Wikipedysta:Henry14/brudnopis

W wieku 5 lat Leo zaczął treningi w argentyńskiej drużynie Gandol (prowadzonej przez jego ojca). Messi robił szybkie postępy i w 1995 roku przeniósł się do Newell's Old Boys.Młodym piłkarzem szybko zainteresował się jeden z największych klubów w Argentynie – River Plate. Jednak badania medyczne zawodnika wykazały, że w jego organizmie brakuje pewnych hormonów co uniemożliwia prawidłowy rozwój zawodnika. Jedynym ratunkiem była droga kuracja hormonem wzrostu, na którą rodzice Messiego nie mieli pieniędzy, a River Plate ostatecznie odrzucił młodego zawodnika i nie chciał mu pomóc. Wtedy na pomoc przyszła mu FC Barcelona.

FC Barcelona

Messiego do Barcelony sprowadził dyrektor techniczny tego klubu Carles Rexach. Na testach w nowym klubie Messi potwierdził, że posiada nieprzeciętne umiejętności piłkarskie (w pierwszym meczu w katalońskim klubie strzelił 5 goli) i Barcelona od razu rozpoczęła leczenie zawodnika. Po powrocie do zdrowia Messi odwdzięczył się swojemu klubowi, strzelając w pierwszym sezonie w drużynie młodzików 37 goli. Messi zadebiutował w pierwszym składzie Barcy w sezonie 2003/2004 w meczu z FC Porto na otwarcie ich nowego stadionu. W następnym sezonie został włączony do pierwszej drużyny Blaugrany i zaczął coraz częściej pojawiać się na boiskach Primera Divison. Jego debiut miał miejsce 8 października 2004 roku w meczu derbowym z Espanyol Barcelona (1:0 dla Barcelony). W 82 minucie meczu zmienił on Deco i zaprezentował się z bardzo dobrej strony, przeprowadzając kilka śmiałych rajdów i popisując sięniekonwencjonalnymi podaniami. 1 maja 2005 roku w meczu z Albacete Lionel strzelił swojego pierwszego gola. W 90 minucie pokonał bramkarza przeciwników lobem. Stał się w ten sposób najmłodszym graczem w historii Blaugrany, który strzelił gola w meczu ligowym.

W następnym sezonie Lionel był już podstawowym zawodnikiem Barcy. Razem z Ronaldinho i Eto’o stworzyli oni słynny trójkąt Barcy. Niestety 7 marca 2006 roku w meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów z Chelsea na Camp Nou Messi doznał poważnej kontuzji – zerwał jeden z mięśni w prawej nodze. Pomimo początkowych prognoz, że młody zawodnik nie zagra jedynie przez miesiąc kontuzja okazała się poważna i zawodnik nie zagrał do końca sezonu.

Od początku sezonu 2006/07 Messi był ważną postacią w Barcelonie. Strzelił kilka ważnych bramek, m.in.: w 89 minucie meczu Ligi Mistrzów z Werderem Brema, która jak się potem okazało uratowała Katalończykom awans do 1/8 finału LM. Niestety dobrze zapowiadający się sezon przerwała na chwilę kontuzja – 13 listopada po jednym ze spotkań ligowych Lionem doznał złamania kości śródstopia i pauzował przez 3 miesiące. Jednak po powrocie Messi osiągnął jeszcze lepszą formę. Strzelił trzy gole w meczu z Realem Madryt na Camp Nou i regularnie trafiał do bramki w innych spotkaniach ligowych. Do historii przejdzie jednak jego trafienie z Getafe w półfinale Copa Del Rey, kiedy Argentyńczyk ograł 6 przeciwników i strzelił gola. Była to bramka bardzo podobna do trafienie Diego Maradony z Mundialu w Meksyku w 1986 roku. 9 czerwca w meczu z RCD Espanyol Lionel po raz kolejny skopiował wyczyn swojego idola. Zdobył on gola ręką, co wzbudziło duże kontrowersje. Wiele gazet domagało się ukaranie młodzieńca, jednak na Messiego nie została nałożona żadna kara.

