โบอิง 707
โบอิง 707 (อังกฤษ: Boeing 707) เป็นเครื่องบินโดยสารไอพ่นรุ่นแรกของสหรัฐ เครื่องต้นแบบเริ่มบินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1954 และบินโดยสารเป็นครั้งแรกโดยสายการบินแพนแอม เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม ค.ศ. 1958 และมีการผลิตมากกว่า 10 รุ่น
 โบอิง 707-138บี ของควอนตัส | |
| บทบาท | อากาศยานลำตัวแคบ |
|---|---|
| ชาติกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
| บริษัทผู้ผลิต | เครื่องบินพาณิชย์โบอิง |
| บินครั้งแรก | 20 ธันวาคม ค.ศ. 1957[1] |
| เริ่มใช้ | 26 ตุลาคม ค.ศ. 1958 โดยแพนแอม |
| ปลดประจำการ | ค.ศ. 2019 (เชิงพาณิชย์) |
| สถานะ | ในประจำการอย่างจำกัดมาก |
| ผู้ใช้งานหลัก | แพนแอม (ในอดีต) ทรานส์เวิร์ลดแอร์ไลน์ (ในอดีต) อเมริกันแอร์ไลน์ (ในอดีต) แอร์ฟรานซ์ (ในอดีต) |
| ช่วงการผลิต | ค.ศ. 1956 – 1978 |
| จำนวนที่ผลิต | 865 ลำ (ไม่รวมรุ่นของโบอิง 720)[2] |
| มูลค่า | 4.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค.ศ. 1955) 58.6 – 61.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค.ศ. 2023) |
| พัฒนามาจาก | โบอิง 367-80 |
| แบบอื่น | โบอิง 720 โบอิง เคซี-135 สตาร์โตแทงค์เกอร์ |
| พัฒนาต่อเป็น | โบอิง E-3 เซ็นทรี โบอิง E-6 เมอร์คิวรี่ นอร์ทธรอป กรัมแมน E-8 จอยน์ทสตาร์ |
ข้อมูลจำเพาะ
มีดังต่อไปนี้[3]
- ผู้สร้าง บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
- ประเภท เจ๊ตโดยสาร พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 3-5 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 195 ที่นั่ง
- เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์วิทนีย์ เจที 3 ดี-7 แรงขับ เครื่องละ 8,618 กิโลกรัม
- กางปีก 44.61 เมตร
- ยาว 46.61 เมตร
- สูง 12.94 เมตร
- พื้นที่ปีก 268.6 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า 64,000 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 151,315 กิโลกรัม
- อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง 965 กิโลเมตร/ชั่วโมง
- อัตราเร็วเดินทางประหยัด 886 กิโลเมตร/ชั่วโมง
- อัตราไต่ 20.3 เมตร/วินาที
- เพดานบินใช้งาน 11,885 เมตร
- พิสัยบิน 10,040 กิโลเมตร
- 12,030 กิโลเมตร
เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน
รุ่นที่ใกล้เคียงกัน
เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน
- เดอ ฮาวิลแลนด์ คอมเม็ต
- คอนแวร์ 880
- คอนแวร์ 990
- ดักลาส ดีซี-8
- อิลยูชิน อิล-62
- ช่างไห่ วาย-10
- วิกเกอร์ส วีซี10