Хан

Хан или кан^[1] (понекогаш кан, туркиски: khān,^[2][3] монголски: 'qāān',^[3] Кинески: 可汗 или 汗, kehan или han) претставува тутула која ја имал владетел или војсоководец од Средна Азија. На почетокот бил користен во средновековието од алтајските номадски племиња кои живееле на северот од Кина. За првпат овој назив бил користен во Ксијнбеи конфедерацијата^[4] за нивниот водач во периодот од 283 до 289 година,^[5] а подоцна бил користен како титула за владетел на некоја држава.^[6]

Подоцна овој поим бил прифатен и од други народи во Азија пред туркиските народи и Монголците да го пренесат во останатиот дел од Азија и во Европа. Во средината на шестиот век за Персијците била вообичаена употребата на зборот хан со значење „Крал на Туркијците“.^[7]

Денес овој збор најчесто се поврзува со слични значења: командант, водач или владетел. Денес ханови постојат претежно во Јужна Азија, во Средна Азија, во Авганистан и во Иран.