Mark Selby

angielski snookerzysta

Mark Selby MBE (ur. 19 czerwca 1983 w Leicester[1]) – angielski snookerzysta, czterokrotny mistrz świata w snookerze z 2014, 2016, 2017 i 2021 roku[3]. Jest jedynym zawodnikiem w historii, który uzyskał maksymalnego breaka w finale Mistrzostw Świata. Plasuje się na 5. miejscu pod względem zdobytych breaków stupunktowych w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 808[4]. 1 czerwca 2022 r. Selby otrzymał nagrodę MBE (Order Imperium Brytyjskiego) za zasługi dla snookera i działalność charytatywną w ramach platynowych odznaczeń królowej[5].

Mark Selby
Ilustracja
Mark Selby (2015)
Pseudonim

The Jester from Leicester

Obywatelstwo

Anglia

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1983
Leicester

Gra zawodowa

od 1999[1]

Najwyższy ranking

1 (6 sezonów)

Bieżący ranking5 (stan na 2023-10-30 aktualizacja)
Najwyższy break

147 (pięciokrotnie) Jiangsu Classic 2009, UK Championship 2013, Champion of Champions 2018, British Open 2022, Mistrzostwa Świata w Snookerze 2023[2]

Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe

22

Nierankingowe

8

Mistrz świata

2014, 2016, 2017, 2021

UK Championship

2012, 2016

Welsh Open

2008

China Open

2015, 2017, 2018

Masters

2008, 2010, 2013

Shanghai Masters

2011

International Championship

2016, 2017

German Masters

2015

Wuxi Classic

2011

Kariera

Selby został zawodowym snookerzystą w 1999 roku[1]. W Snookerowych Mistrzostwach świata 2007, rozgrywanych w Sheffield, dotarł do finału pokonując Stephena Lee, Petera Ebdona, Allistera Cartera oraz w półfinale wygrał z Shaunem Murphym 17–16. W finale uległ Johnowi Higginsowi 13–18.

Do czasu finału w mistrzostwach, największym osiągnięciem Selby’ego było 2. miejsce w turnieju Scottish Open w 2003 roku.

W czerwcu 2007 roku otrzymał okazję prowizorycznego rewanżu za porażkę w mistrzostwach świata z Johnem Higginsem. W nierankingowym, zaproszeniowym turnieju Warsaw Snooker Tour pokonał Szkota w finale 5–3.

20 stycznia 2008 roku wygrał turniej SAGA Insurance Masters, który odbył się w Londynie, gdzie pokonał Stephena Lee 10–3. W finale wyrównał także najwyższy break turnieju – 141, tym samym poprawiając swój ówczesny życiowy wynik.

17 lutego 2008 roku Mark Selby wygrał turniej Welsh Open rozgrywany w Newport pokonując wynikiem 9–8 Ronniego O’Sullivana.

Podczas turnieju Jiangsu Classic w 2009 roku, Selby wbił pierwszego turniejowego breaka maksymalnego w swojej zawodowej karierze.

17 stycznia 2010 roku Selby ponownie zwyciężył w Masters, pokonując obrońcę tytułu Ronniego O’Sullivana 10–9. Selby ustanowił rekord wygrywając 11 z 12 rozegranych spotkań (z czego 7 w decydującej, ostatniej partii), zostając tym samym najskuteczniejszym graczem tego turnieju.

W sezonie 2011/2012 Selby wygrał 3 turnieje: Shanghai Masters, jeden turniej z cyklu Players Tour Championship – turniej 4. oraz nierankingowy Wuxi Classic. Ponadto: raz w finale (Welsh Open, porażka z Ding Junghui’em), dwukrotnie w półfinale (World Open i PTC 8), pięciokrotnie w ćwierćfinale (Masters, Australian Open, Brazil Masters, German Masters i finałowy turniej PTC)

Jako profesjonalny snookerzysta do końca sezonu 2011/2012 Selby zarobił 1 536 390 GBP, 48 600 euro, 11 000 USD i 15 000 AUD.

Przez kontuzję szyi, której Selby doznał pod koniec sezonu 2011/2012, kolejny sezon zaczął się dla Selby’ego niekorzystnie. Mimo to udało mu się obronić tytuł zwycięzcy turnieju Paul Hunter Classic z poprzedniego sezonu. Pozycja Selby’ego w rankingu światowym wydawała się niezagrożona, jednak po braku większych sukcesów w kolejnych turniejach oraz fenomenalnej formie Judda Trumpa, numeru 2 w rankingu, Selby stracił 1. miejsce w światowym zestawieniu na rzecz 23-letniego londyńczyka, zwycięzcy turniejów International Championship oraz Bulgarian Open z cyklu European PTC4. Nowy numer 1 nie cieszył się jednak długo swoim osiągnięciem. 5 tygodni później Trump sensacyjnie przegrał już w pierwszej rundzie najważniejszego po World Championship turnieju, UK Championship, z Markiem Joyce’em, zawodnikiem z drugiej pięćdziesiątki rankingu. Po przedwczesnym wypadnięciu Trumpa z turnieju, Selby’emu już samo dojście do finału gwarantowało powrót na 1. miejsce rankingu. Po serii niesamowitych powrotów ze stanu 0–3 w meczu z Ryanem Dayem oraz 0–4 z Neilem Robertsonem, Selby nie tylko dotarł do finału, gładko zwyciężając z rewelacją sezonu Markiem Davisem, ale także wygrał całe mistrzostwa, w finale pokonując swojego przyjaciela Shauna Murphy’ego 10–6. Jest to do tej pory najważniejsze trofeum w karierze zawodowej Anglika.

