ประเทศชิลี

สาธารณรัฐชิลี
สาธารณรัฐชิลี; República de Chile (สเปน)
	ธงชาติ ตราแผ่นดิน
	คำขวัญ: "ไม่ด้วยเหตุผลก็ด้วยกำลัง"; (สเปน: Por la razón o la fuerza)
	เพลงชาติ: "เพลงชาติชิลี"
	พื้นที่ที่ประเทศชิลีควบคุมแสดงในสีเขียวเข้ม; พื้นที่ที่อ้างสิทธิแต่มิได้ควบคุมแสดงในสีเขียวอ่อน
เมืองหลวง; และเมืองใหญ่สุด	ซันติอาโกa; 33°26′S 70°40′W / 33.433°S 70.667°W
ภาษาราชการ	สเปน
ภาษาพูดอื่น ๆ	อังกฤษ, เยอรมัน, อิตาลี, มาปูเช, ไอมารา, เกชัว, อื่น ๆ
กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2012)	88.9% ชนผิวขาวหรือเมสติโซ; 10.8% ชนพื้นเมือง; —9.1% มาปูเช; —0.7% ไอมารา; —1.0% กลุ่มอื่น ๆ; 0.3% อื่น ๆ / ไม่ระบุ;
ศาสนา (ค.ศ. 2020)	63% คริสต์; —45% โรมันคาทอลิก; —15% โปรเตสแตนต์; —3% นิกายอื่น ๆ; 36% ไม่มี; 1% อื่น ๆ;
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบประธานาธิบดี
• ประธานาธิบดี	กาบริเอล โบริช
• ประธานวุฒิสภา	ฆวน อันโตนิโอ โกโลมา
• ประธานสภาผู้แทนราษฎร	ริการ์โด ซิฟูเอนเตส
• ประธานสภาร่างรัฐธรรมนูญ	ฆวน ฟูเอนเตส เบลมาร์
สภานิติบัญญัติ	สภาแห่งชาติ
• สภาสูง	วุฒิสภา
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
เอกราช จากสเปน
• รัฐบาลทหาร	18 กันยายน ค.ศ. 1810
• ประกาศเอกราช	12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1818
• ได้รับการรับรอง	25 เมษายน ค.ศ. 1844
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน	11 กันยายน ค.ศ. 1980
พื้นที่
• รวม	756,096.3 ตารางกิโลเมตร (291,930.4 ตารางไมล์) (อันดับที่ 37)
• แหล่งน้ำ (%)	2.1 (ใน ค.ศ. 2015)
ประชากร
• ค.ศ. 2022 ประมาณ	18,430,408 (อันดับที่ 66)
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2017	17,574,003 (อันดับที่ 64)
• ความหนาแน่น	24 ต่อตารางกิโลเมตร (62.2 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 198)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	ค.ศ. 2022 (ประมาณ)
• รวม	568.319 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 45)
• ต่อหัว	28,526 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 64)
จีดีพี (ราคาตลาด)	ค.ศ. 2022 (ประมาณ)
• รวม	317.594 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 45)
• ต่อหัว	15,941 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 62)
จีนี (ค.ศ. 2021)	46; สูง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2021)	0.855; สูงมาก · อันดับที่ 42
สกุลเงิน	เปโซชิลี (CLP)
เขตเวลา	UTC−4 ถึง−6 (CLT และ EASTc)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC-3 ถึง−5
	เมษายนถึงกันยายน
รูปแบบวันที่	วว/ดด/ปปปป
ขับรถด้าน	ขวามือ
รหัสโทรศัพท์	+56
โดเมนบนสุด	.cl
	รัฐสภาตั้งอยู่ที่เมืองบัลปาราอิโซ; รวมเกาะอีสเตอร์และเกาะซาลัสอีโกเมซ; แต่ไม่นับรวมพื้นที่ 1,250,000 ตารางกิโลเมตร (480,000 ตารางไมล์) ของดินแดนที่ชิลีอ้างสิทธิ์ในทวีปแอนตาร์กติกา;

