Szczytno

miasto i gmina w województwie warmińsko-mazurskim

Szczytno (niem. Ortelsburg, mazur. Scÿtno) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu szczycieńskiego i gminy wiejskiej Szczytno.

Szczytno
miasto i gmina
Ilustracja
Ratusz Miejski
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

szczycieński

Data założenia

1359

Prawa miejskie

1723

Burmistrz

Krzysztof Mańkowski

Powierzchnia

11[1] km²

Populacja (31.12.2021)
• liczba ludności
• gęstość


22 013[2]
2210 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 89

Kod pocztowy

12-100 do 12-102

Tablice rejestracyjne

NSZ

Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szczytno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczytno”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczytno”
Ziemia53°33′46″N 20°59′07″E/53,562778 20,985278
TERC (TERYT)

2817011

SIMC

0964991

Hasło promocyjne: „Szczytno rozwija żagle”
Urząd miejski
ul. Henryka Sienkiewicza 1
12-100 Szczytno
Strona internetowa
BIP

Przez Szczytno przebiegają drogi: krajowa nr 53, krajowa nr 57, krajowa nr 58 oraz wojewódzka 600.

Położenie

Szczytno leży na Mazurach[3], w historycznych Prusach Górnych[4], na obszarze dawnej Galindii[5]. Położone jest nad jeziorami Długim i Domowym Małym, na granicy dwóch pojezierzy: olsztyńskiego i mrągowskiego.

Według danych z 2020 Szczytno ma obszar 9,96 km²[2].

Historia

Średniowiecze i nowożytność

Ruiny zamku krzyżackiego z ok. 1370

Szczytno rozwinęło się ok. 1360 z osiedla funkcjonującego jako przedzamcze, równocześnie w pobliżu, wzdłuż północnego brzegu jezior Domowego Małego i Długiego powstała zamieszkana przez osadników z Mazowsza osada nazwana Bartną Stroną (wielu z nich było bartnikami). Bartna Strona miała swojego sołtysa, ale nie stanowiła zorganizowanej gminy i nie przekształciła się nigdy w ośrodek miejski[6]. Zamek krzyżacki zbudowany został w połowie XIV w., w miejscu wcześniejszej drewnianej strażnicy z 1266. W 1370 Kiejstut spalił krzyżacki drewniany zamek i w tym miejscu postawił kamienną warownię, która w 1410 i 1454 była przejściowo zajmowana przez wojsko polskie. W latach 1466–1657 miasto stanowiło lenno Korony Królestwa Polskiego. W 1485 założono parafię, w mieście istniały wówczas dwie karczmy. Osada pełniła funkcje ośrodka miejskiego mimo sprzeciwu pobliskiego Pasymia. Od 1525 miasto leżało w granicach lennych Prus Książęcych, w 1538 tylko pięciu mieszczan nie znało języka polskiego. Rejestr podatkowy z 1539 wymieniał 44 domy mieszkalne po Bartnej Stronie i 29 domów na podzamczu. Prawa miejskie uzyskało częściowo w 1616, a w pełni 12 kwietnia 1723 z nadania Fryderyka Wilhelma I. Od 16 do 25 lipca 1639 w Szczytnie przebywał król Polski Władysław IV Waza z dworem[7]. Spisy miejskie z 1666 i 1671 zawierały praktycznie same polskie nazwiska, w XVII wieku mieszkał tu wybitny kartograf, arianin Józef Naronowicz-Naroński.

XIX wiek i początek XX wieku

Dawny gmach starostwa na pocz. XX w.

W 1806 i 1812 w mieście stacjonowały wojska francuskie. Od 1818 liczące 1100 mieszkańców Szczytno było miastem powiatowym. W 1883 miasto uzyskało połączenie kolejowe z Olsztynem, a rok później z Piszem. W trakcie rozwoju miasta, przyłączone zostały: w 1901 dawne osiedle wiejskie Fiugajty, w 1906 osiedle zwane „Wolność”, a w 1913 licząca 3555 mieszkańców Bartna Strona. Ogółem miasto zamieszkiwało 9336 osób.

Szczytno było znaczącym ośrodkiem ruchu polskiego na Mazurach. W latach 1849–1851 w Szczytnie wychodziło dwujęzyczne pismo ludowe „Kurek Mazurski” wydawane z inicjatywy Ligi Polskiej. W 1890 powiat szczycieński zamieszkiwało 70 323 osób, w tym 56 000 Polaków[8], co stanowiło 80% populacji (badania statystyczne przeprowadzone w 1905 wykazały, że 75% ludności Szczytna posługiwało się językiem polskim). Działała tu Mazurska Partia Ludowa, założona w 1896 w Ełku. Od 1906 było tu wydawane polskie czasopismo Mazur, a w 1910 Bogumił Labusz i Gustaw Leyding założyli tu Mazurski Bank Ludowy.

