Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատ
ԿՁԱ (ռուս.՝ АКМ) կամ Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատ (ռուս.՝ Автомат Калашникова Модернизированный), հրաձգային զենք, որի խնդիրն է հակառակորդին մարդկային կորուստներ պատճառելը։ Այս ավտոմատը 1959 թվականին մտավ ԽՍՀՄ սպառազինություն՝ ԿԱ -ին փոխարինելու նպատակով։ Զենքի տրամաչափն է 7.62 մմ է, իսկ քաշը առանց փամփուշտների 3.1 կգ է։ Լիցքավորված պահեստատուփով 3.6 կգ է։ 1 պահեստատուփը պարունակում է 30 փամփուշտ։ 1 զենքի հետ տրվում է 4 պահեստատուփ դրանց համար նախատեսված պայուսակով, այսինքն 120 փամփուշտ։ 1 փամփուշտի քաշը 16.2 գ է։ Զենքի երկարությունը 880 մմ է, իսկ տեղադրված սվին դանակով 1020 մմ է։ Կրակի նշանառու հեռավորությունը 1000 մ է, իսկ է մահացու հեռավորությունը 1500 մ է։ Մարտական արագաձգությունը մենահատ կրակի դեպքում կազմում է 40 կր/ր, իսկ ավտոմատ կրակի դեպքում 100 կր/ր։ Հրաձգության տեմպը 600-660 կր/ր է։ Փամփուշտի գնդակի սկզբնական արագությունը կազմում է 715 մ/վ։
Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատի ավտոմատիկայի աշխատանքի նկարագրությունը
Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատի ավտոմատիկայի աշխատանքը հիմնված է վառոդային գազերի էներգիայի վրա։ Կրակի ժամանակ վառոդային գազերի մի մասը, որոնք դուրս են մղում փամփուշտի գնդակը, շարժվում են փողի խողովակի միջոցով գազային խուց և ճնշում են գործադրում գազային մխոցի դիմային պատին շարժելով մխոցը, փակաղակային ձողիկը և փակաղակը ետնամասային դիրք։ Փակաղակը բացում է փողի խողովակը, վառոդային գազերի ճնշումը փամփուշտից առանձնացնում է պարկուճը՝ դուրս նետելով այն։ Հետադարձ մեխանիզմի միջոցով փակաղակային ձողիկը և փակաղակը վերադառնում են առաջնային դիրք։ Փակաղակը նոր փամփուշտը ուղարկում է փամփշտանոց և փակում է փողի խողովակը։
Տարատեսակներ
ԿՁԱ-ի տարատեսակներ են համարվում ԿՁԱՆ (ռուս.՝ АКМН) (Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատ գիշերային (ռուս.՝ Автомат Калашникова Модернизированный Ночной), այսինքն գիշերային նշանառման հարմարանքով), ԿՁԱԾ (ռուս.՝ АКМС) (Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատ ծալովի (ռուս.՝ Автомат Калашникова Модернизированный Складный), այսինքն ծալովի կոթով), սրանք էլ իրենց տարատեսակները ունեն։
Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատի կառուցվածքը
Կալաշնիկովի ձևափոխված ավտոմատը ունի հետևյալ կառուցվածքը.
- փող, փողի տուփ, հարվածող ձգան մեխանիզմ, կոթ և ատրճանակային բռնակ
- փողի տուփի կափարիչ
- փակաղակային ձողիկ շրջանակ գազային մխոց
- փակաղակ
- հետադարձ մեխանիզմ
- գազափողակ փողային պահպանակ
- փողակալ
- պահեստատուփ
- սվին դանակ
- հրացանի շամփուր
- պիտույքների տուփ
- փողաբերան արգելակ-կոմպենսատորով
Շահագործող երկրներ
- Աֆղանստան[1]
- Ալբանիա[2]
- Ալժիր[2]
- Անգոլա[2]
- Հայաստան[2]
- Ադրբեջան[2]
- Բանգլադեշ[2]
- Բելառուս[2]
- Բենին[2]
- Բոսնիա և Հերցեգովինա[2]
- Բոտսվանա[2]
- Բուլղարիա[2]
- Կամբոջա[2]
- Կաբո Վերդե[2]
- Կենտրոնաաֆրիկյան Հանրապետություն [2]
- Չադ[2]
- Չիլի[3]
- Կոմորներ[2]
- Կուբա[2]
- Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն[2]
- Ջիբութի[1]
- Արևելյան Գերմանիա, տարբերակ MPi-KM-72[4]
- Եգիպտոս, տարբերակ Misr[5][6][7][8][9]
- Հասարակածային Գվինեա[2]
- Էրիտրեա[2]
- Էստոնիա[2]
- Եթովպիա[1]
- Ֆինլանդիա[10]
- Գաբոն[2]
- Վրաստան[2]
- Գվինեա[2]
- Գվինեա-Բիսաու[2]
- Գայանա[2]
- Հունգարիա, տարբերակ AK-63[2]
- Հնդկաստան[2]
- Իրան[2]
- Իրաք[2]
- Իսրայել[2]
- Ղազախստան[2]
- Ղրղզստան[1]
- Լաոս[2]
- Լատվիա[2]
- Լեսոթո[2]
- Լիբերիա[2]
- Լիբիա[2]
- Լիտվա[2]
- Հյուսիսային Մակեդոնիա[2]
- Մադագասկար[2]
- Մալի[2]
- Մոլդովա[2]
- Մոնղոլիա[2]
- Մարոկկո[2]
- Մոզամբիկ[2]
- Նիկարագուա[11]
- Հյուսիսային Կորեա, տարբերակ Тип 68[2]
- Պակիստան, տարբերակ Тип 56[2]
- Պերու[2]
- Լեհաստան[4]
- Կատար[2]
- Կոնգոյի Հանրապետություն[2]
- Ռումինիա, տարբերակ PM md. 63[2]
- Ռուսաստան[2]
- Ռուանդա[12]
- Սան Տոմե և Պրինսիպի[2]
- Սեյշելներ[2]
- Սիեռա Լեոնե[2]
- Սլովենիա[2]
- Սոմալի[2]
- ԽՍՀՄ[1]
- Սուդան[2]
- Սուրինամ[2]
- Սիրիա[2]
- Տաջիկստան[2]
- Տանզանիա[2]
- Տոգո[2]
- Թուրքիա[2]
- Թուրքմենստան[2]
- Ուկրաինա[2]
- Արաբական Միացյալ Էմիրություններ[2]
- Ուզբեկստան[2]
- Վիետնամ[2]
- Եմեն[2]
- Հարավսլավիա, տարբերակ Zastava M70[13]
- Զամբիա[2]
- Զիմբաբվե[2]
Ծանոթագրություններ
Տես նաև
Արտաքին հղումներ
- Zonawar.ru կայք Արխիվացված 2013-01-22 Wayback Machine