ชิลี^[10] หรือ ชิเล^[10] (อังกฤษและสเปน: Chile, เสียงอ่านภาษาสเปน: [ˈtʃile]) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐชิลี หรือ สาธารณรัฐชิเล (อังกฤษ: Republic of Chile; สเปน: República de Chile) เป็นประเทศทางส่วนตะวันตกของทวีปอเมริกาใต้ ครอบคลุมดินแดนยาวและแคบซึ่งตั้งอยู่ระหว่างเทือกเขาแอนดีสทางทิศตะวันออกกับมหาสมุทรแปซิฟิกทางทิศตะวันตก ชิลีมีเนื้อที่ 756,096 ตารางกิโลเมตร (291,930 ตารางไมล์) และมีประชากร 17.5 ล้านคนใน ค.ศ. 2017^[6] ชิลีเป็นประเทศที่อยู่ทางใต้สุดของโลก อยู่ใกล้ทวีปแอนตาร์กติกามากที่สุด และมีอาณาเขตจรดประเทศเปรูทางทิศเหนือ จรดประเทศโบลิเวียทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ จรดประเทศอาร์เจนตินาทางทิศตะวันออก และจรดช่องแคบเดรกทางทิศใต้สุด ชิลียังควบคุมหมู่เกาะฆวนเฟร์นันเดซ เกาะซาลัสอีโกเมซ หมู่เกาะเดสเบนตูราดัส และเกาะอีสเตอร์ในมหาสมุทรแปซิฟิก นอกจากนี้ยังอ้างกรรมสิทธิ์เหนือพื้นที่ประมาณ 1,250,000 ตารางกิโลเมตร (480,000 ตารางไมล์) ของทวีปแอนตาร์กติกาในนามชิเลียนแอนตาร์กติกเทร์ริทอรี เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศคือกรุงซันติอาโก และภาษาประจำชาติคือภาษาสเปน

จักรวรรดิสเปนเข้าพิชิตดินแดนและตั้งอาณานิคมในภูมิภาคนี้แทนที่จักรวรรดิอินคาในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 แต่ไม่สามารถเอาชนะชาวมาปูเชซึ่งเป็นชนพื้นเมืองอิสระในบริเวณตอนกลาง-ใต้ของชิลีในปัจจุบันได้ ใน ค.ศ. 1818 หลังจากประกาศเอกราชจากสเปน ชิลีก็ได้ถือกำเนิดขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1830 ในฐานะสาธารณรัฐอำนาจนิยมที่ค่อนข้างมีเสถียรภาพ ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ชิลีมีการเติบโตทางเศรษฐกิจและดินแดนอย่างมีนัยสำคัญ โดยยุติการต่อต้านของชาวมาปูเชในคริสต์ทศวรรษ 1880 และได้รับดินแดนทางเหนือเพิ่มเติมหลังจากเอาชนะเปรูและโบลิเวียในสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก (ค.ศ. 1879–1826) เมื่อล่วงเข้าคริสต์ศตวรรษที่ 20 มาจนถึงคริสต์ทศวรรษ 1970 ชิลีมีกระบวนการทำให้เป็นประชาธิปไตย^[11]^[12] การเพิ่มประชากรและการขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็ว^[13] และการพึ่งพิงการส่งออกจากการทำเหมืองทองแดงเพื่อเศรษฐกิจมากขึ้น^[14]^[15] ในคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970 ประเทศประสบปัญหาการแบ่งขั้วและความวุ่นวายทางการเมืองอย่างหนัก สถานการณ์นี้ลงเอยด้วยรัฐประหารใน ค.ศ. 1973 ซึ่งโค่นล้มรัฐบาลฝ่ายซ้ายที่ได้รับเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยของซัลบาดอร์ อาเยนเด และสถาปนาระบอบเผด็จการทหารฝ่ายขวาของเอากุสโต ปิโนเช ซึ่งกินเวลานาน 16 ปี และทำให้มีผู้เสียชีวิตหรือสูญหายมากกว่า 3,000 คน^[16] ระบอบปิโนเชสิ้นสุดลงใน ค.ศ. 1990 ซึ่งเป็นผลจากการลงประชามติใน ค.ศ. 1988 กลุ่มพันธมิตรการเมืองสายกลาง-ซ้ายปกครองประเทศต่อมาจนถึง ค.ศ. 2010

ชิลีเป็นประเทศกำลังพัฒนา^[17] ที่มีเศรษฐกิจรายได้สูงและติดอันดับสูงมากในดัชนีการพัฒนามนุษย์ เป็นหนึ่งในประเทศที่มีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและสังคมมากที่สุดในอเมริกาใต้ โดยเป็นผู้นำของลาตินอเมริกาในการจัดอันดับด้านความสามารถในการแข่งขัน รายได้ต่อหัว โลกาภิวัตน์ สถานะสันติภาพ เสรีภาพทางเศรษฐกิจ และภาพลักษณ์คอร์รัปชันต่ำ^[18] ชิลียังติดอันดับสูงในระดับภูมิภาคในด้านความยั่งยืนของรัฐ การพัฒนาประชาธิปไตย^[19] และมีอัตราฆาตกรรมต่ำที่สุดในทวีปอเมริการองจากประเทศแคนาดา ประเทศนี้ยังเป็นสมาชิกก่อตั้งของสหประชาชาติ ประชาคมรัฐลาตินอเมริกาและแคริบเบียน และพันธมิตรแปซิฟิก และเข้าร่วมองค์การเพื่อความร่วมมือและการพัฒนาทางเศรษฐกิจใน ค.ศ. 2010

