จูลีแอนน์ มัวร์

จูลีแอนน์ มัวร์ มีชื่อจริงว่า จูลี แอนน์ สมิธ เกิดเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ค.ศ. 1960^[1] ในฟอร์ต แบรกก์ ซึ่งเป็นฐานทัพของกองทัพน้อยส่งกำลังทางอากาศที่ 18 ของกองทัพบกสหรัฐ ที่รัฐนอร์ทแคโรไลนา โดยเธอเป็นลูกคนโตจากจำนวน 3 คน ของ พันเอกปีเตอร์ มัวร์ สมิธ อดีตทหารพลร่ม ซึ่งต่อได้เป็นนายทหารพระธรรมนูญ^[2][3] และ นางแอนน์ เลิฟ สมิธ^[4] นักจิตวิทยาและนักสังคมสงเคราะห์ชาวสกอตแลนด์^[5] ทำให้เธอถือสองสัญชาติทั้งอเมริกันจากพ่อที่เป็นนายทหารของกองทัพสหรัฐและบริติชจากแม่ผู้ให้กำเนิดที่เป็นชาวสกอตแลนด์^[6]

ในวัยเด็กเธอต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆเนื่องจากอาชีพราชการทหารของพ่อที่ได้รับการแต่งตั้งโยกย้ายไปปฏิบัติหน้าที่ราชการในรัฐต่างๆ เช่นรัฐแอละแบมา, รัฐจอร์เจีย, รัฐเท็กซัส, รัฐเนแบรสกา, รัฐอะแลสกา, รัฐนิวยอร์ก, รัฐเวอร์จิเนีย รวมถึงประเทศปานามา ทำให้เธอต้องย้ายโรงเรียนในชั้นมัธยมถึง 9 ครั้ง จนกระทั่งเธออายุ 16 ปี เธอต้องย้ายไปเรียนต่อที่ต่างประเทศโดยย้ายจากรัฐเวอร์จิเนียไปเรียนต่อที่เมืองแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนีตะวันตก เธอมีงานอดิเรกคือการอ่านหนังสือส่งผลให้เธอมีผลการเรียนดี และมีความคิดจะเป็นหมอ ต่อมาเธอเริ่มหันมาสนใจในการแสดงละคร โดยเริ่มจากการแสดงละครเวทีที่โรงเรียน ซึ่งเธอได้แสดงในละครเวทีเรื่อง ตาร์ตุฟหรือผู้แอบอ้าง ที่สร้างจากบทประพันธ์ของมอลีแยร์ และได้แสดงในละครโศกนาฏกรรมเรื่อง มีเดีย โดยยูริพิดีส

ด้วยคำแนะนำจากครูชาวอังกฤษของเธอที่โรงเรียนทำให้หลังจากเรียนจบชั้นมัธยม เธอจึงอยากเป็นนักแสดงละครเวที พ่อและแม่ของเธอจึงให้เธอกลับสหรัฐอเมริกาเพื่อไปเรียนต่อในสาขาการแสดง ที่มหาวิทยาลัยบอสตัน รัฐแมสซาชูเสตส์ จนจบศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต ในปี ค.ศ. 1983

(1985–1993)

หลังเรียนจบมหาวิทยาลัย เธอย้ายไปที่นครนิวยอร์กและทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟ^[7] และสมัครเป็นสมาชิกของสมาคมกองทุนนักแสดง ซึ่งเป็นสหภาพแรงงานของกลุ่มนักแสดงละครเวที โดยเธอลงทะเบียนชื่อทางการแสดงว่า จูลีแอนน์ มัวร์ อันเกิดจากการนำชื่อของแม่เธอคือ แอนน์ มาต่อท้ายชื่อจริงของเธอที่ชื่อ จูลี เป็น จูลีแอนน์ และนำชื่อกลางของพ่อเธอคือ มัวร์ มาต่อหลังชื่อเธอกับแม่ เป็น จูลีแอนน์ มัวร์

จูลีแอนน์ มัวร์ เริ่มต้นจากการแสดงละครบรอดเวย์ขนาดเล็ก จนมีโอกาสได้แสดงในละครโทรทัศน์ที่ออกอากาศทางสถานีเอบีซีเรื่อง เดอะ เอดจ์ ออฟ ไนท์ ในปี ค.ศ. 1984 และเริ่มได้รับความสนใจจากวงการบันเทิงสหรัฐเมื่อเธอได้แสดงในละครโทรทัศน์ของสถานีซีบีเอสเรื่อง แอส เดอะ เวิลด์ เทินส์ (ค.ศ. 1985–1988) ซึ่งเธอรับบทเป็น "แฟรนนี ฮิวจ์" ต่อจากเทอรี ฟานเดนบอช นักแสดงหญิงที่เคยแสดงบทนี้ไว้ในปี 1983–84 การแสดงของเธอได้รับคำชื่นชมจากนักวิจารณ์ละครโทรทัศน์ส่งผลให้เธอได้รับรางวัลเดย์ไทม์เอมมี ในปี ค.ศ. 1988 โดยถือเป็นการได้รับรางวัลเอมมีเป็นครั้งแรกของเธอ^[8][9] นอกจากนี้เธอยังมีผลงานละครชุดของสถานีซีบีเอสเรื่อง ไฟริษยา (ค.ศ. 1987) ที่สร้างจากนวนิยายของจูดิธ ครานท์ซ

