Superpuchar Włoch w piłce nożnej
Superpuchar Włoch (wł. Supercoppa Italiana) – trofeum przyznawane zwycięskiej drużynie w czterozespołowym turnieju, w którym biorą udział: zdobywca mistrzostwa Włoch oraz jego wicemistrzostwa, zdobywca Pucharu Włoch oraz jego finalista.
.png) Logo rozgrywek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn | 4 |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca | Milan (1988) |
| Obecny zwycięzca | Inter Mediolan (2023) |
| Najwięcej zwycięstw | Juventus (9) |
| Strona internetowa | |
Superpuchar został utworzony w 1988 jako mecz pomiędzy mistrzem Włoch, a zdobywcą Pucharu Włoch. Od edycji 2023 udział poszerzono o dwa zespoły – wicemistrza Włoch oraz finalistę krajowego pucharu. Najwięcej zwycięstw w rozgrywkach Superpucharu Włoch zdobył Juventus, który dziewięciokrotnie triumfował[1].
Historia
Pierwsza edycja rozgrywek o Superpuchar odbyła się 14 czerwca 1989. Na stadionie San Siro w Mediolanie zmierzył się ówczesny zdobywca mistrzostwa Włoch Milan ze zdobywcą Pucharu Włoch, zespołem Sampdorii. Mecz zakończył się wynikiem 3:1 dla Milanu. W 1993 Superpuchar rozgrywany był w Waszyngtonie, w 2002 w Trypolisie natomiast w 2003 w Nowym Jorku. Od 2009 finał Superpucharu Włoch rozgrywany jest na stadionie olimpijskim w Pekinie. Na mocy umowy z lat 2011–2013 mecze Superpucharu odbywały się na terenie Chin w zamian za co liga włoska otrzymała 10 mln euro. W 2014 mecz odbył się w Katarze. Rok później w Szanghaju, natomiast w roku 2016 po raz kolejny w Katarze. W edycji 2018 we włoskim Superpucharze wprowadzono technologię VAR (wykorzystywaną już w poprzednich mistrzostwach)[2]. W 2018 i 2019 mecz o Superpuchar został rozegrany w Arabii Saudyjskiej. Po dwóch latach przerwy w 2022 wrócono do stadionu w Arabii Saudyjskiej.
Format
Mecz o Superpuchar Włoch rozgrywany jest przed rozpoczęciem każdego sezonu, a od 2016 w połowie sezonu. W przypadku remisu, po upływie regulaminowego czasu gry, przeprowadza się dogrywkę. Jeżeli i ona nie wyłoni zwycięzcy, to od razu zarządzana jest seria rzutów karnych. Od edycji 2023 został wprowadzony system czterech drużyn – zdobywcy pierwszego i drugiego miejsca w Serie A oraz zdobywcy oraz finalisty Pucharu Włoch[3].
Zwycięzcy i finaliści
Uwagi:
- wytłuszczono i kursywą oznaczone zespoły, które w tym samym roku wywalczyły mistrzostwo i Puchar kraju (dublet),
- wytłuszczono zespoły, które zdobyły mistrzostwo kraju,
- kursywą oznaczone zespoły, które zdobyły Puchar kraju.
Statystyki
Klasyfikacja według klubów
W dotychczasowej historii finałów o Superpuchar Włoch na podium oficjalnie stawało w sumie 9 drużyn. Liderem klasyfikacji jest Juventus F.C., który zdobył trofeum 9 razy.
