| Data i miejsce urodzenia | 16 marca 1949 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 maja 2022 | ||||||||||||||||||
| Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jane Haist (ur. 16 marca 1949 w St. Catharines, zm. 21 maja 2022 w Fort Erie[1]) – kanadyjska lekkoatletka, specjalistka rzutu dyskiem i pchnięcia kulą, dwukrotna mistrzyni igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, olimpijka.
Zdobyła złote medale w pchnięciu kulą (wyprzedzając Valerie Young z Nowej Zelandii i Jean Roberts z Australii) oraz w rzucie dyskiem (przed Rosemary Payne ze Szkocji i swą koleżanką z reprezentacji Kanady Carol Martin) na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch[2]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1975 w Meksyku zdobyła brązowy medal w rzucie dyskiem, za Kubankami Carmen Romero i Maríą Cristiną Betancourt[3]. Zajęła 11. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zwyciężyła w rzucie dyskiem na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1977 w Canberze[4].
Haist była mistrzynią Kanady w pchnięciu kulą i w rzucie dyskiem w 1974, wicemistrzynią w rzucie dyskiem w 1969, 1975 i 1976, a także brązową medalistką w pchnięciu kulą w 1973 oraz w rzucie dyskiem w 1968, 1972, 1973 i 1978[5]. Była także mistrzynią Wielkiej Brytanii (WAAA) w pchnięciu kulą i w rzucie dyskiem w 1974[6] oraz mistrzynią Stanów Zjednoczonych (AAU) w rzucie dyskiem w 1977[7].
Pięciokrotnie poprawiała rekord Kanady w rzucie dyskiem do wyniku 61,70 m, uzyskanego 16 lipca 1975 w Halmstad[8]. Był to najlepszy wynik w jej karierze[9].
| 1923–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