Leo Messi zadebiutował w reprezentacji Argentyny 4 sierpnia 2005 roku w meczu z Węgrami. Jednak jego debiut nie okazał się udany, gdyż za głupi faul otrzymał czerwoną kartkę już po 40 sekundach przebywania na boisku. Jego prawdziwy debiut w narodowych barwach miał miejsce 3 września 2005 roku w przegranym 0-1 meczu eliminacyjnym do Mundialu 2006 z Paragwajem. Lionel zagrał w tym meczu 8 minut. Został powołany na Mundial organizowany w Niemczech, jednak zagrał na nim niewiele – choć strzelił gola w meczu z Serbią i Czarnogórą selekcjoner rzadko na niego stawiał. O wiele lepiej radził sobie Copa America 2007 w którym zagrał we wszystkich sześciu dotychczasowych meczach Argentyny i strzelił 4 bramki. Niestety Albicelestes przegrali te rozgrywki z Brazylią 3:0Lionel jest również mistrzem świata U-20. Na tych mistrzostwach został królem strzelców. Co ciekawe miał również propozycję gry w

Jako ledwie 17-letni zawodnik Messi zaliczył piorunujący debiut w reprezentacji Argentyny U-20 (30 czerwca 2004). W spotkaniu rozegranym przeciwko Paragwajowi (wygranym 8-0), pojawił się na boisku dopiero w drugiej połowie, ale wystarczyło to aby zaliczyć dwie asysty oraz strzelić bramkę - po rajdzie przez pół boiska i pozostawieniu daleko w tyle obrońców drużyny rywala. Mecz odbył się na stadionie Argentinos Juniors – tym samym, na którym przed 28-miu laty debiutował Diego Armando Maradona.

Na początku stycznia 2005 Messi został powołany na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20, będące jednocześnie eliminacjami do mających się odbyć w czerwcu i lipcu w Holandii Mistrzostw Świata. Kontynentalny czempionat organizowany w Kolumbii miał pokazać jaki potencjał drzemie w zawodniku Barcelony i sprawił, że z dnia na dzień niecierpliwie wypatrująca następcy Maradony Argentyna znalazła nowego idola, a cały kraj ogarnęło szaleństwo na punkcie młodego gwiazdora.

Broniący tytułu Albicelestes rozprawili się kolejno z Wenezuelą (3-0, gol Messiego), Boliwią (4-0, 2 trafienia Lionela), Peru (6-0, 1 gol + 1 niesłusznie nieuznany) i zremisowali z gospodarzami 1-1, zajmując pierwsze miejsce w swojej grupie (bilans 14-1 i najwięcej bramek zdobytych spośród wszystkich drużyn).

W kolejnej rundzie było niestety gorzej, fizycznie wyczerpany Leo, młodszy o ponad 2 lata od swoich kolegów z zespołu nie był w stanie znieść gry przez pełne 90 minut i trener wpuszczał go jedynie z ławki rezerwowych. Każde wejście zawodnika odmieniało oblicze zespołu, wprowadzało znaczne ożywienie w akcjach ofensywnych i pozwalało kontrolować przebieg spotkania, jedynym problemem był czas, młodzi Argentyńczycy nawet przy pomocy Messiego nie byli w stanie zdążyć odmienić rezultatów spotkań.

Najpierw skromnie uporali się z Wenezuelą (1-0, początkowo trafienie zapisano na konto Leo, by ostatecznie zweryfikować je jako samobójcze), by trzy kolejne spotkania ledwie zremisować, kolejno z Chile (1-1), Urugwajem (0-0) i raz jeszcze 1-1 z Kolumbią. Na osłodę pozostała wygrana w prestiżowym pojedynku z Brazylią (2-1, dzięki zwycięskiemu trafieniu wychowanka La Masii). Argentyńczycy zajęli 3 miejsce (za gospodarzami i Canarinhos, którzy wyprzedzili ich lepszym bilansem bramkowym), zaś Lionel był najlepszym strzelcem swojej ekipy.