ประวัติศาสตร์

บริเวณประเทศชิลีมีการตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่เมื่อ 10,000 ปีที่แล้ว^[20] โดยผู้ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานคือชาวมาปูเชซึ่งตั้งถิ่นฐานในบริเวณชายฝั่งและบริเวณที่มีความอุดมสมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณมอนเตเบร์เด (Monte Verde) และกูเอบาเดลมิโลดอน (Cueva Del Milodon)

ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 สเปนภายใต้การนำของเปโดร เด บัลดิเบีย หนึ่งในกองกิสตาดอร์เข้ามาพิชิตชิลี แม้ว่าจะได้รับการต่อต้านจากชาวมาปูเชแต่ก็สามารถยึดชิลีได้เป็นผลสำเร็จและนำชิลีรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิสเปน อย่างไรก็ตามชัยชนะของสเปนในครั้งนี้ทำให้สเปนสามารถยึดได้เฉพาะดินแดนแถบเมืองซันติอาโกและบริเวณใกล้เคียงเท่านั้น เพราะบริเวณอื่นกองทัพสเปนยังไม่สามารถเอาชนะกองทัพของชาวมาปูเชที่เหลือได้ ซึ่งสเปนพยายามปราบปรามหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ จนในที่สุดต้องใช้แม่น้ำบิโอบิโอเป็นตัวแบ่งเขตแดน

ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 โฆเซ มิเกล การ์เรรา ได้ประกาศให้ชิลีเป็นเอกราชจากสเปน แม้ว่าสเปนจะพยายามเข้ามาปราบปรามและยึดครองชิลีอีกครั้ง แต่การยึดครองก็เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น จนในที่สุดชิลีสามารถขับไล่อิทธิพลของสเปนและได้เอกราชจากสเปนโดยสมบูรณ์ในวันที่ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1818 หลังจากได้เอกราชจากสเปนแล้ว รัฐบาลชิลีใช้ความพยายามอย่างสูงในการยึดครองดินแดนของชาวมาปูเชจนสามารถยึดดินแดนได้โดยเด็ดขาดใน ค.ศ. 1871 และขยายอาณาเขตทางทิศใต้จนครอบคลุมถึงบริเวณช่องแคบมาเจลลัน นอกจากนี้แล้ว รัฐบาลชิลีได้ทำสงครามมหาสมุทรแปซิฟิกกับประเทศโบลิเวียและเปรูจนได้รับชัยชนะ ทำให้สามารถขยายดินแดนทางตอนเหนือ ดินแดนที่ได้มาจากทั้งสองเหตุการณ์กลายเป็นดินแดนของประเทศชิลีในปัจจุบัน^[21]

การเมืองการปกครอง

ชิลีปกครองในรูปแบบสาธารณรัฐ แบบประธานาธิบดี มีประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาล รัฐบาลเป็นผู้ใช้อำนาจบริหาร รัฐธรรมนูญของชิลีฉบับปัจจุบันผ่านการลงประชามติใน ค.ศ. 1980 สมัยรัฐบาลทหารของเอากุสโต ปิโนเช และเริ่มมีผลบังคับใช้ในวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1981 จากนั้นได้ผ่านการแก้ไขหลายครั้ง โดยครั้งล่าสุดเกิดขึ้นใน ค.ศ. 2010

ฝ่ายบริหาร

ประธานาธิบดีเป็นทั้งประมุขของรัฐและหัวหน้าคณะรัฐบาล รวมถึงเป็นผู้แต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งในระบบคะแนนนิยม วาระการดำรงตำแหน่ง 6 ปี (ไม่กำหนดวาระ สามารถดำรงตำแหน่งได้หากได้รับการเลือกตั้งต่อไป)

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

ความสัมพันธ์กับประเทศไทย

ชิลีกับไทยสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม ค.ศ. 1962 โดยชิลีมีสถานเอกอัครราชทูตประจำประเทศไทยที่กรุงเทพมหานคร และไทยมีสถานเอกอัครราชทูตประจำประเทศชิลี ณ กรุงซันติอาโก โดยประเทศไทยเป็นคู่ค้าอันดับ 1 ของชิลีในกลุ่มประเทศอาเซียน และประเทศชิลีเป็นคู่ค้าอันดับ 4 ของไทยในภูมิภาคลาตินอเมริกา^[22]

