จังหวัดของประเทศจีน

เขตการปกครองระดับที่สองของสาธารณรัฐประชาชนจีน

เขตการปกครองระดับจังหวัด (จีน: 地级行政区) เป็นหน่วยการปกครองของประเทศจีนระดับที่สองรองจากมณฑล มีทั้งหมด 339 แห่ง แบ่งเป็น 7 จังหวัด, 299 นครระดับจังหวัด, 30 จังหวัดปกครองตนเอง และ 3 เหมิงหรือแอมัก (จังหวัดของมองโกเลียใน)

เขตการปกครองระดับจังหวัด
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ地级行政区
อักษรจีนตัวเต็ม地級行政區
ความหมายตามตัวอักษรเขตการปกครองระดับพื้นที่
ชื่อภาษาจีนอื่น ๆ
อักษรจีนตัวย่อ地区
อักษรจีนตัวเต็ม地區
ชื่อภาษาทิเบต
อักษรทิเบต ས་ཁུལ་
ชื่อภาษาจ้วง
ภาษาจ้วงDagih
ชื่อภาษามองโกเลีย
ภาษามองโกเลียภาษาอังกฤษใช้คำว่า League
ภาษาจีนใช้คำว่า 盟 (เหมิง)
ᠠᠶᠢᠮᠠᠭ
ชื่อภาษาอุยกูร์
ภาษาอุยกูร์
ۋىلايىت
ชื่อภาษาแมนจู
อักษรแมนจู ᠪᠠ
ชื่อเดิม (1949-1971)
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ专级行政区
อักษรจีนตัวเต็ม專級行政區
ชื่อเดิม (1949-1971)
อักษรจีนตัวย่อ专区
อักษรจีนตัวเต็ม專區
ชื่อเดิม (1932-1949)
อักษรจีนตัวย่อ行政督察区
อักษรจีนตัวเต็ม行政督察區
เฉพาะทิเบต (1910-1960)
ภาษาจีน基巧
ชื่อภาษาทิเบต
อักษรทิเบต སྤྱི་ཁྱབ

ประเภทของเขตการปกครองระดับจังหวัด

มณฑลนครระดับจังหวัดจังหวัดปกครองตนเองจังหวัดเหมิง
รวมทั่วประเทศ2993073
ปักกิ่ง0000
เทียนจิน0000
เหอเป่ย์11000
ชานซี11000
มองโกเลียใน9003
เหลียวหนิง14000
จี๋หลิน8100
เฮย์หลงเจียง12010
เซี่ยงไฮ้0000
เจียงซู13000
เจ้อเจียง11000
อานฮุย16000
ฝูเจี้ยน9000
เจียงซี11000
ชานตง16000
ไต้หวัน6000
เหอหนาน17000
หูเป่ย์12100
หูหนาน13100
กวางตุ้ง21000
กว่างซี14000
ไหหลำ4000
ฉงชิ่ง0000
เสฉวน18300
กุ้ยโจว6300
ยูนนาน8800
ทิเบต6010
ฉ่านซี10000
กานซู่12200
ชิงไห่2600
หนิงเซี่ย5000
ซินเจียง4550

