Timo Konietzka

niemiecki piłkarz
(Przekierowano z Friedhelm Konietzka)

Timo Konietzka (ur. 2 sierpnia 1938 w Lünen jako Friedhelm Konietzka, zm. 12 marca 2012 w Brunnen[1]) – były niemiecki piłkarz i trener, reprezentant kraju. Strzelec pierwszego gola w historii niemieckiej Bundesligi i zdobywca wielu bramek w niemieckiej lidze, porównywalny z Gerdem Müllerem, czy Robertem Lewandowskim[2].

Timo Konietzka
Friedhelm Konietzka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1938
Lünen

Data i miejsce śmierci

12 marca 2012
Brunnen

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
VfB 08 Lünen
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
0000–1958VfB 08 Lünen
1958–1965Borussia Dortmund160(126)
1965–1967TSV 1860 Monachium47(30)
1967–1971FC Winterthur(71)
1971–1973FC Zürich33(6)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1962–1965 Niemcy9(3)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1971–1978FC Zürich
1978–1980BSC Young Boys
1980–1982Grasshopper Zurych
1982–1983KSV Hessen Kassel
1983–1984Bayer Uerdingen
1984Borussia Dortmund
1985–1986Grasshopper Zurych
1987–1988FC Zürich
1990–1991Bayer Uerdingen
1993–1994FC Luzern

Życiorys

Urodzony 2 sierpnia 1938 roku w Lünen, mieście w Zagłębiu Ruhry[2]. 5 lat po szkole dołączył do ojca i braci pracujących w kopalni węgla Auguste Victoria[2][3]. Po pracy trenował piłkę w lokalnym klubie VfB 08 Lünen[2]. Nawet po przeniesieniu do Borussii ówczesna pensja piłkarza nie starczała mu na utrzymanie, więc pracował jako pomocnik w browarni Union[2].

Od dnia urodzenia nazywał się Friedhelm Konietzka. Od kolegów z drużyny dostał przydomek „Timo” z uwagi na podobieństwo do radzieckiego generała Siemiona Timoszenki. W 1985 roku Konietzka oficjalnie zmienił sobie imię z Friedhelm na Timo[4].

W sierpniu 1988 roku, jeszcze jako aktywny trener piłkarski, uzyskał obywatelstwo szwajcarskie. W ostatnich latach przed śmiercią, wraz z żoną Caludią, prowadził pensjonat w Brunnen nad jeziorem Vierwaldstättersee. Dorabiał również w szwajcarskim tabloidzie Blick[3].

W lutym 2012 r. zdiagnozowano u niego nieuleczalny nowotwór (raka dróg żółciowych). Wówczas zdecydował się na eutanazję, której dokonał w Brunnen z pomocą szwajcarskiej organizacji Exit, wypijając truciznę[5].

Kariera zawodnicza

Klubowa

Karierę rozpoczynał w juniorskich drużynach lokalnego VfB 08 Lünen, by następnie - w czasie wolnym od pracy - występować w zespole seniorskim tego klubu (od 15. roku życia pracował bowiem w kopalni węgla kamiennego „Victoria” w Lünen, podobnie jak jego ojciec i trzej bracia). W 1958 r. dzięki Helmutowi Brachtowi został sprowadzony do Borussii Dortmund. W jej barwach, w sezonie 1962/63, zdobył mistrzostwo Niemiec, a w sezonie 1964/65 Puchar Niemiec. Do historii przeszedł 24 sierpnia 1963, strzelając pierwszego gola nowo powstałej Bundesligi – o godzinie 16:59 w 58. sekundzie[6] wyjazdowego meczu Borussii z Werderem Brema (3:2) pokonał Klausa Lambertza (oficjalnie spotkanie to - podobnie jak pozostałe pojedynki 1. kolejki - rozpoczęło się o godzinie 17:00[7], lecz faktyczną godziną pierwszego gwizdka arbitra jest 16:58)[8]. Co ciekawe nie zachowało się nagranie telewizyjne, ani choćby jedno zdjęcie tego wydarzenia[9].

W 1965 r. odszedł do TSV 1860 Monachium, z którym już w pierwszym sezonie wygrał Bundesligę[10]. Od 1967 r. występował w szwajcarskim FC Winterthur. Wraz z drużyną sezon 1967/68 zakończył z awansem do Nationalligi A. W 1971 r. został grającym trenerem w FC Zürich[11]. Przez 2 lata łączenia funkcji trenera i piłkarza dwukrotnie zdobył Puchar Szwajcarii. W 1973 r. zakończył karierę piłkarską i skupił się na trenowaniu drużyny z Zurychu.

SezonKlubPaństwoRozgrywkiMeczeBramki
1957/58VfB 08 Lünen  RFN
1958/59Borussia DortmundOberliga86
1959/602925
1960/612819
1961/621613
1962/632619
1963/64Bundesliga2522
1964/652822
1965/66TSV 1860 Monachium3326
1966/67144
1967/68FC Winterthur  SzwajcariaNationalliga B34
1968/69Nationalliga A249
1969/7014
1970/712614
1971/72FC Zürich256
1972/7380

Reprezentacyjna

W seniorskiej reprezentacji RFN zadebiutował 30 września 1962 w wygranym 3:2 meczu przeciwko Jugosławii. W dwóch spotkaniach wpisywał się na listę strzelców (raz przeciwko Francji oraz dwukrotnie przeciwko Maroku). Po raz ostatni w kadrze narodowej zagrał 24 kwietnia 1965 w wygranym 5:0 meczu eliminacji Mistrzostw Świata 1966 przeciwko Cyprowi. Łącznie w latach 1962-1965 rozegrał 9 spotkań dla reprezentacji RFN, w których strzelił 3 bramki[12].

Kariera trenerska

W latach 1971–1973 pracował jako grający szkoleniowiec FC Zürich, następnie do 1978 r. wyłącznie jako trener. Poprowadził tę drużynę do zdobycia mistrzostwa Nationalligi A (w sezonach 1973/74, 1974/75, 1975/76). Dodatkowo trzykrotnie zdobył Puchar Szwajcarii (w sezonach 1971/72, 1972/73 oraz 1975/76). Odniósł także sukces na arenie europejskiej, doprowadzając zespół do półfinału Pucharu Europy w sezonie 1976/77. W latach 1978–1980 pracował jako szkoleniowiec w BSC Young Boys. Od 1980 r. trenował Grasshopper Zurych, doprowadzając go do mistrzostwa Nationalligi A w sezonie 1981/82. W sezonie 1982/83 prowadził KSV Hessen Kassel. W 1983 r. objął funkcję trenera Bayeru Uerdingen. Po roku pracy został zwolniony i został trenerem Borussii Dortmund. W latach 1985–1986 ponownie podjął pracę w Grasshoppersie. W sezonie 1987/88 pracował ponownie w FC Zürich. W 1990 r. ponownie poprowadził Bayer Uerdingen. Karierę trenerską zakończył w 1994 r. jako trener FC Luzern.

Sukcesy

Zawodnicze

Borussia Dortmund

TSV 1860 Monachium

FC Zürich

Trenerskie

FC Zürich

Grasshopper Zurych

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne