Rybitwa bengalska

Rybitwa bengalska^[4] (Thalasseus bengalensis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych (Laridae). Jest podobna do rybitwy czubatej, ale ma żółtopomarańczowy dziób. W Europie rozmnaża się sporadycznie, we Włoszech w parach mieszanych z rybitwą czubatą.

Rybitwa bengalska

Thalasseus bengalensis[1]
(Lesson, 1831)
Rybitwy bengalskie w szacie spoczynkowej
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	mewowce
Rodzina	mewowate
Podrodzina	rybitwy
Rodzaj	Thalasseus
Gatunek	rybitwa bengalska
Synonimy
Sterna bengalensis Lesson, 1831[2]
Podgatunki
T. b. bengalensis (Lesson, 1831) T. b. emigratus (Neumann, 1934) T. b. torresii Gould, 1843
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Morfologia

Długość ciała 35–43 cm; rozpiętość skrzydeł 88–105 cm, masa ciała 185–242 g^[5].

Podgatunki

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia trzy podgatunki T. bengalensis^[6]:

• T. b. bengalensis (Lesson, 1831) – Morze Czerwone i Ocean Indyjski
• T. b. emigratus (Neumann, 1934) – Libia i Zatoka Perska
• T. b. torresii Gould, 1843 – Australazja

Populacje z Morza Śródziemnego i Zatoki Perskiej niekiedy zaliczane do podgatunku T. b. par^[7].

Rozród

Lęgnie się w dużych koloniach o dużym zagęszczeniu gniazd, często wraz z innymi gatunkami rybitw. Kolonie umiejscowione są na przybrzeżnych wyspach, wyspach koralowych czy piaszczystych łachach. Gniazdo to wydrapany dołek w piasku lub wśród muszelek, bez żadnej wyściółki. W zniesieniu jedno jajo, rzadko dwa. Wysiadywanie trwa 21–26 dni, niekiedy do 30 dni. Pisklęta są w pełni opierzone po 30–35 dniach od wyklucia^[5].

Status

IUCN uznaje rybitwę bengalską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Globalny trend liczebności uznawany jest za stabilny, choć u niektórych populacji nie jest on znany^[3].