Język iban
Język iban, także: ibański[1], dayak iban[2] – język austronezyjski, którym posługuje się blisko 800 tys.[3] osób z grupy etnicznej Iban na Borneo, w malezyjskim stanie Sarawak, indonezyjskim regionie Kalimantan oraz w Brunei. Ludność Iban to największa grupa językowa w stanie Sarawak[3].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 800 tys. | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | iba | ||
| ISO 639-3 | iba | ||
| IETF | iba | ||
| Glottolog | iban1264 | ||
| Ethnologue | iba | ||
| GOST 7.75–97 | иба 197 | ||
| WALS | iba | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Jest spokrewniony z językiem malajskim[1] i należy do grupy języków malajskich[3]. Publikacja Ethnologue (wyd. 18) wyróżnia szereg dialektów: batang lupar, bugau, dau, lemanak, skrang, ulu ai, undup[3].
Jest nauczany w szkołach podstawowych, nadaje się w nim także audycje radiowe[3]. Nie jest zagrożony wymarciem[4]. W piśmie stosuje się alfabet łaciński[3].
W odróżnieniu od pozostałych języków ibańskich został dość dobrze udokumentowany w literaturze[5]. Istnieją różne publikacje opisujące jego słownictwo (Kamus bahasa Iban-bahasa Malaysia, 1989[6], Kamus bahasa Dayak Iban-Indonesia, 2013[2]) i gramatykę (The Iban Language of Sarawak, 1981[7], Struktur bahasa Iban, 1991[8]).