Kościoły drewniane w Chiloé

Kościoły drewniane w Chiloé – grupa szesnastu drewnianych kościołów znajdujących się na wyspach archipelagu Chiloé, w południowej części Chile. Obiekty te zostały wpisane w 2000 na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Stanowią jedyny w Ameryce Łacińskiej przykład drewnianej architektury sakralnej. Odzwierciedlają tradycję zapoczątkowaną przez wędrownych kaznodziei jezuickich w XVII i XVIII wieku, kontynuowaną i wzbogaconą przez franciszkanów w XIX wieku. Oprócz ucieleśnienia bogactwa kulturowego archipelagu Chiloé, kościoły te świadczą o udanym połączeniu rodzimej i europejskiej kultury i techniki oraz pełnej integracji jej architektury z krajobrazem i środowiskiem, a także o duchowych wartościach lokalnej społeczności[1][2][3].

Kościoły drewniane w Chiloé[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Kościół w Achao
Państwo

 Chile

Region

 Los Lagos

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, III

Numer ref.

971

Region[b]

Ameryka Łacińska i Karaiby

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2000
na 24. sesji

Położenie na mapie Los Lagos
Mapa konturowa Los Lagos, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościoły drewniane w Chiloé”
Położenie na mapie Chile
Mapa konturowa Chile, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościoły drewniane w Chiloé”
Ziemia42°28′17,6″S 73°29′17,2″W/-42,471556 -73,488111

Historia

Archipelag został skolonizowany przez Hiszpanów w połowie XVI wieku. Pierwszymi misjonarzami, którzy ewangelizowali miejscową ludność byli mercedariusze. W latach 1608–1767 jezuici organizowali raz w roku trwające osiem miesięcy wędrowne misje, podczas których budowali nowe kaplice w różnych miejscach Chiloé. Po wydaleniu jezuitów ich prace kontynuowali franciszkanie. Dzięki ich wysiłkom oraz lokalnej, indiańskiej społeczności powstało co najmniej 150 drewnianych kościołów. Obecnie na wyspach zachowało się ich około 70. Kościoły budowano wzdłuż wybrzeża, aby ułatwić misjonarzom dotarcie do nich. Większość z nich znajduje na wniesieniach, by nie uległy podtopieniom[4][3][5]. Najstarszy zachowany kościół pochodzi z 1764 i znajduje się w Achao, na wyspie Quinchao[6][7].

W 2000 podczas 24. sesji UNESCO 16 kościołów znajdujących się na archipelagu zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa[8]. Rząd Chile przy wsparciu Międzyamerykańskiego Banku Rozwoju wdrożył program od 2003 roku renowacji zaniedbywanych przez lata kościołów[3].

Architektura

Kościoły zbudowano w całości z rodzimego drewna, z szerokim wykorzystaniem gontu. Ich charakterystyczny styl zawdzięcza umiejętnościom budowy łodzi rdzennych mieszkańców archipelagu. Są one szczególnie widoczne w formach i łączeniu wież oraz konstrukcjach dachowych. Wyróżniają się kolorami, dekoracją wnętrz, detalami architektonicznymi i obrazami religijnymi. Przed nimi odbywają się tradycyjne święta religijne, co dodatkowo podkreśla ich związki z morzem[9][4].

Lokalizacja

Lokalizacja Kościołów drewnianych w Chiloé. Liczby na mapie odpowiadają dwóm ostatnim liczbom z kodu nadanego przez UNESCO poszczególnych obiektom.

Wszystkie z szesnastu kościołów drewnianych wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO znajdują we wschodniej części archipelagu, z których dziewięć znajduje się na największej wyspie Chiloé. Pozostałe rozlokowane są na mniejszych wyspach; Quinchao, Lemuy, Chelín i Caguach[10][11].

KodMiejscowośćGmina
971-001AchaoQuinchao
971-002QuinchaoQuinchao
971-003CastroCastro
971-004RilánCastro
971-005NercónCastro
971-006AldachildoPuqueldón
971-007IchuacPuqueldón
971-008DetifPuqueldón
971-009VilupulliChonchi
971-010ChonchiChonchi
971-011TenaúnDalcahue
971-012ColoQuemchi
971-013San JuanDalcahue
971-014DalcahueDalcahue
971-015ChelínCastro
971-016CaguachQuinchao

Galeria

Zobacz też

Przypisy