Минас Жераис

Минас е во западниот и југоисточниот дел на Бразил. Се граничи со Баија и Гојас (северно), Јужно Мато Гросо (на запад), Саун Пауло и Рио де Жанеиро (јужно) и со Еспирито Санто (на исток), дели мала граница и со федералниот округ.

Во Минас извираат највеќето реки во Бразил како Сао Франциско, Парана и Рио Доче. Државата има доста Хидроцентрали. Некои од највисоките врвови и планински вериги се во посед на Минас, Сера да Мантиквејра Сера до Серво, државата има доста резеви на железо и злато.

Секој регион во државата има посебен карактер, географски и до одреден степен и културен.

Минас е формирана во главно од колонисти кој трагале по злато и скапоцени камења, а подоцна и дијаманти. Името буквано значи Општи Рудници, скретено од подолгата форма Рудници од општи гори. Во 1697-ма португалците почнале со градење на "кралскиот пат" за да ги поврзат пристаништата Рио де Жанеиро и Парати со богатите со руда области околу Оуро Прето, Серо и Дијамантина.^[1] прво седиште на локалната администрација бил градот Маријана; подоцна седиштето било преместено во Вила Рика. Кон крајот на 18 век, Вила Рика бил втор по големина град во Бразил. Со исцрпувањето на рудниците во 19 век градот го загубил своето значење; подоцна е прекрстен во Оуро Прето и останал престолнина сè до изградбата на новиот, проектиран град Бело Хоризонте сè до преминот кон 20 век. Релативнада изолација од Европско влијание и локалните богатства довеле до развој на сопствена култура во државава.

Во 18 век, комањето рудници било строго контролирано од Португалската круна. Неколку востанија се дигани од колонистите, но секогаш задушувани. позначајно е Востанието на фелипе дос Сантос кое завршило со негово погубување и отцепување на Минас од Саун Пауло.

Поради економската вашност Минас одиграла важна улога на национално ниво. Во 19 век полотичарите Жозе Бонифацио де Андрада е Силва биле инструменти во создавањето на Бразилската империја под Водство на Педро I-ви од Бразил. По создавањето на републиката Минас ја делела контролата на национално ниво заедно со Саун Пауло.

Палеонтологијата има доста важни пронајдоци, Maxakalisaurus topai (Динопрата) фосили.Фосилите припаѓале на животно високо 13 метри со проценета тежина од 9 тони, имало долг врат и опашка и живееле пред 80 милиони години.

Според БИГС, во 2007-ма државата имала 19,522,000 жители со густина на населеност 33.2 ж./км².

Урбанизација: 84.7% (2006); Природен прираст: 1.4% (1991-2000); Домаќинства: 5,741,000 (2006).

Национална структура: 9,019,164 Бели (46.2%), 8,784,900 Пардо (45.0%), 1,639,848 Црнци (8.4%), 58,000 Азијати и Домородци(0.3%).^[2]

Националната структура варира од град до град.

Религија

Извор: БИГС 2000.^[3]

Секторот за услуги зема најголем дел од БДП со 47.1%, следен од индустрискиот сектор со 44.1%. Земјоделство 8.8% од БДП (2004). Извоз: железна руда 26.1%, железарија 20.9%, кафе 12.8%, нефаритивни метали 7.2%, други земјоделски производи 6.2%, возила 5.9% (2002).

Удел во Бразилската економија: 9% (2005).

Минас Жераис (или само Минас, како што е нарекувана државата по обичај) е голем производител на млеко, кафе и други земјоделски блага, како и минерали. Електроника исто така се произведува. Производителите на автомобли Фиат и Мерцедес-Бенз имаат фабрики. Туризамот е исто така важна гранка од економијата на државава: историските градови како Оуро Прето, Маријана, Сабара, Конгоњас, Дијамантина, Тиридантес и Сао Жоао дел Реј, се доста привлечни со нивната архитектура. Други градови како, Аракса, Посос де Калдас, Ламбари, Каксамбу, и други, привлекуваат посетители поради нивните минерални извори.

Возила: 4,887,283 (март/2007); Мобилни: 11,3 милиони (април/2007); Телефони: 4,2 милиони (април/2007); Градови: 853 (2007).^[4]

Португалскиот е службен. Но Англиски и Шпански се дел од официјалниот образовен систем.

