Phoenicopterus

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie, Azji, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej^[9].

Długość ciała 105–145 cm, rozpiętość skrzydeł 140–165 cm; masa ciała 2100–4100 g^[10].

Etymologia

• Phoenicopterus (Phenicopterus, Phaenicopterus, Phönicopterus): łac. phoenicopterus „flaming”, od gr. φοινικοπτερος phoinikopteros „flaming”, od φοινιξ phoinix, φοινικος phoinikos „karmazynowy”; -πτερος -pteros „-skrzydły”, od πτερον pteron „skrzydło”. Pomimo niecodziennego wyglądu i nawyków rozrodczych, flaming różowy (P. roseus) był dobrze znany starożytnym i służył jako przysmak na stołach bogaczy^[11].
• Phoenicorodias: gr. φοινιξ phoinix, φοινικος phoinikos „karmazynowy, czerwony”; ερωδιος erōdios „czapla”^[12]. Gatunek typowy: Phoenicopterus ruber Linnaeus, 1758.
• Gervaisia: prof. François Louis Paul Gervais (1816–1879), francuski zoolog (anatomia porównawcza)^[13]. Gatunek typowy: †Phoenicopterus croiseti Gervais, 1852.
• Harrisonavis: Colin James Oliver Harrison (1926–2003), angielski ornitolog; łac. avis „ptak”^[14]. Nazwa zastępcza dla Gervaisia Harrison & Walker, 1976.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[15]:

• Phoenicopterus roseus – flaming różowy – takson wyodrębniony z P. ruber^[16][17][18]
• Phoenicopterus ruber – flaming karmazynowy
• Phoenicopterus chilensis – flaming chilijski

• The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca  (ang.).