Placki ziemniaczane
Placki ziemniaczane, placki kartoflane – prosta potrawa przygotowywana ze startych ziemniaków, placki smażone na tłuszczu (oleju lub smalcu[1]).
| obiad lub kolacja | |
 | |
| Rodzaj | placek |
|---|---|
| Kuchnia | europejska |
| Obróbka żywności | |
| Składniki | |
Głównymi składnikami są starte na tarce surowe ziemniaki z dodatkiem cebuli (niekiedy składnik ten pomija się, jeśli placki podaje się na słodko[1]), jajek, niewielkiej ilości mąki[1][2][3] i soli.
Według niektórych przepisów starte ziemniaki z cebulą zalewa się wrzącym mlekiem[1]. Na Podlasiu dodawana jest odrobina pieprzu i majeranku.[potrzebny przypis]
Placki ziemniaczane podaje się zaraz po usmażeniu, aby pozostały chrupkie[1]. W wersji na słono mogą być podawane z gulaszem lub z różnego rodzaju sosami, kwaśną śmietaną, pokruszoną bryndzą[2], z gzikiem, itd. Na słodko podaje się je z cukrem i śmietaną lub twarogiem, a także z konfiturami, zagotowanymi z cukrem kiszonymi brusznicami[3] (kuchnia białoruska[3]), musem jabłkowym, etc.
Regionalnie w Wielkopolsce, na Warmii i Mazurach potrawa ta nosi nazwę plendze, plindze lub plyndze (niem. Plinse)[a].
Inne odmiany placków z ziemniaków
- Hash browns – w krajach anglosaskich, również jako składnik śniadania irlandzkiego (tradycyjnie nazywane tam boxty)
- Latkes lub Latkas (לאַטקעס) – w kuchni żydowskiej
- Rösti – w Szwajcarii
- Reibekuchen – niemiecka odmiana występująca w Nadrenii
- Deruny (деруни) – w kuchni ukrainskiej
- Draniki (дранікі) – w kuchni białoruskiej
Wśród rozmaitych polskich regionalnych placków z tartych ziemniaków, wpisanych na Listę produktów tradycyjnych polskiego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, znaleźć można też takie pieczone w piecu, np. wytwarzane w Starej Kornicy „placki ziemniaczane pieczone na blasze”[4].Na tej samej liście znajdują się też placki przyrządzane z gotowanych ziemniaków, będą to: wypiekane w piecu lub piekarniku „dziędziuchy – placki z gotowanych ziemniaków z Dokudowa” (Dokudów w powiecie bialskim w woj. lubelskim)[5], wypiekane na blasze „moskole” (Podhale)[6] i „placki po rytersku” (z suszonymi jagodami, Rytro w woj. małopolskim)[7]. Zobacz też: racuchy ziemniaczane i kotlety ziemniaczane.
Duże placki-zapiekanki z tartych ziemniaków to tzw. babki ziemniaczane.