UNESCO

Birleşmiş Milletler'in kültür ve eğitim alanında etkinlik gösteren bir kurumu

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (İngilizce: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, kısaca UNESCO); eğitim, sanat, bilim ve kültür alanlarında uluslararası iş birliği yoluyla dünya barışını ve güvenliğini koruma amacını güden bir Birleşmiş Milletler kurumudur.[2][3]

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü
KısaltmasıUNESCO
Kuruluşu16 Kasım 1945[1]
TürüÖrgüt
MerkeziParis, Fransa
BaşkanıFransa Audrey Azoulay
Ana kuruluşuBirleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal Konseyi
Websitesiunesco.org

Bu kurumun yasası 1945 yılı Kasım ayında Londra'da 44 ülkenin temsilcilerinin katıldıkları bir toplantıda kabul edilmiştir. Merkezi Paris'te bulunan ve Genel Konferans, Yürütme Konseyi, Sekreterlik olmak üzere üç organı olan UNESCO eğitim, bilim ve kültür alanlarındaki amaçlarını kendisine üye olan her devlette kurulan Millî Komisyonlar aracılığıyla gerçekleştirmeye çalışmaktadır.

UNESCO'nun Filistin'i üye olarak kabul etmesinden sonra Amerika Birleşik Devletleri kuruma yaptığı maddi desteği çekti. Bunun üzerine 2011 Kasım ayında UNESCO, Bali'de Dünya Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi ile ilgili düzenlenecek toplantı dışındaki tüm programlarını yıl sonuna kadar iptal etti.[4]

Yönetim

Genel Konferans

Üye devletlerin temsilcilerinden oluşan Genel Konferans 1946-1953 yılları arasında her yıl toplanmışken 1954'ten bu yana iki yılda bir toplanmaktadır. Bugüne kadar ise 37 Genel Konferans toplanmıştır.

UNESCO'nun çalışma programlarını kabul eder ve bütçeyi[5] belirler.

Yürütme Konseyi

Genel Konferans'a katılan ve hükûmetlerince aday gösterilen temsilciler arasından dört yıl için seçilen UNESCO Yürütme Konseyi 58 üyeden oluşur.

Sekreterlik

UNESCO Bayrağı

Genel Konferans tarafından altı yıl için seçilen bir Genel Direktör'ün yönetimi altında çalışan UNESCO Sekreterliği, eğitim, bilim, kültür ve iletişim bölümlerine ayrılmıştır.

Sekreterliğin başlıca görevi, iki yıllık UNESCO programlarının uygulanması için gerekli bütün teknik çalışmaları yapmak, tedbirleri almaktır.

  1. Julian Huxley (1946-1948)
  2. Jaime Torres Bodet (1948-1952)
  3. John Wilkinson Taylor (1952-1953)
  4. Luther Evans (1953-1958, ABD)
  5. Vittorino Veronese (1958-1961)
  6. René Maheu (1962-1974; vekâleten 1961)
  7. Amadou Mahtar M'Bow (1974-1987)
  8. Federico Mayor (1987-1999)
  9. Koichiro Matsuura (1999-2009)
  10. Irina Bokova (2009-2017)
  11. Audrey Azoulay (2017-)

Kaynakça

Dış bağlantılar