Образовни институции

• Федерален Универзитет Минас Жераис (UFMG)
• Федерален Универзитет Алфенас (Unifal-MG);
• Федерален Универзитет Итажуба (UNIFEI);
• Федерален Универзитет Жуиз де Фора (UFJF);
• Федерален Универзитет Лаврас (Ufla);
• Федерален Универзитет Оуро Прето (Ufop);
• Федерален Универзитет Сао Жоао дел Реи (UFSJ);
• Федерален Универзитет Уберландија (UFU);
• Федерален Универзитет Висоза (UFV);
• Федерален Универзитет Трианголо Минејро (UFTM);
• Федерален Универзитет Валес до Жеќитињоња е Мукури (UFVJM);
• и други.

Минас може да се нарече Длабок Бразил по аналогија на France profonde. Има повеќе сцое во однос на космополитска Саун Пауло, и повеќе традиционално отколку блекавата Рио де Жанеиро, и е повеќе португалска отколку италијанската Саун Пауло.Луѓето се сметаат за резевирани, ладни, релативно тивки, но патријалхални и дружељубиви. Една е од најрелигиозните драви.Минас е исто така позната по својата кујна.Државава е бразилскиот традиционален производител на сирење. Доста познати бразилски писатели се родени во Минас: Карлос Друмонд де Андраде, Фернандо Сабино и Жоао Гуимареш Роса.

Меѓународен аеродром

Меѓународниот аеродром Танкредо Невес е сместен во општините Лагоа Санта и Конфинс, 38 км од Бело Хоризонте, отворен е во јануари 1984-та.

Автопати

Поради централната позиција, низ државата минуваат важни патишта, како BR-116 (Рио-Баија), BR-040 (Рио-Бразилија) и други. Повеќето од поважните бразилки рути минуваат низ Минас, то е и причината на најголемиот број на сообракајки во однос на цел Бразил.

BR-122,BR-040,BR-135,BR-146,BR-251,BR-259,BR-265,BR-265,BR-265,BR-265,BR-267,BR-352,BR-354,BR-356,BR-356,BR-364,BR-367,BR-367,BR-367,BR-381,BR-381,BR-383,BR-383,BR-393,BR-459,BR-462,BR-464,BR-491.

Како и остатокот на Бразил, фудбалот е најпопуларен спорт помеѓу месното население. Бело хоризонте има два од најуспешните тимови во земјата, и градот исто така има еден од најголемите стадиони во светот, Минејрао отворен во 1965-та.

Најстариот Стадион Independência(независност) беше домаќин на легендарната победа на тимот на САД во 1950-та со 1-0 против Англија.

Атлетико Минејро, е еден од најстарите фудбалски клубови во градот, основан е 1908-ма, бил прв бразилски шампион 1971-ва.

Крузејро е основан 1921-ва од стана на локалната италијанска заедница. Крузејро е еден од најуспешните бразилки клубови помеѓу 1990-тите и 2000-тите, освојувајки 4 Национални купови, 1 Национална лига, 2 Copa Libertadores, и 2 Supercopa Libertadores.

Знамето на Минас Жераис е едно од најстаро усвоените во Бразил.

Реченицата "Libertas quæ sera tamen", на знамето, е мото напишано на Латински, преведено на португалски е Liberdade ainda que tardia и на македонски значи "Слобода, иако е од подоцна". Триаголникот го претставува Светата троица и трите идеи на Француската револуција: Liberté, Egalité, Fraternité.

Боите се избрани заради нивното револуционерно значење: Бела боја заради желбата за мирољубива нација, и црвената го симболизира огнот на слободата.

Иако не е најголема бразилска држава, Минас Жераис има најголем број градови. Од околу 5,500 општини во цел Бразил, Минас има 835, Факт објаснет со соодносот на бројот жители и територијата (поголема од Метрополитанска Франција). Позначајни градови се: престолнината Бело Хорзонте, Контагем, Бетим, Жуиз де Фора, Монтес Кларос, Уберландија, Ипатинга, Убераба и Оуро Прето.

y

• Cheney, Glenn Alan, Journey on the Estrada Real: Encounters in the Mountains of Brazil, (Chicago: Academy Chicago, 2004) ISBN 0-89733-530-9

• (португалски) официијална страница
• (англиски) Бразилски туристички портал Архивирано на 12 декември 2007 г.
• (англиски) Бело хоризонте Водич Архивирано на 14 април 2010 г.
• Зборувајте за Минас