Миси Елиот

Мелиса Арнет Елиот^[14] е родена на 1 јули 1971 година, ^[15] во Портсмут, Вирџинија.^{[16] [17]} Додека татко ѝ бил активен маринец, таа со семејството живеела во Џексонвил, Северна Каролина.^{[18] [17]} Кога татко ѝ се повлекол од службата, се преселиле назад во Вирџинија, каде што живееле во екстремна сиромаштија.^[19]

Животот во Вирџинија ѝ бил многу тежок. Елиот навела семејно насилство од татко ѝ.^[20] Таа неќела да оди во домови кај пријатели од страв дека кога ќе се врати дома ќе ја најде мајка си мртва.^[20] Кога Елиот имала осум години, била сексуално злоупотребена од братучед. На четиринаесетгодишна возраст, нејзината мајка решила да стави крај на состојбата и побегнала заедно со неа. Се засолнале во домот на еден член од нивното семејство.^[19] Елиот рекла дека се плашела дека нејзиниот татко ќе ги убие и двете поради заминувањето.^[18]

Елиот и нејзината мајка живееле во населбата Хоџис Фери во Портсмут, Вирџинија.^[17] Елиот го завршила средното училиште Вудро Вилсон (денес средно училиште Манор) во Портсмут, Вирџинија, во 1990 година.^[14]

1991–1995: Sista и почетоци на кариерата

Во 1991 година, Елиот заедно со пријателките Ла'Шон Шелман, Чонита Колман и Радиа Скот ја основале женската R&B група, Fayze (подоцна преименувана во Sista).^[21] Елиот како продуцент на групата го ангажирала нејзиниот пријател од соседството Тимоти Мозли (Тимбаленд) и почнала да прави демо песни.^[22] Во 1991 година, Sista го привлекла вниманието на продуцентот Диванте Свинг, кој истовремено бил член на групата Jodeci.^[14] Накратко, Fayze се преселиле во Њујорк, каде што потпишале со Elektra Records под брендонт на компанијата од Деванте Swing Mob и ја преименувале групата во Sista. Првата песна на Систа под наслов „Brand New“, била објавена во 1993 година.^[23] Елиот со себе ги зела и Тимоти Мозли (кого Деванте го нарекол Тимбаленд) и Мелвин Барклиф (под алијас Magoo).

1996–1998: Supa Dupa Fly

По напуштањето на Swing Mob, Елиот и Тимбаленд работеле заедно како текстописец/продуцентски тим, и правеле песни за изведувачи SWV, 702, и особено Алија. ^[24] Во 1997 Миси Елиот ја започнала својата кариера, рапувајќи на ремикси од Шон „Пафи“ Комбс и Џина Томпсон.

Комбс се надевал дека Миси Елиот ќе потпише за неговата издавачка куќа Bad Boy, но во 1996 таа сепак потпишала договор со East West Records како солист.^[24] Тимбаленд повторно ѝ станал продукциски партнер, улога што тој ќе ја има во повеќето соло изданија на Елиот. Миси продолжила да работи со други уметници. Првиот албум на Миси Елиот, Supa Dupa Fly, бил објавен кон средината на 1997 година; успехот на неговиот водечки сингл „The Rain“ довело до тоа албумот да биде продаден во платинест тираж.^[23] Елиот во музичкото видео носи облека направена од најлонски вреќи за отпадоци а според медиумите ова е еден од нејзините најпрепознатливи „модни моменти“. ^{[25] [26]}

1999–2001: Da Real World и Miss E… So Addictive

Вториот албум на Елиот, иако многу помрачен од првиот, бил подеднакво успешен.^[27] Бил продаден во 3 милиони копии ширум светот. Албумот Da Real World (1999) ги содржел сингловите „All n My Grill“, ремикс на „Hot Boyz“ и „She's a Bitch“. Исто така во 1999 година, Елиот заедно со Да Брат, се појавила на официјалниот ремикс на песната од Мараја Кери „Heartbreaker“ ^[28] За ремиксот било снимено музичко видео, а ремиксот Desert Storm е ценет од музичките критичари и станал култен ремикс.

