สาวทรงเสน่ห์
สาวทรงเสน่ห์ (อังกฤษ: Pride and Prejudice) เป็นนวนิยายเชิงเรียลลิสติกเรื่องแรกๆ ของโลก ประพันธ์โดยเจน ออสเตน สุภาพสตรีชาวอังกฤษ ตีพิมพ์เผยแพร่เมื่อวันที่ 28 มกราคม ค.ศ. 1813 เป็นผลงานที่ตีพิมพ์เป็นเรื่องที่สองของเธอ แต่มีข้อมูลระบุว่างานเขียนชิ้นนี้เป็นงานประพันธ์ชิ้นแรกของเธอ โดยประพันธ์ขึ้นในช่วง ค.ศ. 1796-1797 ทว่าในยุคนั้นยังเป็นยุคของนิยายเชิงเพ้อฝัน (เรื่องของพระราชา ราชวงศ์ การสู้รบ และเกียรติยศของอัศวิน) ดังนั้นนวนิยายของเธอเรื่องนี้จึงถือว่าแหวกประเพณีการประพันธ์ในยุคเดียวกันอย่างมาก
สาวทรงเสน่ห์ | |
---|---|
ผู้ประพันธ์ | เจน ออสเตน |
ชื่อเรื่องต้นฉบับ | Pride and Prejudice |
ผู้แปล | จูเลียต |
ประเทศ | อังกฤษ |
ภาษา | อังกฤษ |
ประเภท | นวนิยาย |
สำนักพิมพ์ | T. Egerton, Whitehall หจก. บำรุงสาส์น |
วันที่พิมพ์ | 28 มกราคม ค.ศ. 1813 พ.ศ. 2493 |
สาวทรงเสน่ห์ เป็นชื่อหนังสือในฉบับแปลภาษาไทย โดยจูเลียต (นามปากกาของชนิด สายประดิษฐ์ ภริยาของศรีบูรพา) ตีพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่ พ.ศ. 2493 โดยสำนักพิมพ์บำรุงสาส์น
โครงเรื่อง
ประวัติการตีพิมพ์
หลังจากออสเตนได้ตีพิมพ์นวนิยายเล่มแรกแล้ว เธอได้ขายลิขสิทธิ์เรื่อง สาวทรงเสน่ห์ ให้แก่ Thomas Egerton ในราคา 110 ปอนด์ Egerton ตีพิมพ์ สาวทรงเสน่ห์ ชุดแรกเป็นหนังสือปกแข็งสามเล่มในเดือนมกราคม ค.ศ. 1813[1] หนังสือได้รับคำวิจารณ์ค่อนข้างดี และขายหมดในเวลาอันรวดเร็ว ฉบับปรับปรุงเอดิชันที่สองได้พิมพ์จำหน่ายต่อมาในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน และฉบับปรับปรุงเอดิชันที่สามตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1817[2]
นวนิยายได้แปลไปเป็นภาษาฝรั่งเศสทันทีใน ค.ศ. 1813 หลังจากนั้นก็ได้แปลไปเป็นภาษาเยอรมัน เดนมาร์ก และสวีเดน[3] สาวทรงเสน่ห์ ได้พิมพ์จำหน่ายในสหรัฐอเมริกาครั้งแรกในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1832 ในชื่อเรื่องว่า เอลิซาเบธ เบนเน็ต[2]
สำหรับประเทศไทย จูเลียต หรือ ชนิด สายประดิษฐ์ ได้แปล สาวทรงเสน่ห์ เป็นภาษาไทยครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2493 ตีพิมพ์โดย หจก. บำรุงสาส์น ต่อมาใน พ.ศ. 2546 แพรวสำนักพิมพ์ได้นำฉบับแปลนี้มาพิมพ์ใหม่ในชุดวรรณกรรมคลาสสิก
การตอบรับ
นวนิยายได้รับการตอบรับค่อนข้างดี โดยมีบทวิจารณ์ในทางดีถึงสามฉบับภายในช่วงเดือนแรกหลังการวางจำหน่าย[4] เจน เฟอร์กัส บอกว่า "นี่เป็นนวนิยายของออสเตนที่โด่งดังมาก ทั้งต่อสาธารณชนและคนใกล้ชิดของเธอเอง"[4] ในงานเขียนของเดวิด กิลสัน A Bibliography of Jane Austen เขาอ้างถึงคำกล่าวของแอนน์ อิซาเบลลา มิลแบงค์ (ภายหลังเป็นภริยาของลอร์ดไบรอน) ว่า สาวทรงเสน่ห์ เป็น "นวนิยายที่ทันสมัยมาก"
ใน ค.ศ. 1819 เฮนรี แครบบ์ โรบินสัน เอ่ยถึงนวนิยายเรื่องนี้ว่า "...เป็นหนึ่งในงานเขียนชั้นเลิศที่สุดของนักเขียนหญิง"[5] เซอร์วอลเตอร์ สก็อตต์ เขียนในบทความของเขาว่า "...เป็นนวนิยายที่คุณออสเตนบรรจงเขียนอย่างละเมียดละไม... สุภาพสตรีเยาว์วัยผู้นี้มีพรสวรรค์ในการบรรยายความสัมพันธ์ ความรู้สึก และลักษณาภาพของชีวิตประจำวันธรรมดาให้กลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดที่ผมเคยพบเห็น"[5] อย่างไรก็ดียังมีบางคนไม่เห็นด้วย เช่น ชาร์ล็อตต์ บรองเต ซึ่งเห็นว่า สาวทรงเสน่ห์ น่าผิดหวังมาก "...เป็นสวนสวย ล้อมรั้วอย่างประณีต ประดับดอกไม้งดงาม แต่...ปราศจากท้องทุ่งกว้าง ไร้อากาศบริสุทธิ์ ไม่มีเนินเขาสีฟ้า และไม่เชิญชวนเอาเสียเลย"[5]
ถึงกระนั้น สาวทรงเสน่ห์ ก็ติดอันดับหนังสือยอดนิยมในการสำรวจต่างๆ ของอังกฤษอยู่เสมอ ใน ค.ศ. 2003 สถานีโทรทัศน์บีบีซีจัดการสำรวจครั้งใหญ่เพื่อค้นหา "หนังสือในดวงใจ" ของชาวอังกฤษ สาวทรงเสน่ห์ ได้รับการโหวตเป็นอันดับที่สองรองจาก ลอร์ดออฟเดอะริงส์[6] ปี ค.ศ. 2004 สาวทรงเสน่ห์ ได้รับการโหวตเป็นอันดับสองในการสำรวจหนังสือยอดนิยมของชาวออสเตรเลีย รองจากลอร์ดออฟเดอะริงส์เช่นกัน[7] ต่อมาในปี ค.ศ. 2008 มีการสำรวจนักอ่านกว่า 15,000 คนที่ประเทศออสเตรเลีย โดยร้าน Dymock สาวทรงเสน่ห์ ได้รับการโหวตเป็นอันดับที่หนึ่ง ใน 101 หนังสือยอดเยี่ยมตลอดกาล (ลอร์ดออฟเดอะริงส์ได้ที่สอง)[8]