- (aktualne na 22 stycznia 2024)
| Lp. | Klub | Zdobywca | Finalista | Zwycięskie sezony | Przegrane finały |
|---|---|---|---|---|---|
 |  | ||||
| 1. | Juventus F.C. | 9 | 8 | 1995, 1997, 2002, 2003, 2012, 2013, 2015, 2018, 2020 | 1990, 1998, 2005, 2014, 2016, 2017, 2019, 2021 |
| 2. | Inter Mediolan | 8 | 4 | 1989, 2005, 2006, 2008, 2010, 2021, 2022, 2023 | 2000, 2007, 2009, 2011 |
| 3. | A.C. Milan | 7 | 5 | 1988, 1992, 1993, 1994, 2004, 2011, 2016 | 1996, 1999, 2003, 2018, 2022 |
| 4. | S.S. Lazio | 5 | 3 | 1998, 2000, 2009, 2017, 2019 | 2004, 2013, 2015 |
| 5. | AS Roma | 2 | 4 | 2001, 2007 | 1991, 2006, 2008, 2010 |
| 6. | SSC Napoli | 2 | 3 | 1990, 2014 | 2012, 2020, 2023 |
| 7. | UC Sampdoria | 1 | 3 | 1991 | 1988, 1989, 1994 |
| Parma | 1 | 3 | 1999 | 1992, 1995, 2002 | |
| 9. | ACF Fiorentina | 1 | 1 | 1996 | 2001 |
| 10. | Torino FC | 0 | 1 | 1993 | |
| 11. | Vicenza | 0 | 1 | 1997 |
Klasyfikacja według miast
- (aktualne na 22 stycznia 2024)
| Miasto | Liczba tytułów | Kluby |
|---|---|---|
| Mediolan | Inter Mediolan (8), A.C. Milan (7) | |
| Turyn | Juventus F.C. (9) | |
| Rzym | S.S. Lazio (5), AS Roma (2) | |
| Neapol | SSC Napoli (2) | |
| Florencja | ACF Fiorentina (1) | |
| Genua | UC Sampdoria (1) | |
| Parma | AC Parma (1) |
Klasyfikacja według kwalifikacji
| Tytuł | Zwycięstw | Finałów |
|---|---|---|
| Mistrz Włoch | 24[4] | 11[5] |
| Zdobywca Pucharu Włoch | 9[6] | 18[7] |
| Finalista Pucharu Włoch | 2 | 6 |
Najlepsi strzelcy
- (aktualne na 22 stycznia 2024)[8]
| Poz. | Piłkarz | Klub | Gole | Mecze |
|---|---|---|---|---|
| 1 |  Paulo Dybala | Juventus | 4 | 6 |
| 2 | Carlos Tévez | Juventus | 3 | 2 |
 Andrij Szewczenko | Milan | 3 | 3 | |
 Samuel Eto'o | Inter | 3 | 3 | |
| Lautaro Martínez | Inter | 3 | 4 | |
 Alessandro Del Piero | Juventus | 3 | 6 |
Najwięcej występów
- (aktualne na 22 stycznia 2024)[9]
| Poz. | Piłkarz | Lata występów | Klub | Mecze |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Gianluigi Buffon | 1995–2017 | Parma (1), Juventus (8) | 9 |
 Dejan Stanković | 1998–2011 | Lazio (2), Inter (7) | ||
| 2 | Leonardo Bonucci | 2012–2020 | Juventus | 7 |
| Giorgio Chiellini | 2013–2021 | Juventus | ||
| Javier Zanetti | 2005–2011 | Inter | ||
| 3 | Esteban Cambiasso | 2005–2010 | Inter | 6 |
| Alessandro Costacurta | 1988–1999 | Milan | ||
 Stefan de Vrij | 2015–2023 | Lazio | ||
| Alessandro Del Piero | 1995–2005 | Juventus | ||
| Paulo Dybala | 2015–2021 | Juventus | ||
 Stephan Lichtsteiner | 2009–2016 | Lazio (1), Juventus (5) | ||
| Paolo Maldini | 1992–2004 | Milan |
Najwięcej tytułów
- (aktualne na 22 stycznia 2024)
| Poz. | Piłkarz | Klub | Tytuły |
|---|---|---|---|
| 1 | Gianluigi Buffon | Parma (1), Juventus (6) | 7 |
| 2 | Dejan Stanković | Lazio (2), Inter (4) | 6 |
| 3 | Leonardo Bonucci | Juventus | 5 |
| Giorgio Chiellini | Juventus | ||
| Alessandro Costacurta | Milan | ||
| Hernán Crespo | Parma (1), Lazio (1), Milan (1), Inter (2) | ||
| Ciro Ferrara | Napoli (1), Juventus (4) | ||
| Paolo Maldini | Milan | ||
| Paolo Orlandoni | Lazio (1), Inter (4) | ||
| Walter Samuel | Roma (1), Inter (4) |
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Oficjalna strona Włoskiego Związku Piłki Nożnej (wł. • ang.)
- Superpuchar, [w:] baza Soccerway (liga) [dostęp 2022-11-01].
- Superpuchar Włoch 22/23, [w:] baza Transfermarkt (trofeum) [dostęp 2022-11-02].
- Lista Finałów Superpucharu w bazie RSSSF (ang.)