I wojna światowa i okres międzywojenny

Zrujnowane Szczytno w czasie I wojny światowej

W okresie I wojny światowej Szczytno było bardzo zniszczone, później odbudowane w typowej miejskiej zabudowie. W okresie międzywojennym z inicjatywy Ryszarda Andersa założono park miejski. Według projektów architekta Augusta Wieganda zbudowano wiele kamienic (usytuowanych wokół rynku), budynek gimnazjum, plebanię kościoła katolickiego, synagogę i hotel Berliner Hof. Przed plebiscytem w 1920 w Szczytnie zmarł pobity przez niemiecką bojówkę działacz niepodległościowy Bogumił Linka. Mimo zakusów germanizacyjnych w okresie międzywojennym mieścił się tu Dom Polski, będący siedzibą różnych organizacji polskich. W 1937 w miejscu zamku wybudowano gmach ratusza z wieżą Juranda, w którym później ulokowano urzędy i Muzeum Mazurskie z bogatym działem etnograficznym. W 1939 w Szczytnie mieszkało 13 523 mieszkańców.

Okres powojenny

Szczytno widziane z Wieży Ratuszowej

W wyniku działań wojennych w 1945 zniszczenia miasta przekraczały 45%[9]. Po zakończeniu II wojny światowej miasto znalazło się w nowych granicach Polski[10]. Administracyjnie początkowo stanowiło część okręgu mazurskiego, następnie od 1946 województwa olsztyńskiego (tzw. dużego), a w latach 1975–1998 województwa olsztyńskiego (tzw. małego).

W 1954 do Szczytna przeniesiono ze Słupska Szkołę Oficerską Milicji Obywatelskiej, przekształconą w 1972 w szkołę wyższą i zlikwidowaną w 1989. W 1990 w jej miejsce utworzono Wyższą Szkołę Policji (od 2023 działa pod nazwą Akademia Policji w Szczytnie).

Toponimia

Jezioro Długie

Nazwę Ortelsburg nadano miastu od imienia Ortolfa z Trewiru, komtura elbląskiego urzędującego w latach 1349–1372.

Istniała także słowiańska[potrzebny przypis] nazwa Szczytno – od nazw jezior Sciten Minor i Scitem Maior lub od nazwy wyrabianych przedmiotów – szczytów (tarcz, a raczej ich metalowych części) przez mieszkańców miasta.

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 19 maja 1946[11].

Demografia

Dane z 31 grudnia 2019[2]

OpisOgółemKobietyMężczyźni
jednostkaosób%osób%osób%
populacja22 79510012 07552,9710 72047,02

Dodatkowe dane:

  • do podanej liczby mieszkańców nie wlicza się słuchaczy i dojeżdżających pracowników Akademii Policji
  • liczba mieszkańców powiatu szczycieńskiego 30 czerwca 2016 wyniosła 70 459[12]

Piramida wieku mieszkańców Szczytna w 2014[13].

Transport

Przez Szczytno przebiegają następujące drogi:

Dworzec kolejowy w Szczytnie

W mieście znajduje się stacja kolejowa Szczytno. Przez stację przebiegają następujące linie kolejowe:

Dworzec kolejowy znajduje się u zbiegu ulic Kolejowej i Bogumiła Linki.

W Szczytnie działa dworzec autobusowy. Dziennie z dworca odjeżdża ponad 300 autobusów obsługujących połączenia dalekobieżne, lokalne i podmiejskie.

  • W Szymanach pod Szczytnem (7 km) znajduje się jedyny w tej części Polski Międzynarodowy Port Lotniczy „Olsztyn Mazury” Port działa od 1996 Na 93 hektarach niedaleko lotniska powstał nowy terminal. Zgodnie z zapowiedziami, port miał zostać uruchomiony w 2014, natomiast jego rzeczywiste otwarcie miało miejsce w 2016. Budynek nowego terminalu został zbudowany w znacznej części z drewna (oprócz stali i szkła), jest ekologiczny pod względem funkcjonowania[styl?] a jego wygląd został zainspirowany odlatującymi żurawiami.
  • W Szczytnie funkcjonuje komunikacja miejska (trzy linie autobusowe), przewoźnikiem jest Zakład Komunikacji Miejskiej Szczytno. Komunikacja miejska oprócz obszaru miasta obsługuje także tereny podmiejskie.