На 15 мај 2001 г., Миси Елиот го објавила албумот Miss E… So Addictive. Албумот дебитирал на второ место во САД и бил продаден во 250.000 примероци во првата недела.^[29] На албумот се наоѓаат огромните поп и урбани хитови „One Minute Man“ со Лудакрис и Трина, „Get Ur Freak On“, меѓународниот клупски хит „4 My People“ како и комерцијално помалку успешниот сингл „Take Away“.^[30] Иако „Take Away“ не бил радиски хит, „4 My People“ станал американски и европски клупски хит поради популарниот ремикс на хаус дуото Basement Jaxx од 2002 година.

Елиот им била копродуцент на Кристина Агилера, Лил Ким, Миа и Пинк за песната „Lady Marmalade“ од албумот Moulin Rouge! Music from Baz Luhrmann's Film, ^[31] која во 2001 година се нашла на прво место на Билбордовиот Хот 100.

2002–2004: Under Construction и This Is Not a Test!

За нејзиниот следен албум, Елиот и Тимбаленд се користеле многу олдскул рап и фанк семплови, како што се „Peter Piper“ од Run-DMC и „Double Dutch Bus“ од Френки Смит. Четвртиот албум од Миси Елиот, Under Construction од 2002 година е најпродаваниот женски рап албум со 2,1 милиони продадени копии во САД.^[32] Во 2002 година, Елиот освоила награда Греми за најдобра рап соло изведба за „Get Ur Freak On“. ^[2] Во 2003 година, Under Construction добил номинации за Греми за најдобар рап албум и албум на годината. Њујорк Тајмс Under Construction го нарекол „најдобар хип-хоп албум оваа година“.^[33] Елиот објавила два сингла од Under Construction. Главниот сингл, „Work It“ стигнал до второ место на топ-100 листата од Билборд, а на видео музичките награди на MTV ја освоил наградата „Видео на годината“. Вториот сингл, „Gossip Folks“ со Лудакрис, стана топ 10 хит на топ 100 топ листите ' Билборд, беше еден од најпуштаните музички спотови на MTV, MTV2, MTV Jams и BET во 2003 година.^[34] Третиот сингл не бил објавен, иако за „Back In The Day“ било снимено видео со Џеј Зи ^[35] и Елиот.

Помеѓу албумите, Елиот ги продуцирала „American Dream Remix“ на песната од Мадона „American Life“, „Cop That Shit“ и го продуцирала „Fighting Temptation“. (во кој се појавуваат таа, Бијонсе, Фри и MC Lyte ) за саундтракот на истоимениот филм од Куба Гудинг Џуниор и Бијонсе Ноулс. Елиот подоцна истата година глумела во реклама со Мадона, која добила големо медиумско внимание.^[36] Елиот ја продолжила својата сорабиотка со Мадона во 2003 година го извеле контроверзното шоу на MTV Video Music Awards, отворено заедно со Мадона, Бритни Спирс и Кристина Агилера.

Една година по објавувањето на дотогаш најуспешниот албум на Елиот, Елиот била притисната од нејзината издавачка куќа да издаде уште еден албум со надеж дека ќе профитира од нејзиниот неодамнешен успех.^[37] Нејзиниот петти албум, This Is Not a Test! бил објавен во ноември 2003 година. Албумот билпродаден во 690.000 примероци во САД^[37] и е сертифициран со платинест тираж од страна на Здружението на индустријата за снимање на Америка (RIAA). Елиот изјавила дека „албумот This Is Not A Test излезе исклучително брзо за мене. Не сакав да биде објавен кога беше објавен.“^[38]

