Pussy Riot
Η Pussy Riot είναι ρωσική φεμινιστική πανκ-ροκ μπάντα και ακτιβιστική ομάδα διαμαρτυρίας. Συγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 2011. Αποτελείται από 12-15 γυναίκες, από 20 έως 33 ετών, οι οποίες φορούν κουκούλες με έντονα χρώματα.
Θέματα των αυτοσχέδιων προκλητικών εμφανίσεων τους είναι: η γυναικεία χειραφέτηση, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, η εναντίωση τους με τον Βλαντίμιρ Πούτιν (τον οποίο θεωρούν δικτάτορα) και με τις σχέσεις που έχει αναπτύξει με την ηγεσία της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας.Στις 21 Φεβρουαρίου 2012, ως μέρος μιας εκστρατείας κατά του Πούτιν, στις εκλογές έκαναν μία προκλητική εμφάνιση[1] στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρα Χριστού της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας στη Μόσχα. Στη συνέχεια, το Μάρτιο του 2012, τρεις από τις γυναίκες του συγκροτήματος συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για χουλιγκανισμό. Η δίκη τους ξεκίνησε στα τέλη Ιουλίου του ίδιου έτους. Οι τρεις κατηγορούμενες έχουν αποκτήσει αρκετή δημοτικότητα στο εξωτερικό, λόγω της κακής μεταχείρισής τους, ενώ βρίσκονταν υπό κράτηση. Μουσικοί από την Αγγλία απέστειλαν μήνυμα συμπαράστασης στα μέλη της μπάντας, καθώς ήταν πιθανό να καταδικαστούν σε επτά χρόνια φυλάκιση.[2][3][4][5] Η Διεθνής Αμνηστία στις ΗΠΑ οργάνωσε καμπάνια υποστήριξης [6].
Τη συμπαράστασή τους στα μέλη της μπάντας ανακοίνωσαν κορυφαίοι καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής, όπως οι Beaste Boys,[7] οι Genesis,[8] οι Red Hot Chili Peppers,[9] οι Rise Against,[8] ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ,[7] η Κόρτνυ Λοβ,[10] η Μαντόννα,[11] η Μπιορκ,[12] ο Μαρκ Νόπφλερ,[13] η Γιόκο Όνο,[14] η Πάτι Σμιθ,[15] ο Στινγκ[9] και ο Πιτ Τάουνσεντ.[16], ενώ η Γαλλίδα τραγουδίστρια Μιρέιγ Ματιέ τις χαρακτήρισε «ιερόσυλες».[17]
Στις 10 Οκτωβρίου του 2012, το δικαστήριο της Μόσχας που εκδίκασε την έφεση των Pussy Riot, αποφάσισε να αποφυλακίσει το ένα από τα τρία μέλη της μπάντας, με ποινή δύο έτη φυλάκισης με αναστολή και την ποινή φυλάκισης δύο ετών στα άλλα δύο μέλη, για "χουλιγκανισμό υποκινούμενο από θρησκευτικό μίσος".[18][19]
Έχοντας εκτίσει 21 μήνες της ποινής τους και μετά τη χορήγηση αμνηστίας που εγκρίθηκε από τη Δούμα, αμφότερες οι Τολοκονίκοβα και Αλιόχινα αποφυλακίστηκαν στις 23 Δεκεμβρίου 2013.[20] «Το πιο δύσκολο στη φυλακή είναι να βλέπεις πως καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων», δήλωσε η Alyokhina.[21]