26 czerwca 2007 roku, dwa dni po 20-tych urodzinach Messiego rusza Copa America - najstarszy piłkarski turniej świata. Leo jest najmłodszym zawodnikiem sposród tych, którzy występują w 42 edycji imprezy, organizowanej w Wenezueli.

Pierwszy mecz fazy grupowej Argentyna rozegrywa z USA (28 czerwca 2007), gładko zwyciężając 4-1, mimo prowadzenia przeciwnika już w 9` minucie spotkania. Messi zaliczył udany występ, ruszając do każdej piłki, będąc bardzo aktywnym w ataku oraz rozgrywaniu, to przez niego przechodziła niemal każda akcja Albicelestes. Asystował przy golu Hernana Crespo na 2-0 i jedyne czego zabrakło to zwieńczenie świetnego występu zdobytą bramką, przy najdogodniejszej sytuacji jaką miał uderzył w boczną siatkę. Alfio Basile zdjął swoją gwiazdę przed końcem meczu, nie chcąc zanadto forsować sił zawodnika, jego miejsce zajął Carlos Tevez, król strzelców olimpijskiego turnieju w Atenach.

W ostatniej kolejce fazy grupowej odbył się mecz na szczycie z Paragwajem, który przyniósł ze sobą znaczne zmiany w podstawowej jedenastce drużyny Argentyny. Alfio Basile, wiedząc, że jego podopieczni mają zapewniony awans do ćwierćfinału postanowił, że w turnieju pokażą się zmiennicy. Messi, który w poprzednich spotkaniach wystąpił od pierwszych minut zasiadł na ławce rezerwowych, a ze zwyczajowego składu pojawili się jedynie Roberto Abbondanzieri, Javier Zanetti i Esteban Cambiasso. Długo utrzymywał się wynik bezbramkowy i jasnym się stało, że któryś z podstawowych zawodników pojawi się w końcu na murawie. W 67 minucie na plac gry trener desygnował Leo, który niemal z miejsca ożywił poczynania swojej drużyny w ataku, to jego akcję zapoczątkowaną lewym skrzydłem i wrzutką w pole karne wykończył Javier Mascherano, zdobywając jedyną bramkę meczu. Argentyna wyszła z grupy jako najlepsza ekipa imprezy, jedyna która wygrała wszystkie spotkania i zdobyła aż 9 goli.

8 lipca w Barquisimeto odbył się ćwierćfinał przeciwko Peru, już z Messim w wyjściowym składzie. Od pierwszych minut widać było, że peruwiańscy obrońcy będą mieli problemy z upilnowaniem gwiazdora Barcelony, najwyrazistszego piłkarza pierwszej połowy, w 17 minucie przedarł się pomiędzy zawodnikami, którzy bezskutecznie próbowali odebrać mu piłkę, wpadł w pole karne, oddał strzał i tylko rykoszet od przeciwnika sprawił że piłka trafiła w słupek, wynik póki co był bezbramkowy, ale akcje młodego zawodnika prędzej czy później musiały przynieść rezultat. Chwilę później Messi schodząc z lewej strony wkręcił w polu karnym dwóch obrońców Peru i oddał mocny strzał, ale piłce na drodze do bramki stanął Edgar Villamarin. W 62 minucie stało się, wykorzystał podanie Riquelme i ze stoickim spokojem strzelił między nogami bramkarza, tuż przed tym, nim interweniujący obrońca zdołał wykonać wślizg, była to pierwsza bramka Lionela w turnieju, który podwyższył rezultat na 2-0 (wcześniej trafił lewą nogą z 20-stu metrów sam Riquelme). Spotkanie zakończyło się rezultatem 4-0 a Messi przebywał na murawie pełne 90 minut. W kolejnej rundzie czekał już bardziej wymagający rywal - Meksyk, któremu przewodził Rafael Marquez. "Aztekowie" rozgromili Paragwaj aż 6-0 i 11 lipca upatrywali okazji do rewanżu za fazę pucharową Mundialu 2006.