จังหวัด

จังหวัดเป็นหน่วยการปกครองย่อยรองลงมาจากเขตการปกครองระดับมณฑล

คณะกรรมการการปกครอง (จีน: 行政公署; พินอิน: xíngzhèng gōngshǔ) เป็นสำนักงานสาขาทางการปกครองที่มีระดับเทียบเท่ากับกระทรวง (จีน: 司级) และถูกส่งมาประจำอยู่ในจังหวัดโดยคณะปกครองของมณฑล หัวหน้าคณะปกครองของจังหวัด เรียกว่า กรรมการปกครองจังหวัด (จีน: 行政公署专员; พินอิน: xíngzhèng gōngshǔ zhūanyūan) ซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากคณะปกครองของมณฑล แทนที่จะใช้สภาประชาชนในท้องถิ่น คณะกรรมการสภาประชาชนประจำมณฑลจะส่งคณะกรรมการประจำจังหวัดไปกำกับดูแลคณะปกครองของจังหวัด และไม่สามารถเลือกตั้งหรือปลดคณะปกครองของจังหวัดได้[1] คณะทำงานจังหวัดของคณะกรรมการสภาที่ปรึกษาทางการเมืองประชาชนจีน (CPPCC) ประจำมณฑล เป็นส่วนหนึ่งของคณะกรรมการ CPPCC ประจำจังหวัด ซึ่งหมายความว่าคณะทำงานจังหวัดของ CPPCC เป็นสาขาของคณะกรรมการ CPPCC ประจำมณฑล ไม่ใช่หน่วยงานที่แยกเป็นเอกเทศ เช่นเดียวกับคณะกรรมการ CPPCC ประจำมณฑล ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคณะกรรมการ CPPCC ระดับชาติ

คำว่า จังหวัด เดิมมาจากคำว่า (พินอิน: dào เต้า) ซึ่งอยู่ในระดับระหว่างมณฑลและอำเภอในสมัยราชวงศ์ชิง ในปี 1928 รัฐบาลของสาธารณรัฐจีนได้ยกเลิกเต้า ทำให้อำเภออยู่ภายใต้การปกครองของมณฑลโดยตรง แต่หลังจากนั้นไม่นานก็พบว่าไม่สามารถทำได้เนื่องจากบางมณฑลมีหลายร้อยอำเภอ ด้วยเหตุนี้ ในปี 1932 มณฑลต่าง ๆ จึงถูกแบ่งออกเป็นจังหวัดอีกครั้ง และได้มีการจัดตั้งสำนักงานการปกครองส่วนภูมิภาคขึ้น

จนถึงช่วงเวลาหนึ่ง จังหวัดถือได้ว่าเป็นเขตการปกครองระดับจังหวัดประเภทหนึ่งที่พบได้ทั่วไป ในปัจจุบัน จังหวัดส่วนใหญ่ได้เปลี่ยนสถานะมาเป็นนครระดับจังหวัด และมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ โดยประเทศจีนมีเขตการปกครองที่เรียกว่าจังหวัดเหลืออยู่เพียง 7 จังหวัด

ชื่ออักษรจีนเขตการปกครอง
ระดับมณฑล
ประชากร (2010)พื้นที่ (ตร.กม.)เขตที่ตั้งศาลากลาง
จังหวัดต้าซิงอันหลิ่ง大兴安岭地区เฮย์หลงเจียง511,56446,755เขตเจียเก๋อต๋าฉี (โดยพฤตินัย), นครมั่วเหอ (โดยนิตินัย)
จังหวัดงารี่阿里地区ทิเบต95,465304,683เมืองเซงเขคาบั้บ (ชือชวันเหอ) ในอำเภอก๋าร์
จังหวัดอัลไต阿勒泰地区ซินเจียง603,280117,988นครอัลไต
จังหวัดถ่าเฉิง塔城地区ซินเจียง1,219,21294,891นครถ่าเฉิง
จังหวัดคัชการ์喀什地区ซินเจียง3,979,362112,058นครคัชการ์
จังหวัดอักซู阿克苏地区ซินเจียง2,370,887128,099นครอักซู
จังหวัดโฮตัน和田地区ซินเจียง2,014,365248,946นครโฮตัน

นครระดับจังหวัด

นครระดับจังหวัด (地级市 พินอิน: dìjíshì) เป็นเทศบาลนครที่ได้รับสถานะจังหวัดและสิทธิ์ในการปกครองอำเภอโดยรอบ ในทางปฏิบัติ นครระดับจังหวัดนั้นมีเนื้อที่ใหญ่เหมือนกับเขตการปกครองระดับจังหวัดประเภทอื่น ๆ และไม่ตรงกับความหมายสากลของคำว่า "นคร" กล่าวคือ ไม่ได้หมายความว่าจะมีลักษณะความเป็นเมืองทั้งพื้นที่

