ภาษาคอร์ซิกา
ภาษาคอร์ซิกา (อังกฤษ: Corsican; คอร์ซิกา: corsu) เป็นภาษากลุ่มโรมานซ์ภาษาหนึ่งจากสาขาอิตาลี-แดลเมเชียที่ใช้พูดกันเป็นหลักบนเกาะคอร์ซิกาในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ภาษาคอร์ซิกามีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับวิธภาษาตอสคานาต่าง ๆ จากคาบสมุทรอิตาลี ดังนั้นจึงมีความเกี่ยวข้องกับภาษาอิตาลีมาตรฐานซึ่งมีพื้นฐานมาจากภาษาถิ่นฟลอเรนซ์
| ภาษาคอร์ซิกา | |
|---|---|
| corsu | |
| ออกเสียง | [ˈkorsu], [ˈkɔrsu] |
| ประเทศที่มีการพูด | ฝรั่งเศส อิตาลี |
| ภูมิภาค | ฝรั่งเศส • แคว้นคอร์ซิกา อิตาลี • แคว้นซาร์ดิเนีย (กลุ่มเกาะมัดดาเลนา) |
| จำนวนผู้พูด | 150,000 คนในแคว้นคอร์ซิกา (2013)[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| ภาษาถิ่น | คอร์ซิกาเหนือ คอร์ซิกาใต้ |
| ระบบการเขียน | อักษรละติน (ชุดตัวอักษรคอร์ซิกา) |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน |  แคว้นคอร์ซิกา (ฝรั่งเศส) |
| ผู้วางระเบียบ | ไม่มีอย่างเป็นทางการ |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-1 | co |
| ISO 639-2 | cos |
| ISO 639-3 | cos – Corsican |
| Linguasphere | 51-AAA-p |
 | |
 แผนที่ภาษาของแคว้นคอร์ซิกา | |
ภายใต้อิทธิพลอันยาวนานเหนือเกาะคอร์ซิกาของสาธารณรัฐปิซาและสาธารณรัฐเจนัว ภาษาคอร์ซิกาเคยมีบทบาทเป็นภาษาท้องถิ่นร่วมกับภาษาอิตาลีซึ่งเป็นภาษาราชการของเกาะ เมื่อ ค.ศ. 1859 ภาษาอิตาลีถูกแทนที่ด้วยภาษาฝรั่งเศสเนื่องจากฝรั่งเศสเข้าครอบครองสาธารณรัฐเจนัวเมื่อ ค.ศ. 1768 ในอีกสองศตวรรษต่อมา การใช้ภาษาฝรั่งเศสแทนภาษาอิตาลีเพิ่มขึ้นจนถึงระดับที่ชาวเกาะทั้งหมดมีความรู้ภาษาฝรั่งเศสในระดับทำงานเมื่อฝรั่งเศสได้รับการปลดปล่อยเมื่อ ค.ศ. 1945 ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ชาวเกาะได้เปลี่ยนแนวทางการใช้ภาษาจนกระทั่งไม่เหลือผู้รู้ภาษาคอร์ซิกาเพียงภาษาเดียวเมื่อถึงคริสต์ทศวรรษ 1960 เมื่อถึง ค.ศ. 1995 ชาวเกาะประมาณร้อยละ 65 มีความเชี่ยวชาญในภาษาคอร์ซิกาในระดับหนึ่ง[3] และส่วนน้อยประมาณร้อยละ 10 ใช้ภาษาคอร์ซิกาเป็นภาษาที่หนึ่ง[4]
บนเกาะซาร์ดิเนียของอิตาลียังมีการพูดและการเขียนภาษาบางภาษาที่มีต้นกำเนิดจากภาษาคอร์ซิกา แต่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากภาษาซาร์ดิเนียและในปัจจุบันถือว่าเป็นภาษาต่างหาก[5]