ใน ค.ศ. 2018 มีนักท่องเที่ยวชาวชิลีเดินทางมาประเทศไทยจำนวน 23,033 คน^[23]

การแบ่งเขตการปกครอง

ชิลีแบ่งเขตการปกครองออกเป็นแคว้น (región) 15 แคว้น แต่ละแคว้นมีผู้ว่าการแคว้น (intendente) ได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดี

แคว้นต่าง ๆ มีชื่อทางการทั้งเป็นชื่อเรียกและตัวเลขโรมัน (เช่น IV - เขตที่ 4) ลำดับตัวเลขเรียงตามที่ตั้งของแคว้นต่าง ๆ ตั้งแต่ทางตอนเหนือลงมาทางตอนใต้ ซึ่งโดยทั่วไป ตัวเลขโรมันจะถูกใช้มากกว่าชื่อของแคว้น ยกเว้นแคว้นอันเป็นที่ตั้งของเมืองหลวงซึ่งเรียกว่า แคว้นมหานครซันติอาโก (Región Metropolitana de Santiago หรือ RM)

แต่ละแคว้นแบ่งออกเป็นจังหวัด (provincia) รวม 51 จังหวัด มีผู้ว่าราชการจังหวัด (gobernador) เป็นหัวหน้า โดยแต่ละจังหวัดก็ยังแบ่งพื้นที่ย่อยลงไปอีกเป็นเทศบาล (comuna) แต่ละแห่งมีนายกเทศมนตรี (alcalde) เป็นของตนเอง ผู้ว่าราชการจังหวัดได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดี ขณะที่นายกเทศมนตรีได้รับการเลือกตั้งจากประชาชน

หมายเลข	แคว้น	เมืองหลัก
I	ตาราปากา	อิกิเก
II	อันโตฟากัสตา	อันโตฟากัสตา
III	อาตากามา	โกเปียโป
IV	โกกิมโบ	ลาเซเรนา
V	บัลปาราอิโซ	บัลปาราอิโซ
VI	โอฆิกินส์	รังกากัว
VII	เมาเล	ตัลกา
VIII	บิโอบิโอ	กอนเซปซิออน
IX	อาเรากานิอา	เตมูโก
X	โลสลาโกส	ปูเอร์โตมอนต์
XI	ไอเซน	โกไยเก
XII	มากายาเนส	ปุนตาอาเรนัส
RM	แคว้นมหานครซันติอาโก	ซันติอาโก
XIV	โลสริโอส	บัลดิเบีย
XV	อาริกาและปารินาโกตา	อาริกา
XVI	ญูเบล	ชิยัน

ด ค ก เมืองที่ใหญ่ที่สุดในชิลี 2012 pre-Census[1]
	อันดับ	ชื่อ	แคว้น	ประชากร
ซันติอาโก กอนเซปซิออน	1	ซันติอาโก	แคว้นมหานครซันติอาโก	6,026,797	บัลปาราอิโซ ลาเซเรนา
	2	กอนเซปซิออน	แคว้นบิโอ-บิโอ	945,544
	3	บัลปาราอิโซ	แคว้นบัลปาราอิโซ	930,220
	4	ลาเซเรนา	แคว้นโกกิมโบ	412,586
	5	อันโตฟากัสตา	แคว้นอันโตฟากัสตา	346,126
	6	เตมูโก	แคว้นอาเรากานิอา	339,750
	7	อิกิเก	แคว้นตาราปากา	278,250
	8	รังกากัว	แคว้นโอฆิกินส์	276,532
	9	ปูเอร์โตมอนต์	แคว้นโลสลาโกส	228,118
	10	อาริกา	แคว้นอาริกาและปารินาโกตา	210,920

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

รัฐบาล

เว็บไซต์รัฐบาลชิลี (สเปน)
เว็บไซต์ภาษาอังกฤษของรัฐบาลชิลี เก็บถาวร 2008-10-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)

การศึกษา
ด้านการท่องเที่ยว

คู่มือการท่องเที่ยว Chile จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
ประเทศชิลี เก็บถาวร 2011-08-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากเว็บไซต์กระทรวงต่างประเทศ
ข้อมูลประเทศชิลี เก็บถาวร 2015-11-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากเดอะเวิลด์แฟกต์บุก (อังกฤษ)
ข้อมูลประเทศชิลี จากสารานุกรมบริทานิกา (อังกฤษ)

[10]

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

Search