ПоасонПоасон, е голем поддржувач на корпускуларната теорија на светлината. Ја проучува студија на Френел во поединости и бара слаба точка за да ја покаже нејзината невистинитост. Поасон верува дека ја нашол во последицата на теоријата на Френел според која во центарот на сенка од кружно непроѕирно тело мора да се формира Френелова дамкасветла дамка, додека според корпускуларната теорија на светлината, сенката е униформна во целиот круг. Измамен од отсуството на Френелови дамки во сенките во секојдневниот живот, Поасон мисли дека ова е јака забелешка на Френеловата теорија^[4].

Но претседателот на комисијата, Франсоа Араго (идниот премиер), решава да ги повтори експериментите подетално. Тој монтира метален диск од 2 мм на стаклена плоча со восок ^[5] ·^[6] и успева да добија мала светла дамка во центарот на сенката добиена од непроѕирниот диск, со што повеќето од академиците биле убедени во брановата теорија на светлината. Жирито му ја доделило наградата на Френел во ноември 1819 година ^[4].

Френел ја потврдил брановата теорија на светлината прв докажувајќи дека светлинските бранови поларизирани во различни рамнини немаат никаков интерференциски ефект и во 1821 од тоа дедукцирал дека брановото движење на поларизираната светлината е попречно, а не надолжно (како она на звукот), како што се верувало пред него.

Тој прв произвел кружно поларизирана светлина. Неговите равенки, наречени Френелови, за рефракцијата сè уште се користат.

Во доменот на геометриската оптика, Френел ги измислил Френеловите леќи кои се користат за зголемување на моќта на осветлување на светилниците. Истите сè уште се користат во морските светилници, но исто така и во автомобилските фарови ^[7] и кино проекторите.

Во 1823 година станал член на Француската академија на науките, како и на Кралското друштво во Лондон, кое му го доделило Рамфордовиот медал во 1824 година. Починал од туберкулоза во 1827 година во Вил д’Авре, близу Париз и е погребан на гробиштата Пер Лашез.

• 
  Леќа, наречена Френелова, која се користи во светилниците
• 
  Ле Вердон, Жиронда, светилникот де Кордуан, сала на кралевите, биста на Огистен Френел

• Неговото име е запишано на списокот на 72 имиња на научници запишани на Ајфеловата кула.
• Повеќе гимназии го носат неговото име (Париз, Кан, Берне...).
• Број за поставување подморски кабли, пуштен во 1997 година, го носи неговото име.
• Во 2000 година основна е Френеловиот институт во Марсеј.

Поврзано

• Френелова леќа
• Френелова зона
• Френелов принцип
• Френелова дифракција
• Френелови равенки
• Френелови интеграли

Надворешни врски

• Académie des sciences : Augustin Fresnel
• Augustin Fresnel, père des phares modernes Архивирано на 21 јули 2006 г.
• Bibliothèque des phares Архивирано на 30 јуни 2018 г. de l'École des Ponts ParisTech, notice descriptive d'Augustin Fresnel Архивирано на 23 јануари 2018 г..
• Augustin Fresnel : sa vie et son œuvre
• Le texte de 1822 de Fresnel sur la lentille à échelons commenté sur le site BibNum.
• La biréfringence circulaire, texte de Fresnel (1822) commenté sur le site BibNum.
• Premier mémoire sur la diffraction (1815), en ligne et commenté sur le site BibNum.
• Institut Fresnel - Unité Mixte de Recherche CNRS 7249
• Structurae : Augustin Fresnel