Jeże (podrodzina ssaków)
podrodzina ssaków
Jeże[18] (Erinaceinae) – podrodzina ssaków z rodziny jeżowatych (Erinaceinae).
Erinaceinae[1] | |||||
G. Fischer, 1817[2] | |||||
Przedstawiciel podrodziny – jeż anatolijski (Erinaceus concolor) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | jeże | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
| |||||
Rodzaje | |||||
|
Występowanie
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[19][20].
Systematyka
Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[21][19][18]:
- Erinaceus Linnaeus, 1758 – jeż
- Atelerix Pomel, 1848 – afrojeż
- Paraechinus Trouessart, 1879 – piaskojeż
- Hemiechinus Fitzinger, 1866 – stepojeż
- Mesechinus Ognev, 1951 – chinojeż
Opisano również rodzaje wymarłe[22]:
- Amphechinus Aymard, 1850[23]
- Dimylechinus Hürzeler, 1944[24] – jedynym przedstawicielem był Dimylechinus bernoullii Hürzeler, 1944
- Gymnurechinus Butler, 1956[25]
- Mellalechinus Zijlstra, 2012[26] – jedynym przedstawicielem był Mellalechinus salis (Lavocat, 1961)
- Mioechinus Butler, 1948[27]
- Oligoechinus Li Zhichao, Li Yongxiang, Xue Xiangxu, Li Wenhou, Zhang Yunxiang & Yang Fu, 2019[28] – jedynym przedstawicielem był Oligoechinus lanzhouensis Li Zhichao, Li Yongxiang, Xue Xiangxu, Li Wenhou, Zhang Yunxiang & Yang Fu, 2019
- Ladakhechinus Wazir, Cailleux, Sehgal, Patnaik, Kumar & Van den Hoek Ostende, 2022[29] – jedynym przedstawicielem był Ladakhechinus iugummontis Wazir, Cailleux, Sehgal, Patnaik, Kumar & Van den Hoek Ostende, 2022
- Palaeoscaptor Matthew & Granger, 1924[30]
- Parvericius Koerner, 1940[31]
- Postpalerinaceus Crusafont i Pairó & Villalta, 1948[32]
- Scymnerix Lopatin, 2003[33] – jedynym przedstawicielem był Scymnerix tartareus Lopatin, 2003
- Sonidolestes Li Lu, Cailleux, Mutu, Van den Hoek Ostende & Qiu Zhuding, 2022[34] – jedynym przedstawicielem był Sonidolestes wendusui Li Lu, Cailleux, Mutu, Van den Hoek Ostende & Qiu Zhuding, 2022
- Stenoechinus Rich & Rasmussen, 1973[35] – jedynym przedstawicielem był Stenoechinus tantalus Rich & Rasmussen, 1973
- Untermannerix Rich, 1981[36] – jedynym przedstawicielem jest Untermannerix copiosus Rich, 1981.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Ch.L. Bonaparte: Saggio di una distribuzione metodica degli animali vertebrati. Roma: Antonio Boulzaler, 1831, s. 1–144. (wł.).
🔥 Top keywords: Wikipedia:Strona głównaSpecjalna:SzukajLiga Mistrzów UEFAFacebookKotyninaYouTubeSzczepan TwardochIzabela BodnarJadwiga StaniszkisWho put Bella in the Wych Elm?Jacek ProtasiewiczPolskaDubajCarlo AncelottiReal MadrytLiga Mistrzów UEFA (2023/2024)Ninja Warrior PolskaIranKatarzyna KotulaFallout (seria)IzraelStanisław DerehajłoAndrij Łunin17 kwietniaKlaudiusz ŠevkovićRobert MazurekBrama (ryba)Zmarli w kwietniu 2024Czarny RomanII wojna światowaPep GuardiolaAdolf HitlerFentanylŁukasz GibałaCzernihówRobert LewandowskiPokolenie ZWarszawaXHamster