อัลเฟรโด ดิ เอสเตฟาโน
อัลเฟรโด เอสเตฟาโน ดิ เอสเตฟาโน เลาเล (สเปน: Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé) เกิดเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 ที่บาร์รากัส บัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา เกิดในครอบครัวผู้อพยพชาวอิตาลีจากเกาะกาปรี[2] เป็นอดิตนักฟุตบอลและผู้ฝึกชาวอาร์เจนตินา เป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ดีที่สุดตลอดกาล ร่วมทีมกับสโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริดโดยมากและเป็นเครื่องมือสำคัญในการทำให้ทีมโดยเด่นในถ้วยยุโรป ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1950 ช่วงเวลาที่สโมสรได้ถ้วยติดต่อกัน 5 ฤดูกาล ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1956 ดิ เอสเตฟาโนเล่นให้กับทีมชาติสเปนโดยมาก แต่เขาก็ลงเล่นให้กับทีมชาติอาร์เจนตินาและโคลอมเบียด้วยเช่นกัน และเขายังชนะรางวัลบาลงดอร์ ถึง 2 สมัย ในปี 1957 และ 1959
 | |||
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| ชื่อเต็ม | อัลเฟรโด เอสเตฟาโน ดิ เอสเตฟาโน เลาเล[1] | ||
| เกิด | 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 | ||
| เกิดที่ | บัวโนสไอเรส อาร์เจนตินา | ||
| เสียชีวิต | 7 กรกฎาคม ค.ศ. 2014 (88 ปี) | ||
| เสียชีวิตที่ | มาดริด สเปน | ||
| สูง | 1.78 เมตร | ||
| ตำแหน่ง | กองกลางตัวรุก, กองหน้า | ||
| ชุดใหญ่* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น† | (ประตู)† |
| 1945–1949 | ริเบร์เปลต | 95 | (79) |
| 1946 | → อูรากัน (ยืม) | 55 | (40) |
| 1949–1953 | โลสมิโยนาริโอส | 131 | (120) |
| 1953–1964 | เรอัลมาดริด | 302 | (246) |
| 1964–1966 | อัสปัญญ็อล | 77 | (41) |
| รวม | 660 | (526) | |
| ทีมชาติ | |||
| 1947 | อาร์เจนตินา | 6 | (6) |
| 1949 | โคลอมเบีย | 4 | (0) |
| 1957–1961 | สเปน | 31 | (23) |
| ผู้จัดการทีม | |||
| 1967–1967 | เอลเช | ||
| 1969–1970 | โบกายูนิออร์ส | ||
| 1970–1974 | บาเลนเซีย | ||
| 1974–1974 | สปอร์ติงลิสบอน | ||
| 1975–1976 | ราโยบาเยกาโน | ||
| 1976–1977 | กัสเตยอน | ||
| 1979–1980 | บาเลนเซีย | ||
| 1981–1982 | ริเบร์เปลต | ||
| 1982–1984 | เรอัลมาดริด | ||
| 1985 | โบกายูนิออร์ส | ||
| 1986–1988 | บาเลนเซีย | ||
| 1990–1991 | เรอัลมาดริด | ||
| |||
เขาถือสถิติในปัจจุบันในฐานะผู้ยิงประตูสูงสุดอันดับ 4 ในลีกสูงสุดของสเปน และถือสถิติผู้ยิงประตูสูงสุดตลอดกาลอันดับ 2 ในลีกของทีมเรอัลมาดริด โดยยิงได้ 216 ประตูในการลงแข่ง 282 นัดในลีก ระหว่าง ค.ศ. 1953 ถึง ค.ศ. 1964