Народная партыя (Іспанія)
Народная партыя (ісп.: Partido Popular) — кансерватыўная[2][1], ліберальна-кансерватыўная[13][14], і хрысціянска-дэмакратычная[3][2] палітычная партыя Іспаніі. З’явілася ў 1989 годзе пасля аб’яднання Народнага альянсу з Народна-дэмакратычнай партыяй і Ліберальнай партыяй.
| Народная партыя | |
|---|---|
| ісп.: Partido Popular | |
.svg) | |
| Лідар | Пабла Касада |
| Заснавальнік | Manuel Fraga Iribarne[d] |
| Дата заснавання | 20 студзеня 1989 |
| Штаб-кватэра | Мадрыд, Іспанія |
| Краіна | |
| Ідэалогія | кансерватызм[1][2] хрысціянская дэмакратыя[2][3] манархізм[4] эканамічны лібералізм[2] панеўрапеізм ліберальны кансерватызм правацэнтрызм[5][6][7][8] правыя[9][10][11][12] |
| Інтэрнацыянал | Міжнародны дэмакратычны саюз Центрысцкі дэмакратычны інтэрнацыянал Еўрапейская народная партыя |
| Маладзёжная арганізацыя | New Generations of the People's Party of Spain[d] |
| Колькасць членаў | 833 000 (2012) |
| Дэвіз | Himno del Partido Popular |
| Постаці | члены партыі ў катэгорыі (5 чал.) |
| Сайт | pp.es |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Адна з двух найбуйнейшых партый Іспаніі разам з Іспанскай сацыялістычнай партыяй. Была кіруючай у Іспаніі з 2011 па 2018 год[15].
Была заснавана колішнімі членамі Іспанскай фалангі — адзінай існаваўшай партыі пры дыктатуры Франсіска Франка.
Частка Еўрапейскай народнай партыі, Міжнароднага дэмакратычнага саюза.
1976—1989
Народны альянс
Альянс з’явіўся пасля аб’яднання некалькіх невялікіх кансерватыўных партый, некаторыя з якіх узначальвалі былыя міністры ўрада Франка:
- Партыя дэмократычных рэформ пад кіраўніцтвам Мануэля Фрагі, міністра інфармацыі ў 1962—1969 гадах, намесніка прэм’ер-міністра і міністра ўнутраных спраў 1975—1976 гадоў.
- Іспанскі народны саюз Марцінеса Круса — міністра планавання развіцця ў 1973—1974 гадах і міністра адукацыі і навукі 1974—1976 гадоў.
- Іспанская дэмакратычная партыя на чале з Федэрыка Сілва Муньёсам — міністрам грамадскіх работ у 1965—1970 гадах.
- Сацыял-дэмакратычная партыя, якую ўзначальвае Лусіна дэ ла Фуэнтэ — міністр працы ў 1969—1975 гадах, а таксама намеснік прэм’ер-міністра ў 1974—1975 гадах.
- Народны сацыяльны саюз (Генры Томас дэ Каранса).
- Іспанская Нацыянальная супольнасць пад кіраўніцтвам Гансала Фернандэса дэ ла Мора — міністра грамадскіх работ у 1970—1974 гадах.
- Яшчэ некалькі невялікіх партый.
На выбарах 1977 года альянс атрымаў 8,2% галасоў і 16 месцаў.
Дэмакратычная кааліцыя (1979)
На выбарах 1979 года Народны альянс сфарміраваў дэмакратычную кааліцыю, а кандыдатам у прэзідэнты стаў Мануэль Фрага. Але вынікі былі горшымі, чым у 1977 годзе — 6% і 10 месцаў.
У 1979 годзе Мануэль Фрага стаў лідарам партыі.
Народная кааліцыя (1982)
У 1982 годзе альянс аб’ядноўваецца з Народна-дэмократычнай партыяй і Ліберальнай партыяй. І становіцца апазіцыйнай партыяй з 26% галасоў і 107 месцамі.
Народная партыя (з 1989)
Пасля адстаўкі Мануэля Фрагі і паслядоўных перамог Іспанскай сацыялістычнай партыі на выбарах 1982 і 1986 гадоў Народны альянс знаходзіўся ў крызісе.Фрага зноў узначаліў яго і стварыў Народную партыю. У красавіку 1990 года Хасэ Марыя Аснар стаў лідарам партыі.
1996—2000
На выбарах 1996 года партыя перамагае і Аснар становіцца прэм’ер-міністрам Іспаніі.
Урад пачынае лібералізацыю эканомікі. Спрабуе змяніць закон аб абмежаванні гандлю, прыняты сацыялістычным урадам. Расце ВУП.
2000—2004
Партыя зноў перамагае на выбарах у 2000 годзе.
Павялічваецца колькасць выплат ахвярам тэрарызму. Павялічваюцца дзяржаўныя выдаткі на адукацыю. Прымаюцца новыя меры супраць нелегальнай эміграцыі, заключаюцца пагадненні аб рэпатрыяцыі з афрыканскімі краінамі, павялічваецца колькасць месцаў у прытулках.
З 2004 года
Пасля паражэння на выбарах і да 2011 года знаходзілася ў апазіцыі.
З 2011 года
На парламенцкіх выбарах 2011 года набрала 44,62% галасоў выбаршчыкаў, заваяваўшы 186 месцаў у парламенце. Старшыня Народнай партыі Марыяна Рахой узначаліў новы ўрад.
Перамога Пабла Касада на выбарах кіраўніцтва НП у ліпені 2018 года лічыцца паваротам партыі направа[16].
Вядомыя члены
- Анхель Асебес (былы генеральны сакратар партыі)
- Сарая Саэнс дэ Сантамарыя (намеснік прэм’ер-міністра)