ემილ ზოლა
ემილ ფრანსუა ზოლა (ფრანგ. Émile François Zola; დ. 2 აპრილი, 1840 — გ. 29 სექტემბერი, 1902) — გავლენიანი ფრანგი მწერალი, ნატურალიზმის ლიტერატურული მიმდინარეობის უმნიშვნელოვანესი წარმომადგენელი, თეატრალური ნატურალიზმის განვითარებაში მნიშვნელოვანი წვლილით, და საფრანგეთის პოლიტიკური ლიბერალიზაციის წამყვანი ფიგურა, დრეიფუსის საქმის გამოძიების აქტივისტი.
| ემილ ზოლა | |
|---|---|
| ფრანგ. Émile Zola | |
 | |
| დაბადების თარიღი | 2 აპრილი, 1840[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] |
| დაბადების ადგილი | rue Saint-Joseph |
| გარდაცვალების თარიღი | 29 სექტემბერი, 1902[2] [1] [4] [6] [7] [8] [10] [11] [22] [23] [24] (62 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | პარიზი, საფრანგეთის მესამე რესპუბლიკა[1] [25] [22] |
| დასაფლავებულია | პარიზის პანთეონი[3] [26] |
| საქმიანობა | პოლიტიკური ჟურნალისტი, ხელოვნების კრიტიკოსი[27] , რომანისტი[28] , ესეისტი, დრამატურგი[24] , ნოველისტი, ლიტერატურული კრიტიკოსი[24] , თეატრალური კრიტიკოსი, ჟურნალისტი, მწერალი[22] [23] [24] [29] , პოეტი და ფოტოგრაფი |
| ენა | ფრანგული ენა |
| მოქალაქეობა | საფრანგეთი[30] |
| ჟანრი | რომანი და მოთხრობა |
| Magnum opus | Les Rougon-Macquart, Thérèse Raquin, ბრალს ვდებ! და Nana |
| ჯილდოები | საპატიო ლეგიონის ორდენის ოფიცერი[31] [32] |
| მეუღლე | ალექსანდრინ ზოლა |
| პარტნიორ(ებ)ი | ჟან როზერო[33] |
| შვილ(ებ)ი | ჟაკ როზერო და დენის როზერო |
გავლენა მოახდინეს | |
| ხელმოწერა |  |
ბიოგრაფია
ემილ ზოლა იტალიურ-ფრანგული წარმომავლობის ოჯახში დაიბადა. მამამისი იტალიელი ინჟინერი, „ექსის“ წყალგაყვანილობის სისტემაში მუშაობდა. ზოლამ ბავშვობა ექს-ან-პროვანსში გაატარა, სადაც იგი მხატვარ სეზანს დაუმეგობრდა. ბუნებით რომანტიკოსი ემილი ბავშვობიდანვე ლექსებს წერდა. შვიდი წლისაც არ იყო, მამა რომ გარდაეცვალა და ოჯახი უსახსროდ დარჩა.
1858 წელს დედამისი საცხოვრებლად პარიზში გადავიდა. ემილი პარიზისა და მარსელის ლიცეუმში სწავლობდა, პარიზში უსახსროდ დარჩენილი ყმაწვილი იძულებული იყო თავშესაფარში ეცხოვრა, რომელიც სავსე იყო ქურდებით, მაწანწალებითა და მეძავებით. იგი საშინელ სიღარიბეში იმყოფებოდა. ზოლა საშუალო ტანის, წვერიანი, ძალიან მგრძნობიარე მამაკაცი იყო, რომელსაც სახეზე მუდმივი მელანქოლია აღბეჭდვოდა.
ახალგაზრდობაში ემილს შეუყვარდა ლუიზა სოლიარი, თავისი მეგობრის და. თავშესაფარში გატარებულმა წლებმა ზოლას ქალებთან ურთიერთობა ასწავლა. 25 წლისა გატაცებული იყო ალექსანდრა მელით, რომელიც მასზე ერთი წლით უფროსი იყო.
ბიბლიოგრაფია
- აბე მურეს შეცოდება (1875)
- ხაფანგი (1877
- ნანა (1880)
- ქალთა ბედნიერება (1883)
რესურსები ინტერნეტში
- ემილ ზოლა — Lib.ge-ზე
- Dreyfus Rehabilitated დაარქივებული 2012-03-11 საიტზე Wayback Machine.
- Émile Zola at InterText Digital Library (ფრანგული)
- Émile Zola at Livres & Ebooks დაარქივებული 2016-05-04 საიტზე Wayback Machine. (ფრანგული)
- Émile Zola exhibition at the Bibliothèque nationale de France
- Livres audio gratuits pour Emile Zola დაარქივებული 2010-12-31 საიტზე Wayback Machine. (ფრანგული)
