Alexis Sánchez

piłkarz chilijski

Alexis Alejandro Sánchez Sánchez (ur. 19 grudnia 1988 w Tocopilli) – chilijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Chile.

Alexis Sánchez
Ilustracja
Alexis Sánchez podczas Pucharu Konfederacji 2017
Pełne imię i nazwisko

Alexis Alejandro Sánchez Sánchez

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1988
Tocopilla

Wzrost

168 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Kariera juniorska
LataKlub
2004–2005CD Cobreloa
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2005–2006CD Cobreloa47(12)
2006–2011Udinese Calcio95(20)
2006–2007Colo-Colo (wyp.)32(5)
2007–2008River Plate (wyp.)23(4)
2011–2014FC Barcelona88(39)
2014–2018Arsenal122(60)
2018–2020Manchester United32(3)
2019–2020Inter Mediolan (wyp.)22(4)
2020–2022Inter Mediolan57(12)
2022–2023Olympique Marsylia35(14)
2023–Inter Mediolan8(0)
W sumie:561(173)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2006–2008 Chile U-2018(4)
2006– Chile160(51)
W sumie:178(55)
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
srebroRosja 2017
Copa América
złotoChile 2015
złotoStany Zjednoczone 2016

Od 2006 występuje w reprezentacji Chile, której jest rekordzistą pod względem liczby występów oraz liczby bramek. Złoty medalista Copa América 2015 i 2016, uczestnik Mistrzostw Świata 2010, 2014 i Copa América 2011, 2019. Srebrny medalista Pucharu Konfederacji 2017.

Kariera klubowa

Jego pierwszym klubem była CD Cobreloa. W 2005, mając 17 lat, został członkiem pierwszego zespołu. Jego talent obserwowali wysłannicy włoskiego Udinese Calcio, które w maju 2006 kupiło go za kwotę 3 milionów dolarów. Przed rozpoczęciem sezonu we Włoszech został jednak wypożyczony do CSD Colo-Colo. Rok później trafił na wypożyczenie do argentyńskiego River Plate.

W sezonie 2010/2011 stał się kluczowym zawodnikiem Udinese, które zakończyło sezon na czwartym miejscu w Serie A.

W lipcu 2011 został piłkarzem Barcelony. Kwota transferu wyniosła 37,5 miliona euro (26 milionów + 11,5 zmiennych). W Barcelonie występował z numerem 9, który otrzymał po odejściu Bojana Krkicia do AS Roma[1].

W lipcu 2014 podpisał kontrakt z Arsenalem[2].

W barwach londyńskiego klubu zadebiutował 2 sierpnia 2014 w meczu w ramach Emirates Cup przeciwko SL Benfica. Pierwszą bramkę zdobył w meczu eliminacji Ligi Mistrzów przeciwko tureckiemu Besiktasowi.

22 stycznia 2018 podpisał 4,5-letni kontrakt z Manchesterem United. W nowym klubie zadebiutował 26 stycznia 2018 w wygranym 0:4 meczu IV rundy Pucharu Anglii przeciwko Yeovil Town, w 72. minucie spotkania został zmieniony przez Jesse'ego Lingarda. W tym samym spotkaniu zaliczył również asystę przy bramce Andera Herrery. Swoją pierwszą bramkę dla Manchesteru United strzelił 3 lutego 2018 w wygranym 2:0 meczu przeciwko Huddersfield Town.

29 sierpnia 2019 udał się na roczne wypożyczenie do Interu Mediolan.

6 sierpnia 2020 definitywnie przeszedł do Interu Mediolan na zasadzie wolnego transferu, podpisując kontrakt na trzy lata[3]. 14 września zadebiutował w barwach Interu, rozgrywając mecz przeciwko Udinese (1:0). Pierwsza dwa trafienia zanotował dwa tygodnie później, strzelając w wygranym 3:1 starciu z Sampdorią[4].

9 sierpnia 2022 przeszedł do Olympique Marsylia, z którym podpisał dwuletni kontrakt, z opcją przedłużenia o kolejne lata[5]. We francuskim klubie zadebiutował 14 sierpnia w zremisowanym 1:1 meczu Ligue 1 z Brest[6]. 28 sierpnia w wygranym 3:0 meczu 4. kolejki przeciwko Nice, strzelił swoje pierwsze dwie bramki w Ligue 1[7]. 11 lutego 2023 skompletował dublet w wygranym 2:0 meczu Ligue 1 z Clermont Foot 63[8]. Dublet zanotował również 19 marca w meczu z Stade de Reims (2:1)[9].

26 sierpnia 2023 powrócił do Interu Mediolan, podpisując jednoroczny kontrakt[10]. Pierwsze trafienie po powrocie zanotował 24 października w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA w wygranym 2:1 meczu z Red Bullem Salzburg[11].

Kariera reprezentacyjna

Ma za sobą grę w reprezentacji Chile do lat 20. 27 kwietnia 2006 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Chile, w meczu przeciwko Nowej Zelandii[12]. Pierwszą bramkę dla drużyny narodowej strzelił w, rozgrywanym 7 września 2007, meczu przeciwko reprezentacji Szwajcarii (1:2)[13]. 22 czerwca 2017, strzelając gola reprezentacji Niemiec w meczu Pucharu Konfederacji 2017, został najskuteczniejszym strzelcem w historii reprezentacji Chile z 38 golami, bijąc rekord ustanowiony przez Marcelo Salasa, który wynosił 37 bramek[14].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na 22 stycznia 2024)
KlubSezonLigaLigaPuchar krajuPuchar ligiEuropa[a]Inne[b]Suma
MeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
CD Cobreloa2005Primera División35330383
2006129129
Ogólnie4712000030005012
Colo-Colo (wyp.)2006Primera División18491275
200714173214
Ogólnie325000016400489
River Plate (wyp.)2007/2008Primera División23480314
Ogólnie23400008000314
Udinese Calcio2008/2009Serie A3232090433
2009/201032541366
2010/20113112203312
Ogólnie95208100900011221
FC Barcelona2011/2012Primera División25127162304115
2012/20132986291204611
2013/201434199290205421
Ogólnie8839225002437014147
Arsenal2014/2015Premier League3516641194105225
2015/20163013311073004117
2016/201738245300835130
2017/201819700201100228
Ogólnie122601484125111016680
Manchester United2017/2018Premier League12241002000183
2018/2019201310040272
Ogólnie32372006000455
Inter Mediolan (wyp.)2019/2020Serie A2244040324
Inter Mediolan2020/20213073050387
2021/2022275526111399
Ogólnie7916122001711110920
Olympique Marsylia2022/2023Ligue 1351442524418
Ogólnie3514420052004418
Inter Mediolan2023/2024Serie A80006220162
Ogólnie8000006220162
Ogólnie w karierze56117367204112023111763218

Reprezentacyjne

(aktualne na 22 listopada 2023)
ReprezentacjaRokMeczeBramki
Chile200650
200741
200892
200995
201074
2011112
201280
2013118
2014134
2015145
2016155
2017133
201852
201982
202042
202182
202283
202381
Łącznie16051

Sukcesy

Colo-Colo

River Plate

FC Barcelona

Arsenal

Inter Mediolan

Chile

Wyróżnienia

Rekordy

  • Najskuteczniejszy zawodnik w historii reprezentacji Chile: 51 goli
  • Najwięcej występów w historii reprezentacji Chile: 160 meczów[c]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia