Marzymięta grzebieniasta

Pokrój

Roślina zielna o pędzie silnie rozgałęzionym, osiągającym zwykle od 30 do 50^[6], rzadziej do 70^[5]–80^[7] cm wysokości. Pęd jest owłosiony, przy czym szczególnie w obrębie kwiatostanów i pod węzłami^[5]. Łodyga koloru słomiastego, z czasem staje się czerwonobrązowa^[6].

Liście

Ogonkowe (ogonek od 0,5 do 3,5 cm długości, wąsko oskrzydlony), o blaszce jajowatej do podługowato-jajowatej, o długości od 4 do 6 cm (rzadko do 9 cm^[6]) i szerokości 2 do 3 cm^[5]. U nasady blaszka zwężona, na wierzchołku zaostrzona, na brzegu karbowana^[5][6].

Kwiaty

Skupione w gęste, jednostronne nibykłosy^[5] o długości od 2 do 7 cm i średnicy ok. 1 cm^[5][6]. W poszczególnych okółkach kwiaty liczne, wsparte jajowatymi, zaostrzonymi i orzęsionymi podsadkami o długości 4–7 mm i szerokości ok. 4 mm, barwy jasnozielonej lub fioletowej. Kwiaty krótsze od podsadek^[5], wyrastają na szypułkach do 1,5 mm długości z kielichem długości 1,5 mm i koroną do 5 mm długości^[6]. Kielich owłosiony, z trójkątnymi, zaostrzonymi ząbkami, z których dwa dolne są dłuższe, a trzy górne krótsze^[5]. Korona dwuwargowa, liliowa, owłosiona od zewnątrz i szczeciniasta w gardzieli. Górna warga zaokrąglona i niepodzielona, dolna warga trójłatkowa, z łatką środkową większą od bocznych^[5][6]. Pręciki cztery, wystające z rurki korony, przy czym dwa dolne są dłuższe od górnych^[5]. Pylniki eliptyczne^[5] fioletowoczarne^[6], osadzone na nitkach poprzecznie^[11].

Owoce

Rozłupki żółtobrązowe^[6] do ciemnobrązowych^[5], jajowate, o długości od 1 do 1,5 mm^[5].

Roślina jednoroczna, silnie aromatyczna^[5] o zapachu podobnym do mięty^[11]. Siewki pojawiające się wiosną są wrażliwe na mróz^[11]. Marzymięta kwitnie od lipca do września^[5], czasem do października^[6], owocuje od października do stycznia^[6].

W naturalnym zasięgu rośnie w różnych siedliskach: na stokach wzgórz, na brzegach rzek, w lasach, także na siedliskach ruderalnych, na obszarach górskich sięgając do 3400 m n.p.m.^[6] W Polsce zasiedla siedliska ruderalne i segetalne, rosnąc zarówno w uprawach polowych, jak i ogrodach. Na obszarach górskich sięga do ok. 700 m n.p.m.^[5] Najlepiej rośnie na glebach próchnicznych^[11].

Synonimy taksonomiczne^[3]

• Elsholtzia communis var. longipilosa Hand.-Mazz.
• Elsholtzia cristata Willd.
• Elsholtzia cyprianii var. longipilosa (Hand.-Mazz.) C.Y.Wu & S.C.Huang
• Elsholtzia formosana Hayata
• Elsholtzia interrupta Ohwi
• Elsholtzia patrinii (Lepech.) Garcke
• Elsholtzia pseudocristata H.Lév. & Vaniot
• Hyssopus bracteatus C.C.Gmel. ex Steud.
• Hyssopus ocymifolius Lam.
• Mentha baicalensis Georgi
• Mentha baikalensis Georgi
• Mentha cristata Buch.-Ham. ex D.Don
• Mentha ovata Cav.
• Mentha patrinii Lepech.
• Mentha perilloides Spreng.
• Perilla polystachya D.Don
• Sideritis ciliata Thunb.