ตระกูลภาษาเกชัว
ตระกูลภาษาเกชัว เป็นตระกูลภาษาพื้นเมืองที่พูดโดยชาวเกชัวซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่แถบเทือกเขาแอนดีสในเขตประเทศเปรู[2] นับเป็นตระกูลภาษาของชนพื้นเมืองในทวีปอเมริกาที่มีการพูดกันอย่างกว้างขวางที่สุดโดยอาจมีผู้พูดทั้งหมดราว 8–10 ล้านคน[3] ชาวเปรูประมาณร้อยละ 25 (7.7 ล้านคน) พูดภาษาใดภาษาหนึ่งในตระกูลนี้[4][5]
| ตระกูลภาษาเกชัว | |
|---|---|
| คิชวา, รูนาซีมี | |
| กลุ่มเชื้อชาติ: | เกชัว |
| ภูมิภาค: | ตลอดทั้งเทือกเขาแอนดีสตอนกลางในโคลอมเบีย, เอกวาดอร์, เปรู, โบลิเวีย, ชิลี และอาร์เจนตินา |
| การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | หนึ่งในตระกูลภาษาหลักของโลก |
| กลุ่มย่อย: |
|
| ISO 639-1: | qu |
| ISO 639-5: | qwe |
| กลอตโตลอก: | quec1387[1] |
.svg) แผนที่แสดงการกระจายตัวของภาษาตระกูลเกชัวปัจจุบัน (พื้นที่สีเทาทึบ) และขอบเขตของจักรวรรดิอินคาในอดีต (พื้นที่แรเงา) | |
ภาษาต่าง ๆ ในตระกูลเกชัวมีวิวัฒนาการสืบทอดมาจากภาษาบรรพบุรุษร่วมกัน บางทีตระกูลภาษานี้อาจเป็นที่รู้จักกันมากที่สุดจากการเป็นตระกูลภาษาหลักของจักรวรรดิอินคา เนื่องจากชาวสเปนในสมัยอาณานิคมสนับสนุนการใช้งาน ภาษาตระกูลนี้จึงไม่สูญไปและรูปแปรต่าง ๆ ยังคงใช้กันอย่างแพร่หลายจนถึงทุกวันนี้ โดยเป็นภาษาที่มีผู้พูดมากเป็นอันดับที่สองในเปรูและเป็นภาษาทางการร่วมในหลายภูมิภาค