หลังจากที่เธอหมดสัญญากับละครโทรทัศน์เรื่อง แอส เดอะ เวิลด์ เทินส์ เธอได้กลับไปแสดงละครเวทีในปี ค.ศ. 1988 ที่โรงละครกัทรี เมืองมินนีแอโพลิส ในเรื่อง แฮมเลต ที่สร้างจากบทละครของวิลเลียม เชกสเปียร์ โดยเธอรับบทเป็น "โอฟีเลีย" จนกระทั่งเธอมีโอกาสได้แสดงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกในเรื่องอาถรรพ์ ตำนานมรณะ (ค.ศ. 1990) ซึ่งเป็นภาพยนตร์ทุนต่ำของค่ายพาราเมาต์พิกเจอส์ และมีผลงานภาพยนตร์ที่เผยแพร่ทางโทรทัศน์ช่องเอชบีโอเรื่อง นักสืบแห่งโลกมนต์ดำ (ค.ศ. 1991)

ในปี 1992 เธอแสดงเป็นตัวละครสมทบที่มีบทเด่นในภาพยนตร์ระทึกขวัญเรื่อง มือคู่นี้ เลี้ยงเป็นเลี้ยงตาย ที่นำแสดงโดยแอนนาเบลลา โชรา โดยตัวภาพยนตร์ประสบความสำเร็จทางรายได้ เมื่อสามารถทำรายได้ทั่วโลกถึง 140 ล้านดอลลาร์ จากทุนสร้างเพียง 12 ล้านดอลลาร์ และเป็นภาพยนตร์ทำเงินสูงสุดในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นลำดับที่ 9 ของปี 1992 ส่งผลให้เธอเริ่มมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์อเมริกัน และมีผลงานการแสดงบทสมทบในภาพยนตร์กระแสหลักของปี ค.ศ. 1993 ถึง 3 เรื่อง ได้แก่ มาดอนน่า ร้อนปกติที่ไม่ปกติ (นำแสดงโดย มาดอนนา และ วิลเลม เดโฟ), เบนนี่ กับ จูน คู่หัวใจพรหมลิขิต (นำแสดงโดย จอห์นนี เดปป์), ขึ้นทำเนียบจับตาย (นำแสดงโดย แฮร์ริสัน ฟอร์ด และ ทอมมี ลี โจนส์) รวมถึงแสดงในภาพยนตร์อิสระเรื่อง ชอตคัตส์ ที่ทำให้เธอได้รับรางวัลลูกโลกทองคำ ที่มอบให้กับทีมนักแสดง และได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลอินดิเพนเดนต์สปิริตอะวอดส์ในสาขา นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม โดยภาพยนตร์เรื่องนี้จัดเป็น 1 ใน 3 ภาพยนตร์ที่สร้างชื่อให้เธอมากที่ในยุคคริสต์ทศวรรษ 1990 นอกเหนือจาก วานยา ออน โฟร์ตี้เซคันด์ สตรีท และ เซฟ ไม่ตายก็เหมือนตาย

(1994–1997)

จากความโดดเด่นของเธอในภาพยนตร์เรื่อง ชอตคัตส์ ทำให้เธอได้รับบทนักแสดงนำเป็นครั้งแรกใน วานยา ออน โฟร์ตีเซคันด์ สตรีท ที่สร้างจากนวนิยายเรื่อง "ลุงวานยา" ของ อันตอน เชคอฟ

• Short Cuts (1993)
• Vanya on 42nd Street (1994)
• Safe (1995)
• Boogie Nights (1997)
• Lost world (1997)
• The Big Lebowski (1998)
• Magnolia (1999)
• The Hours (2002)
• Far from Heaven (2002)
• Children of Men (2006)
• A Single Man (2009)
• The Kids Are All Right (2010)
• What Maisie Knew (2012)
• Still Alice (2014)

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ จูเลียน มัวร์

• จูลีแอนน์ มัวร์ ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
• Freckleface Strawberry. Official website for Moore's book series.