นครระดับจังหวัดเป็นเขตการปกครองระดับจังหวัดที่พบมากที่สุดในจีนแผ่นดินใหญ่ในปัจจุบัน

เหมิง

จังหวัดปกครองตนเอง

จังหวัดปกครองตนเอง (自治州; zìzhìzhōu; จื้อจื้อโจว) เป็นพื้นที่ที่มีประชากรเป็นชนกลุ่มน้อย หรือเคยเป็นที่อยู่อาศัยของชนกลุ่มน้อยอย่างมีนัยสำคัญ แต่จำนวนประชากรส่วนใหญ่ในจังหวัดปกครองตนเองทั้งหมดถูกครอบงำโดยชาวจีนฮั่น ชื่อทางการของจังหวัดปกครองตนเองจะประกอบด้วยชื่อชนชาติของชนกลุ่มน้อยที่มีประชากรมากที่สุดในพื้นที่นั้น บางแห่งก็ตั้งชื่อคู่กัน 2 ชนชาติ หรือ 3 ชนชาติก็มีแต่พบได้น้อย ตัวอย่างเช่น ชนชาติคาซัค ก็จะเรียกว่า คาซัคจื้อจื้อโจว

จังหวัดปกครองตนเองแบ่งออกเป็นเขตการปกครองระดับอำเภอ เช่นเดียวกับเขตการปกครองระดับจังหวัดประเภทอื่น ๆ แต่มีข้อยกเว้น คือ จังหวัดปกครองตนเองชนชาติคาซัค อีหลี จะมี 2 จังหวัดที่อยู่ภายใต้การปกครองของตน

ตามรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน จังหวัดปกครองตนเองไม่สามารถยุบเลิกได้ อย่างไรก็ตาม เคยมีการยุบจังหวัดปกครองตนเอง 2 แห่ง เพื่อจัดตั้งมณฑลใหม่ เช่น จังหวัดปกครองตนเองชนชาติหลีและเหมียว ไห่หนาน ถูกยุบเพื่อจัดตั้งมณฑลไหหลำในปี 1988 และจังหวัดปกครองตนเองชนชาติถู่เจียและเหมียว เฉียนเจียง ถูกยุบเพื่อจัดตั้งเทศบาลนครปกครองโดยตรงฉงชิ่งในปี 1997

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

🔥 Top keywords: วชิรวิชญ์ ไพศาลกุลวงศ์หน้าหลักองค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทยยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกชนกันต์ อาพรสุทธินันธ์สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ซิตีพิเศษ:ค้นหาดวงใจเทวพรหม (ละครโทรทัศน์)กรงกรรมอสมทลิซ่า (แร็ปเปอร์)จีรนันท์ มะโนแจ่มสโมสรฟุตบอลอาร์เซนอลสโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริดธี่หยดฟุตซอลชิงแชมป์เอเชีย 2024เฟซบุ๊กสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาประเทศไทยเอเชียนคัพ รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี 2024วิทยุเสียงอเมริกาสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลพระราชวัชรธรรมโสภณ (ศิลา สิริจนฺโท)พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวรักวุ่น วัยรุ่นแสบวันไหลนริลญา กุลมงคลเพชรสโมสรฟุตบอลเชลซีสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีหลานม่าสุภาพบุรุษจุฑาเทพ (ละครโทรทัศน์)สโมสรฟุตบอลไบเอิร์นมิวนิกกรุงเทพมหานครสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดคิม ซู-ฮย็อนภาวะโลกร้อนสาธุ (ละครโทรทัศน์)รายชื่ออักษรย่อของจังหวัดในประเทศไทยสโมสรฟุตบอลปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง