สาคู (ไม้ล้มลุก)
| สาคู | |
|---|---|
 | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Monocots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Commelinids |
| อันดับ: | Zingiberales |
| วงศ์: | Marantaceae |
| สกุล: | Maranta |
| สปีชีส์: | M. arundinacea |
| ชื่อทวินาม | |
| Maranta arundinacea L. | |
สาคู (อังกฤษ: Arrowroot, obedience plant, Bermuda arrowroot, araru, ararao;ชื่อวิทยาศาสตร์: Maranta arundinacea)เป็นพืชล้มลุกพบในป่าฝนเขตร้อน และใช้ปลูกเพื่อนำแป้งจากเหง้ามาใช้ประโยชน์
ประวัติ
การศึกษาทางด้านโบราณคดีในทวีปอเมริกาแสดงหลักฐานว่ามีการปลูกสาคูเมื่อเกือบ 7,000 ปีที่แล้ว โดยชื่อเรียกของสาคูในภาษาอังกฤษ araru อาจจะมาจาก aru-aru (อาหารของอาหาร) ในภาษาของชาวอาราวักในแถบทะเลแคริบเบียนซึ่งเป็นพื้นที่ที่ปลูกพืชชนิดนี้ นอกจากนั้น อาจได้มาจากการใช้ต้นสาคูรักษาแผลที่ถูกธนู
การทำอาหาร
แป้งจากต้นสาคูใช้ทำอาหารเช่นบิสกิต พุดดิง เยลลี่ เค้ก ซอส เส้นก๋วยเตี๋ยวในอาหารเวียดนามและเกาหลี ในสมัยวิกตอเรีย นำแป้งชนิดนี้มาต้มใช้เป็นอาหารให้เด็กและคนที่ต้องจำกัดอาหาร [1] นอกจากนั้น ใช้ในไอศกรีมที่ทำรับประทานเองเพื่อให้น้ำแข็งละลายช้า ใส่ในซอสเพื่อช่วยให้ข้น โดยเฉพาะซอสจากผลไม้ แต่ไม่ทำให้ซอสหนืดหรือแข็งแบบเดียวกับแป้งข้าวโพด แป้งจากต้นสาคูไม่มีกลูเตน องค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นคาร์โบไฮเดรต มีโปรตีนน้อย จึงเหมาะที่จะใช้ทดแทนแป้งสาลีในการทำเบเกอรี่
แป้งจากต้นสาคูจะแข็งที่อุณหภูมิต่ำกว่าแป้งข้าวโพด ไม่อ่อนตัวเมื่อผสมกับส่วนผสมที่เป็นกรด แต่ผสมเข้ากับนมได้ไม่ดี[2] จึงควรผสมแป้งชนิดนี้กับส่วนผสมที่เย็นก่อนแล้วจึงใส่ส่วนผสมที่ร้อน ถ้าให้ความร้อนมากเกินไป แป้งจะเสียคุณสมบัติการแข็งตัว[3]