Oświata i nauka

Akademia Policji
Kompleks Akademii Policji w Szczytnie, widok od strony ul. Piłsudskiego
Główny dziedziniec Akademii Policji
Akademia Policji – plac apelowy
Akademiki uczelni

W Szczytnie istnieją: przedszkola, szkoły podstawowe, szkoły zawodowe, szkoły techniczne, licea dzienne i wieczorowe. W mieście znajduje się jedyna w Polsce Akademia Policji, założona w 1954.

Kultura

Ratusz – siedziba Muzeum Mazurskiego
  • Ośrodki kultury
    • Miejski Dom Kultury
    • Biblioteka Miejska i jej filia (nr 2 – na ul. Solidarności 6)
    • Muzeum Mazurskie
    • Wieża ratuszowa z punktem widokowym
    • Dom Kultury w Akademii Policji
  • Imprezy:
    • Dni i Noce Szczytna
    • Święto Policji
    • Hunter Fest
    • coroczne imprezy wystawiennicze
    • coroczne imprezy sportowe, w tym międzynarodowe organizowane przez Akademię Policji
    • Wybory Miss Szczytna
    • Dni Wileńskie na Mazurach
    • Spotkania Amatorskich Teatrów Dramatycznych „O Szczyt Juranda”
    • Warsztaty „Gospel na Mazurach”
    • Wojewódzki Przegląd Orkiestr Dętych
    • Szczycieński Plener Malarski

Zabytki

Kościół ewangelicko-augsburski
Budynek sądu rejonowego
Ratusz i wieża ciśnień nocą
Dawne starostwo, ob. Urząd Skarbowy
Wybrane kamienice w Szczytnie
Kamieniczki przy ul. Odrodzenia
Budynek przy ul. Mickiewicza 7
Kamienica przy ul. Polnej
Budynek mieszkalny – kamienica z przedogródkiem, zachowaną częścią ogrodzenia i działką (ul. Curie-Skłodowskiej 3)
Budynki przy ul.1 Maja 16, 18, 20a, 22, 24, 26, 28
Budynek przy ulicy Lipperta 2
Z tym tematem związana jest kategoria: Zabytki w Szczytnie.
  • Ratusz miejski z 1937, mieszczący m.in. Urząd Miasta, Starostwo Powiatowe, Muzeum Mazurskie
  • Ruiny zamku krzyżackiego z ok. 1370 W okresie średniowiecza zamek był siedzibą komtura, pierwotnie elbląskiego, później ostródzkiego, od 1525 (po sekularyzacji Prus) – siedziba starosty. W latach 1579–1581 zamek został przebudowany na reprezentacyjny zamek myśliwski dla księcia Jerzego Fryderyka. Od końca XVIII w. zamek popadł w zapomnienie i ruinę. W 1792 został zamieniony na magazyny. W 1825 budynki zostały zaadaptowane na szkołę. W końcu, w 1896 został rozebrany. W 1924 podjęto prace archeologiczne i zrekonstruowano część murów, natomiast na miejscu przedzamcza w 1938 wzniesiono gmach ratusza. Rok później, w 1939 pozostałe fragmenty zamku zaadaptowano na muzeum. Obecnie trwają prace rewitalizujące ruiny zamku, nakładem 14 mln odkryte zostaną średniowieczne mury zamkowe oraz piwnice. Planowany rok otwarcia: 2021[14]
  • barokowy kościół ewangelicko-augsburski z 1718 Wcześniej w tym miejscu był drewniany kościół katolicki z XV w. Kościół ewangelicki to budowla założona na planie wydłużonego prostokąta z wielobocznie zamkniętym prezbiterium i masywną, pięciokondygnacyjną wieżą. Barokowy ołtarz pochodzi z 1719, odnowiony w 1773. Ambona ufundowana była w 1719 przez Carla Fischera. Wolno stojąca chrzcielnica pochodzi z XVIII w. Obok kościoła znajduje się plebania z początku XX w.
  • Chata mazurska z XIX w.
  • Dworzec kolejowy z 1883
  • Zabudowania starego miasta
  • Dawny zajazd – klasycystyczny, z XIX w.
  • Trakt Królewiecki (z Warszawy do Królewca)
  • Bartna Strona
  • Ulica Rynkowa (dziś: Odrodzenia)
  • Dom Polski
  • Cmentarze:
    • żydowski, założony w 1815 na działce kupionej za 50 talarów (najlepiej zachowany cmentarz żydowski na Warmii i Mazurach)
    • ewangelicki (założony w pierwszej połowie XIX w.), obecnie park z zachowanymi nagrobkami oraz kwatera wojenną z okresu I wojny światowej (170 żołnierzy armii niemieckiej i 78 żołnierzy armii rosyjskiej)
    • żołnierzy radzieckich (z okresu drugiej wojny światowej, w zbiorowych mogiłach spoczywa 1008 żołnierzy armii radzieckiej, którzy polegli w czasie zdobywania powiatu szczycieńskiego). Na cmentarzu pomnik autorstwa Janusza Kompowskiego. W tym samym miejscu cmentarz z okresu I wojny światowej z 32 żołnierzami armii rosyjskiej (upamiętnionych drewnianym krzyżem prawosławnym z niemieckim napisem)[15].
    • Cmentarz wojenny z okresu pierwszej wojny światowej, przy ul. Poznańskiej (20 żołnierzy armii rosyjskiej i 4 armii niemieckiej).
  • Dawne starostwo – w stylu pseudoklasycystycznym z 1885 (obecnie mieści się Urząd Skarbowy)
  • Budynek Sądu Rejonowego z lat 1867–1869
  • Dom Pomocy Społecznej (dawne gimnazjum żeńskie) z 1884
  • Zabudowania browaru z 1898
  • Budynki Akademii Policji z 1886
  • neogotycki Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z lat 1897–1899
  • Kościół Chrześcijan Baptystów z 1903
  • kościół św. Stanisława Kostki z lat 1929–1931, dawniej należący do Kościoła Nowej Wiary Apostolskiej
  • Budynek Poczty z 1892
  • Szpital z lat 1908/1909
  • Państwowy Dom Dziecka z 1913
  • Wieża ciśnień i wodociągi
  • hotel znajdujący się przy ulicy Linki

