Georges Braque

Kształcił się na malarza pokojowego, jednak równolegle studiował wieczorowo na École des Beaux-Arts, a później w innych szkołach artystycznych w Paryżu. Na Académie Humbert, gdzie uczył się w latach 1902-04, spotkał Francisa Picabię^[1]. Początkowo tworzył pod wpływem impresjonizmu, następnie fowizmu i sztuki Cézanne'a, we współpracy z Picassem stworzył teorię kubizmu i wprowadził ją do swojego malarstwa. Eliminował przestrzeń i rozkładał przedmiot, ukazując go na płaszczyźnie płótna równocześnie ze wszystkich stron, przez co zbliżał się do abstrakcji.

Georges Braque służył we francuskiej armii podczas I wojny światowej. Został ciężko ranny, a w czasie rekonwalescencji w 1917 zaprzyjaźnił się z Juanem Grisem^[1]. Po wojnie styl jego malarstwa stał się bardziej swobodny.

• Skrzypce i dzban, 1909–10, olej na płótnie, 117 x 73,5 cm, Muzeum Sztuki w Bazylei.^[2].
• Portugalczyk (Emigrant), 1911-12, olej na płótnie, 117 x 81,5 cm, Muzeum Sztuki w Bazylei.^[3].
• Dziewczyna z mandoliną, 1937, olej na płótnie, 130,2 x 97,2 cm, Museum of Modern Art, Nowy Jork^[4].
• Kąpiące się
• Martwa Natura (1932)

• Museum of Modern Art: Lewis Kachur, Georges Braque. (ang.)
• Tate Collection: Georges Braque. (ang.)