Фумихико Маки
Фумихико Маки (槇 文彦, Маки Фумихико, роден 6 септември 1928) ― јапонски архитект кој предава на кампусот Шонан Фуџисава при Кеиоскиот универзитет. Во 1993 година, тој ја примил Прицкеровата награда за неговиот труд, кој честопати истражувал пионерски употреби на нови материјали и ги спојува културите на Истокот и Западот.[1]
| Фумихико Маки | |
|---|---|
 Маки во Медија лаб на МИТ во март 2010 година | |
| Роден(а) | 6 септември 1928 Токио, Јапонија |
| Националност | Јапонец |
| Установа | Токиски универзитет (додипломец по архитектура, 1952) Кренбрукова ликовна академија (магистер по архитектура, 1953) Дипломски дизајнерски факултет, Харвардски универзитет (магистер по архитектура, 1954) |
| Награди | Прицкерова награда Златен медал на АИА |
| Ателје | Маки и соработници |
| Зданија | Центар за уметности Јерба Буена, Ликовен музеј Милдред Лејн Кемпер, Светски трговски центар 4 |
| Проекти | Проширување на седиште на Обединетите нации во Менхетен. |
Ран живот
Маки е роден во Токио. Откако студирал на Токискиот универзитетот и дипломирал како додипломец по архитектура во 1952 година,[2] се преселил во Академијата за уметност Кранбрук во Блумфилд Хилс, Мичиген, дипломирајќи магистрирал во 1953 година. Потоа студирал на харвардскиот Дипломски факултет за дизајн, дипломирајќи како магистер по архитектура во 1954 година.
Кариера
Во 1956 година, тој зазел функција како доцент по архитектура на Вашингтоновиот универзитет во Сент Луис, каде исто така бил награден со неговата прва задача: дизајнот на Стајнберговата сала (ликовен центар) на универзитетскиот кампус Данфорт. Оваа зграда останала единствениот завршен труд во Соединетите Држави сè до 1993 година, кога ја завршил зградата на Центарот за уметности Јерба Буена во Сан Франциско.[3] Во 2006 година, тој се вратил на Вашингтоновиот универзитет во Сент Луис за да го дизајнира новиот дом за Ликовниот музеј Милдред Лејн Кемпер и Вокеровата сала.
Во 1960 година се вратил во Јапонија за да помогне во создавањето на групата метаболизам. Тој работел за „Skidmore, Owings & Merrill“ во Њујорк и за „Серт Џексон и соработници“ во Кембриџ, Масачусетс и го основал „Маки и соработници“ во 1965 година.
Во 2006 година, тој бил поканет да се приклучи на судиската комисија за меѓународен натпревар за дизајн за новите Градини во заливот во Сингапур. Маки дизајнирал проширена зграда на Медија лаб на МИТ во Кембриџ, Масачусетс, која била завршена во 2009 година.[4]
По завршувањето на проширувањето во вредност од 300 милиони долари, на седиштето на Обединетите нации во Менхетен, Маки ја дизајнирал Кулата 4 на поранешното место на Светскиот трговски центар што била отворена во 2013 година. И покрај тоа што го критикува својот проект на улицата Астор Плејс 51 како „надвор од ред“, списанието „New York“ ја нарекла Кула 4 „прилично деликатна“.[5]
Маки ќе го дизајнира лондонскиот кампус на Ага Кановиот универзите заедно со културен центар како дел од проектот за развој на Кингс Крос. Овие ќе бидат првите европски проекти на Маки и ќе ги претставуваат третиот и четвртиот проект Ага Кан за Маки, кој исто така ги дизајнирал Делегацијата на Исмаилскиот имамат во Отава и Ага Кановиот музеј во Торонто.[6] Тој исто така бил назначен од фондацијата Соња и Рајнхард Ернст да го дизајнира Рајнхард Ернстовиот музеј во Висбаден, Германија, за да ја прикаже збирката по апстрактна уметност на фондацијата.[1]
Награди
- 1988: Волфова награда за уметност
- 1993: Прицкерова награда по архитектура
- 1993: Златен медал на Меѓународниот сојуз на архитекти
- 1999: Премиум Империјале
- 2011: Златен медал на АИА
Наводи
Наводи
- Маки, Фумихико, „Истражувања во збирен облик“, Посебна публикација број 2, Архитектонска школа, Вашингтонов универзитет: Сент Луис: Јуни 1964 година
- 10 приказни за збирно домување, од а+т истражувачка група . Поглавје 08. Тераса покрај ридот. Фумихико Маки. Токио, 1967-1998 година
Надворешни врски
- Маки и соработници, службена страница
- Прицкерова награда - Фумихо Маки Архивирано на 3 јануари 2012 г.
- Интервју со Фумихико Маки (видео)
- Слики од Кулата 4, СТЦ (фотографии)