Półfinał z Meksykiem był uważany za starcie, którego rozstrzygnięcie nie przyjdzie Argentyńczykom łatwo, taktycznie poukładana drużyna Meksyku z objawieniem tego turnieju - Nery Castillo w składzie chciała wreszcie pokonać Albicelestes w ważnym meczu o stawkę. Od pierwszych minut Meksykanie skupiali się na wyłączeniu z gry Messiego, szczelnie kryty zawodnik Barcelony nie mógł w pełni pokazać swoich umiejętności, jednak w miarę upływającego czasu odkrywał coraz więcej swego kunsztu, jak w drugiej połowie kiedy jego rajd, w którym minął kilku zawodników został powstrzymany dopiero gdy w rogu boiska obległo go trzech zawodników, faulując młodego piłkarza. W 61 minucie Leo otrzymał piłkę w polu karnym i jak to określiła Agencja Reutersa zdobył najładniejszą bramkę turnieju. Delikatnie podciął futbolówkę i lobem przerzucił ją ponad bramkarzem, technicznie perfekcyjnym uderzeniem zmieścił piłkę pomiędzy ręką Oswaldo Sancheza a poprzeczką. Trener Basile powiedział potem: "Tylko geniusz mógł to zrobić. To było niewiarygodne". Było to drugie trafienie Messiego w kontynentalnych mistrzostwach, który w meczu rozegrał, podobnie jak jego nowy klubowy kolega - Gabriel Milito pełne 90 minut.

15 lipca to ostatni dzień piłkarskich zmagań. W wielkim finale spotkały się te same drużyny co 3 lata wcześniej w Peru, gdzie rywalem Argentyny była Brazylia. Faworyzowani Albicelestes mieli wygrać tytuł w cuglach, osłabieni brakiem największych gwiazd (Ronaldinho, Kaka) Canarinhos wyraźnie odstępowali od odwiecznego rywala. Ten mecz po raz kolejny pokazał jednak, że piłka często bywa zaskakująca.

Gdy Ayala debiutował w reprezentacji , Leo Messi miał siedem lat. I w niedzielę w pierwszej połowie to on próbował naprawić błędy 13 lat starszego kolegi. Ayala zawalił pierwszego gola, oddając piłkę Baptiście i kolejnego, kiedy skierował piłkę do własnej bramki. Gwiazdor Barcelony szalał na lewej stronie, mijał bezradnego Maicona i Aleksa, ale jego dośrodkowań nie potrafili wykorzystać Carlos Tevez i Juan Roman Riquelme. Ten ostatni bliski był wyrównania w 9. minucie, gdy piłka po jego strzale trafiła w słupek. Zupełnie niewidoczny był Veron, praktycznie nie istniał chwalony wcześniej Javier Mascherano.

Argentyna przez cały turniej grała pięknie i skutecznie. Cała Ameryka Południowa rozpływała się nad artyzmem Messiego i Riquelme. Brazylijczycy przegrali pierwszy mecz z Meksykiem, w meczach grupowych z czterech goli dwa strzelili z kontrowersyjnych rzutów karnych. Prasa domagała się odejścia trenera Dungi, twierdząc, że jego drużyna gra brzydko. I w niedzielę też nie przypominała drużyny, której mottem jest "joga bonito" (graj pięknie), ale była niesamowicie skuteczna. Trzecie trafienie po świetniej asyście Vagnera Love zdobył Daniel Alves. Argentyńczycy zdobyli najwięcej goli, jako jedyni wygrali pięć spotkań, ale mimo to stracili szansę na zdobycie 15. mistrzostwa Ameryki Południowej i pierwszego od 1993 roku.

Występy w drużynie narodowej