Selby z trofeum Paul Hunter Classic 2012

W styczniu 2013 roku po raz trzeci w karierze wygrał on turniej Masters, w finale pokonując 10–6 obrońcę tytułu z 2012 roku Neila Robertsona. Tym samym Anglik zwyciężył w drugim po UK Championship turnieju BBC zaliczanym do wielkiej trójki w jednym sezonie (trzecim jest World Championship), czym powtórzył osiągnięcie Marka Williamsa z sezonu 2002/2003. Za zwycięstwa w obu tych turniejach Selby zarobił 300 000 GBP. Za te osiągnięcia został wybrany przez World Snooker graczem sezonu 2012/2013. Tradycyjnie, słabo spisał się w Mistrzostwach Świata, gdzie przegrał w 2. rundzie, przegrywając 10–13 z Barrym Hawkinsem. W pierwszej rundzie okazał się on lepszy od Matthew Selta, pokonując go 10–4.

Na początku sezonu 2013/2014 zaliczył dwa finały w pierwszym turnieju cyklu Asian Tour oraz drugim turnieju European Tour. W pierwszym przypadku uległ w finale Joe Perry’emu 1–4, a w drugim, w decydującej partii, przegrał z Markiem Williamsem.

Selby doszedł również do półfinału Australian Open. W meczu o finał 6–3 pokonał go Neil Robertson. Wcześniej Anglik pokonał kolejno Iana Burnsa, Zhanga Andę oraz Marka Davisa.Kolejny półfinał przyszedł wraz z czwartym turniejem z cyklu European Tour, w którym przegrał z Ronniem O’Sullivanem. W ET-7 rozgrywanym w Antwerpii, Selby pokonał w finale Ronniego O’Sullivana, powracając ze stanu 1–3.

Podczas grudniowego turnieju UK Championship Selby wbił swojego drugiego breaka maksymalnego w półfinałowym spotkaniu z Ricky Waldenem. Był to setny oficjalny break maksymalny w historii snookera.

W Snookerowych Mistrzostwach Świata 2014 wygrał finał, w którym Selby zmierzył się z obrońcą tytułu Ronnim O'Sullivanem. Mecz na początku przebiegał niekorzystnie dla Selby’ego. Po pierwszej sesji przegrywał on 3–5, po drugiej sesji przegrywał 5–10, po trzeciej wygrywał 13–12, by w czwartej sesji zwyciężyć 18–14[6][7]. Ostatni frame zakończył się dla Selby’ego wbiciem czarnej i wygraniem frame’a 62–56. Selby wygrał rekordowe 300 000 GBP, dzięki czemu zapewnił sobie pozycję 1. w Snooker Prize Money Ranking 2013/2014[8].

Dnia 27 września 2020 r. w finale European Masters 2020 (jesień) pokonał 9-8 Martina Goulda[9]. 13 grudnia 2020 zwyciężył w Scottish Open, a jego finałowym rywalem był Ronnie O'Sullivan (Selby wygrał 9-3)[10].

Występy w turniejach w całej karierze[11]