Turystyka

Oznaczenie południka 21°E
Pomnik Krzysztofa Klenczona
  • Atrakcje turystyczne:
    • Międzynarodowy Port Lotniczy Olsztyn-Mazury
    • Oznaczone miejsce południka 21°E
    • Grób Krzysztofa Klenczona
    • Pomnik Krzysztofa Klenczona
    • Pomnik Henryka Sienkiewicza w symbolicznym miejscu tragedii Juranda i Danusi
    • Punkt widokowy na wieży ratuszowej
    • Rzeźby Pofajdoków w różnych punktach miasta

Prasa wydawana w Szczytnie

Strona tytułowa Kurka Mazurskiego z 1849 r.

Dawniej

  • Kurek Mazurski (1849–1850)
  • Gazeta Ludowa (1896–1902)
  • Mazur (1906–1920)
  • Trąba Ewangelijna (1912–1913), miesięcznik, organ gromadkarzy.
  • Mazurski Przyjaciel Ludu (1923–1928)
  • Głos Ewangelijny (1926–1939), miesięcznik, organ Społeczności Chrześcijańskiej (gromadkarzy), redagowany w Szczytnie.

Współcześnie

  • Kurek Mazurski (wydawany od 1990 r.)
  • Nasz Mazur (wydawany od 1997 r. Obecnie jest to bezpłatny dodatek do Gazety Olsztyńskiej)
  • Extra Mazury (wydawane bezpłatnie od 2004 r., wznowione w 2013 r.)
  • Tygodnik Szczytno (wydawany od 2008 r.)
  • Eclesia Nostra (pismo dekanatu Szczytno wydawane od 2003 r.)

Sport

W mieście ma siedzibę klub piłkarski SKS Szczytno, który największe sukcesy osiągał pod nazwą Gwardia Szczytno w latach 80., jako jedyny klub z Mazur występując w ówczesnej II lidze (ob. I lidze)[16]. W 2023 klub zmienił wrócił do starej nazwy[17] i w sezonie 2022/2023 awansował z klasy A do klasy okręgowej.[18]

Wspólnoty wyznaniowe

Kościół Chrześcijan Baptystów
Kościół rzymskokatolicki Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Z tym tematem związana jest kategoria: Religia w Szczytnie.

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:

Współpraca międzynarodowa

Miasta i gminy partnerskie[27]:

Przypisy

Bibliografia

  • Iwona Liżewska, Wiktor Knercer: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej. Olsztyn, Agencja Wydawnicza „Remix” s.c., 1998, 171 str., ISBN 83-87031-13-5.
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 95–96
  • Miasta polskie w Tysiącleciu, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, t. II, s. 146–147

Linki zewnętrzne