Абу Бакр

Абу Бакр Абдала ібн Усман ібн Амір ібн Абд-уль-Уза ібн Амр ібн Кааб ібн Саад ібн Тамім ібн Мура ат-Таі (каля 573 — 23 жніўня 634) — першы халіф, паплечнік і адзін з цесця Мухамада.

Абу Бакр
араб. أبو بكر‎‎
1-ы праведны халіф[d] 8 чэрвеня 632 — 22 жніўня 634
Пераемнік	Умар ібн аль-Хатаб
Нараджэнне	каля 27 кастрычніка 573[1][2][…] Мекка, Хіджаз[3][4]
Смерць	23 жніўня 634(0634-08-23)[5][4] (60 гадоў) Медзіна, Праведны халіфат[d][3]
Месца пахавання	Prophet's Mosque[d]
Бацька	Abu Quhafa[d]
Маці	Salma Umm-ul-Khair[d]
Жонка	Qutaylah bint Abd-al-Uzza[d], Fatima bint Zaid[d], Асма бінт Умайс[d] і Habiba bint Kharija[d]
Дзеці	Aishah[d][6], Abd Allah ibn Abi Bakr[d], Abdu'l-Rahman ibn Abi Bakr[d], Asmā' bint Abu Bakr[d], Muhammad ibn Abi Bakr[d] і Umm Kulthum bint Abi Bakr[d]
Веравызнанне	іслам
Дзейнасць	палітык, паэт, купец
Бітвы	Battle of Uhud[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарадзіўся ў сям’і Усман (больш вядомы як Абу Кухафа) і Сальма (больш вядомая як Ум аль-Хайр). Да прыняцця ісламу быў адным з найбагацейшых купцоў Мекі. Склаў сабе значны дастатак гандлёвымі прадпрыемствамі; займаў месца суддзі, карыстаўся ў Мецы вялікай павагай, дзякуючы грунтоўнаму знаёмству з гісторыяй свайго племя і майстэрскаму тлумачэнню сноў.

Адрозніваўся непахіснай верай у місію Мухамада, за што прарок абяцаў яму рай яшчэ пры жыцці.

У 623 годзе выдаў сваю дачку Аішу замуж за Мухамада. Пасля смерці прарока ў 632 годзе, супакоіў мусульман і быў абраны халіфам (намеснікам), паколькі яшчэ пры жыцці прарока па яго даручэнню не раз быў імамам.

Паміраючы, паказаў на свайго сябра Умара, як на свайго пераемніка. Абу Бакра апісваюць чалавекам мяккага нораву, але з цвёрдымі маральнымі правіламі. Ён сабраў рассеяныя месцы Карана; пачаў заваяванне Сірыі. Пахаваны побач з прарокам.