Turniej1999/
00
2000/
01
2001/
02
2002/
03
2003/
04
2004/
05
2005/
06
2006/
07
2007/
08
2008/
09
2009/
10
2010/
11
2011/
12
2012/
13
2013/
14
2014/
15
2015/
16
2016/
17
2017/
18
2018/
19
2019/
20
2020/
21
2021/
22
2022/
23
2023/
24
Ranking[12][i][ii]122955329363928114793111111164235
Turnieje rankingowe
Riga Masters[iii]Nie rozegranoMinor-Rank.1RWDA3RNie roz.
China ChampionshipNie rozegranoNR2RWSFNie roz.
Championship League SnookerNie rozegranoNie-rank.RRARRA
European Masters[iv]Nie roz.LQLQLQLQLQLQNRNie rozegranoSFQF3R2RW1RLQSF
British Open1RLQLQLQ1R1RNie rozegrano2RQFF
English OpenNie rozegrano2R3R2RWSF3RW1R
Northern Ireland OpenNie rozegranoAASFQF2R3RQFA
International ChampionshipNie rozegrano2RQFLQSFWWQFSFNie roz.3R
UK Championship1RLQLQ2R1R2RLQ2RSF1RQF2R2RWF2RSFW2R1R4RQF2R1RQF
Shoot-OutNie rozegranoVariant Format EventAAA1RF3R1RA
Scottish Open[v]LQLQ1RF1RNie rozegranoMRNie roz.AAAWW1RQF2R
World Grand PrixNie rozegranoNR1R1RSFQF1RSFSF1RQF
German MastersNie rozegranoFQFQF2RW2R2R1R2RLQLQ2RLQLQ
Welsh OpenLQLQ1R1R2RLQ3R3RWQFQFSFF1RQF4RQF3R2R4RQFQF1R2R1R
Players Championship[vi]Nie rozegranoSFQF1R1R2RWDQF1R1RQFQFDNQ1RSF
Turkish MastersNie rozegranoWDNie roz.
China OpenLQLQSFNie roz.LQ1R2RSF2R2RFWDFQFWWDWWLQNie roz.
WST Pro SeriesNie rozegranoRRNie roz.
Indian OpenNie rozegrano2RANHAAANie roz.
Gibraltar OpenNie rozegranoMR3RAA3R3RANie roz.
World Open[vii]1RLQLQLQ1RQF1R2RRR2R1RLQSFQFFNie roz.2R1R3R3RNie roz.3R
Tour ChampionshipNie rozegranoQFSFSFDNQSF1R
Mistrzostwa świataLQLQLQLQLQ1R2RF1RQFSFQF1R2RW2RWW1R2RSFW2RF1R
Turnieje nie-rankingowe
Paul Hunter Classic[viii]Nie rozegranoPro-am EventMinor-Rank.Rank.ANie roz.
Shanghai MastersNie rozegranoRank.QF1RNie roz.SF
Hong Kong MastersNie rozegranoQFNie roz.QFNH
Champion of ChampionsNie rozegranoSFQF1RQFQF1RQFSFQFSF1R
The MastersLQLQLQLQLQALQLQWFW1RQFWF1RQFQF1RQF1R1RQF1RQF
Inne odmiany snookera
Mistrzostwa świata na sześciu czerwonych[ix]Nie rozegrano1RAWNHQFSFWDQF1RA1R1RNie roz.ANH
Byłe turnieje rankingowe
Malta Grand PrixLQNRNie rozegrano
Thailand MastersLQLQLQNRNie roz.NRNie rozegrano
Irish MastersNie-rank.1R1R1RNHNRNie rozegrano
Northern Ireland TrophyNie rozegranoNR3R2R3RNie rozegrano
Wuxi Classic[x]Nie rozegranoNie-rank.QFLQ2RNie roz.
Australian Goldfields OpenNie rozegranoQF1RSFA2RNie roz.
Shanghai MastersNie rozegranoSFSF1RSFW1RQFSFWDF3RNie-rank.
Paul Hunter ClassicNie rozegranoPro-am EventMinor-Rank.W4RANie-rank.
Byłe turnieje nie-rankingowe
European Open[iv]Nie roz.Rank.RRNie rozegranoRank.
Wuxi Classic[x]Nie rozegranoFRR1RWRank.Nie roz.
Brazil MastersNie rozegranoQFNie rozegrano
Premier LeagueAAAAAAAAAFARRVFRRNie rozegrano
World Grand PrixNie rozegrano2RRank.
Shoot-OutNie rozegrano3R2R2R1R1RARank.
China ChampionshipNie rozegranoQFRank.
Romanian MastersNie rozegrano1RNie roz.
Championship League SnookerNie rozegranoFFRR2RRRRRRRA2RRRSF2RWDRank.
Legenda
LQodpadł w kwalifikacjach#Rodpadł we wczesnej fazie turnieju
(WR = runda dzikich kart, RR = faza grupowa)
QFprzegrał w ćwierćfinale
SFprzegrał w półfinaleFprzegrał w finaleWzwycięstwo
DNQnie zakwalifikował sięAnie brał udziałuWDzrezygnował w trakcie turnieju
NH / Nie roz.Turniej nie odbył się.
NR / Nie-rank.Turniej nie był zaliczany jako rankingowy.
R / RE / Rank.Turniej był zaliczany jako rankingowy.
MR / Minor-Rank.Turniej był zaliczany jako mniejszy rankingowy.

Breaki 100-punktowe

  • najwięcej breaków 100-punktowych w sezonie 2010/11 (53 breaki)
  • najwięcej breaków 100-punktowych w jednym meczu MŚ odbywających się w Crucible Theatre (6 w MŚ 2011)

Statystyka zwycięstw

Pozostałe informacje

  • Selby w 2006 roku został mistrzem świata w poolbillardzie – ósemce.
  • Aktualnie ma na koncie 523[13] podejść stupunktowych, w tym 4 breaki maksymalne[2].
  • Drugi break maksymalny w wykonaniu Selby’ego był jubileuszowym, setnym „maksem” wbitym w historii snookera[2]. Dokonał tego podczas półfinałowego spotkania UK Championship 2013, w którym mierzył się z Ricky Waldenem. Selby ponadto za „maksa” zgarnął aż 59 000 GBP.
  • W trakcie swojej kariery wygrał on łącznie 2 828 633 GBP. Najwięcej, bo aż 698 961 GBP w sezonie 2013/14.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne