Лотар I

Лотар I (ням. Lothar, фр. Lothaire, 795 — 29 верасня 855, Прум) — імператар Захаду ў 817—855, кароль Баварыі ў 814—817, кароль Італіі ў 818—843, кароль сярэдняга каралеўства ў 843—855 гадах, з дынастыі Каралінгаў, старэйшы сын Людовіка Набожнага і Ірменгарды з Хеспенгаў. З 817 г. быў суправіцелем бацькі, але на граматах імя яго сустракаецца побач з бацькаўскім толькі з 825 г. 5 красавіка 823 г. Папа Пасхалій I ўсклаў на яго, у царкве Святога Пятра ў Рыме, імператарскую карону.

Лотар I
ням.: Lothar, фр.: Lothaire
3-і Імператар Захаду ліпень 817 — 29 верасня 855
Каранацыя	5 красавіка 823, сабор Святога Пятра, Рым, Італія
Папярэднік	Людовік I Набожны
Пераемнік	Людовік II
Кароль Італіі 17 красавіка 818 — 29 верасня 855
Папярэднік	Бернард
Пераемнік	Людовік II
Кароль Баварыі 814 — ліпень 817
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	Людовік II Нямецкі
Кароль Сярэдняга каралеўства 11 жніўня 843 — 29 верасня 855
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	тытул знік
Нараджэнне	795[1] Altdorf[d], Landshut[d], Ніжняя Баварыя, Баварыя[2]
Смерць	29 верасня 855[3] Prüm[d], Германія[4][5][…]
Месца пахавання	Прумскае абацтва[d]
Род	Каралінгі[3]
Бацька	Людовік I Набожны[3]
Маці	Ірменгарда з Хеспенгау[d][3]
Жонка	Ірменгарда Турская[d][3][6]
Дзеці	Людовік II[7], Лотар II[8], Карл Праванскі[d][9], Rotrude[d][10], Hiltrude[d][11], Bertha[d][12], Ermengard[d][13], Gisela[d][14] і Carloman[d][15]
Дзейнасць	манарх, пісьменнік
Медыяфайлы на Вікісховішчы