Парагвај (река)
- За другите значења на поимот „Парагвај“ видете ја страницата за појаснување.
Парагвај (шпански: Río Paraguay, португалски: Rio Paraguai, гварански: Ysyry Paraguái) е една од главните реки во централниот дел на Јужна Америка. Реката извира во сојузната држава Мато Гросо до Сул во Бразил, а потоа тече низ Боливија, Парагвај и Аргентина. Вкупната должина на реката изнесува 2621 километар.[1] Реката се соединува со реката Парана, јужно од Асунсион. По реката е именувана и државата Парагвај.
| Парагвај | |
| Rio Paraguai, Río Paraguay | |
 Поглед кон реката Парагвај во близина на Асунсион. | |
| Земји | Парагвај, Бразил, Аргентина, Боливија |
|---|---|
| Притоки | |
| - леви | Рио Негро, Миранда, Кујаба, Апа, Тебикуари |
| - десни | Жауру, Пилкомајо, Бермехо |
| Утока | Парана |
| - височина | 50 м |
| Должина | 2.621 км [1] |
| Слив | 1.095.000 км2 [2] |
| Истек | |
| - просечен | 2.700 м3/с [1] |
 Карта на басенот на Рио де ла Плата, каде се прикажува спојувањето на Парана и Парагвај. | |
Тек
Изворот на Патагвај е јужно од Дијамантино во Мато Гросо, Бразил. Општо гледано, реката тече југозападно, и поминува низ бразилскиот град Касерес, а потоа свртува јужно, поминувајќи низ долините на Пантанал, градот Корумба, а понатака покрај бразилско-боливиската граница. Од градот Пуерто Бахија Негра, реката е всушност граница помеѓу Бразил и Парагвај. Реката Парагвај ја пресекува државата Парагвај речини на половина. Западниот дел на државата е Гран Чако и е слабо населен, а источнот дел на државата е густо пошумен и доста населен. Реката поминува во главниот град на Парагвај, Асунсион. Од Асунсион јужно на 275 км се соединува со реката Парана во Аргентина.
Наводи
Литература
- American University Trade and Environment data base (2004). Itaipu Dam.
- American University Trade and Environment data base. (1999). Hydrovia Canal Plan and Environment.
Available online at http://www.american.edu/TED/hidrovia.htm.
- Bascheck, B. and Hegglin, M. (2004). Plata/Paraná River Basin, A Case Study. Swiss Federal Institute for Environmental Science and Technology.
- Da Rosa, J. E. (1983). Economics, politics, and hydroelectric power: the Paraná River Basin. Latin American Research Review, VXVIII (3), pp. 77–107.
- Elhance, A. P. (1999). Hydropolitics in the 3rd World, Conflict and Cooperation in International River Basins. Washington, D.C.: United States Institute of Peace.
- Gleick, P.H., ed. Water in Crisis. A Guide to the World's Fresh Water Resources, New York: Oxford University Press, pp. 13–24.
- Kulshreshtha, S.N. (1993). World Water Resources and Regional Vulnerability: Impact of Future Changes. RR-93-10, IIASA, Laxenburg, Austria.
- Lammers, O., Moore, D. and Preakle, K. (1994). Considering the Hidrovia: a preliminary report on the status of the proposed Paraguay/Parana waterway project. Working Paper 3. Berkeley, California: International Rivers Network, July.
- Transboundary Freshwater Dispute Database (TFDD) (2007). Oregon State University.
Available on-line at: http://www.transboundarywaters.orst.edu/ Архивирано на 11 март 2009 г.
- United Nations. (1978). Register of international rivers, Water Supply Management, 2 (1). New York: Pergamon Press.