Ramiro Gartzeitz

Gartzia IV.a Santxitzen eta Estefania Foixkoaren semea zen.^[1][2]

1076an Antso anaia erail zutenenean, Alfontso VI.a Gaztelakoa bere lehengusuak Araba, Bizkaia, Gipuzkoa, Bureba eta Errioxa okupatu zituen,^[3] eta Ramiro, Naiarako jauna baitzen, haren gortera joan zen.

1079ko irailaren 3an, Ermesinda arrebarekin batera Aldefonsus (Alfontso) imperator totius Hispanie erregeak sinaturiko aginduan lekuko moduan agertu zen.Ermesinda eta Urraka bere arrebek gaztelar nobleak ezkondu zituzten. 1076 eta 1082 artean, Calahorrako jauna izan zen.^[4] 1081eko apirilaren 18an, Alfontso VI.ak Ramirok Naiarako Andre Maria Erreginaren monasterioari egindako dohaintza berretsi zuen^[5].

XII. mendeko Historia Roderici eskuizkribuak bere heriotzaren ezbeharra azadu zuen.^[6] 1082ko abenduan Albofalac izeneko Rueda de Jalóngo waliak jazarraldi militar bat egin zuen. Honek Ahmad al-Muqtadirren anaia zen Yusuf al-Muzaffarren alde egin zuen. Yusuf al-Muzaffar espetxean zegoen al-Mutamin, al-Muqtadirren semea eta ondorengoak hala erabakita. Era berean, Ibn al-Royolo, 1076an al-Muqtadirrentzat Deniako taifa konkistatu zuena, kolokan zegoen, Alfontso VI.aren alde egiteagatik salaturik.

Alfontsok Ramiro Gartzeitzek eta Gontzalo Salvadorez Larako jaunak zuzendurik armada bidali zuen Zaragozako taifaraino. Ramiro eta Gonzalo Yusufekin, jada askaturik, hizketan hasi eta musulmanak erregea bera etor zedila eskatu zuen. Alfontso agertu zenerako, Yusuf ustekabekoz hilda zegoen. Albofalac, Ramiroren bitartez, Alfontsori Ruedako gazteluaren jabetza eskaini eta erregeak Ramiro eta Gontzalo bidali zituen ibiltzeko baimen batekin.^[6] Gazteluaren barnean sartu zirenean, soldaduek harrikatu eta erail zituzten.^[4] Antso Gartzeitz Ramiroren sasianaia ere berarekin batera zegoen.