2005–2006: The Cookbook и Respect ME

Елиот сакала да им го „даде на луѓето неочекуваното“ и освен со Тимбаленд соработувала и со други продуценти.^[38] Нејзиниот шести соло албум, The Cookbook бил објавен на 4 јули 2005 година, а дебитирал на второ место на американските топ листи, а во 2022 година Здружението на издавачката индустрија на Америка (RIAA) за продадени над 1.000.000 примероци во Соединетите држави го сертифицирало со платинест тираж. За албумот The Cookbook , Елиот добила 5 Греми номинации во 2005 година. Првата песна од албумот, „Lose Control“, добила Греми за најдобро кратко видео и била номинирана за најдобра рап песна. „Lose Control“ со Сиара и Фатман Скуп, станала топ-5 хит кон средината на годината (стигнала од третото место на Billboard Hot 100). Песната беше номинирана и за наградата Греми во категоријата за најдобра рап соло изведба во 2006 година.

Respect M.E., прв албум со најголеми хитови од Миси Елиот, бил објавен надвор од САД и Канада на 4 септември 2006 година, само во Јужна Африка, Австралија, Европа, Јапонија и Бразил.

2007–2018: Продукциска работа

Во 2007 година, од VH1 Елиот ја добила наградата Hip Hop Honors. ^[39] Во 2007 година, работела со Timbaland, Swizz Beatz, Danja, T-Pain и DJ Toomp и планирала да издаде албум на почетокот од 2008 година.^[40] Четири години подоцна, во 2012 година, Елиот објавила два сингла продуцирани од Тимбаленд („9th Inning“ и „Triple Threat“) исклучиво за iTunes.^[41]

По 2008 година, Миси Елиот напишала и/или продуцирала многу песни кои биле номинирани за Греми како што се песните за Fantasia („Free Yourself“), Џенифер Хадсон („I'm His Only Woman“), Моника („Everything to Me“), Кешија Кол („Let It Go“ ), и Џазмин Саливан („Need U Bad“ и „Holding You Down (Goin' in Circles)“. Кон средината на 2010 година, Елиот започнала турнеја низ Европа, Азија, Африка и Австралија.^[42]

Во 2015 година, заедно со Кети Пери, Елиот настапила на полувремето на шоуто Super Bowl XLIX каде извела микс од песните „Get Ur Freak On“, „Work It“ и „Lose Control“.^[43] Изведбата била добро прифатена,^{[44] [45]} и таа недела ја зголемила дигиталната продажба на делата на Елиот. На 11 февруари, Елиот изјавила дека сè уште го снима нејзиниот седми студиски албум, Block Party, со Тимбаленд.^[46] На 2 април 2015 година, Фарел Вилијамс потврдил дека работи на албумот на Елиот.^[47]

Во 2016 година, Миси Елиот рекла дека сака да објави документарен филм кој ќе биде хроника на нејзиното влијание аудио и видео врз продукциската сцена.^[48]

2019–сега: Признанија и Iconology

На 13 јуни 2019 година, Елиот била примена во Куќата на славата на текстописците, и со тоа станала првата раперка примена во оваа куќа.^[49] Миси Елиот добила почесен докторат по музика од музикичкиот колеџ Беркли, ^[50] и награда Мајкл Џексон за видео авангарда. Таа била прва раперка која ја добила наградата. ^[51] Елиот ја добила наградата Музички пионер на Денот на женското претприемништво во Обединетите нации во 2019 година како признание за нејзините достигнувања во музиката и како лидер. Оваа награда била забележана во Конгресната евиденција. ^[52]

На 23 август 2019 година, Елиот го објавила своето ЕР насловено како Iconology. ЕП-то со пет песни содржи различни музички жанрови кои ја покриваат ширината на нејзината кариера како уметник и добило поволни критики од критичарите. По објавувањето на албумот, таа го објавила и водечкиот сингл, „Trow It Back“. Музички, Iconology е поп, хип хоп и R&B EP што потсеќа на претходната работа на Елиот.

Неколку медиумски куќи ја нарекуваат Елиот како „Кралица на рапот“, ^{[53] [54]} „Кралица на хип хопот“, ^[55] и „Прва дама на хип хопот“.^[56] Експерименталноста на Миси Елиот во нејзините музички спотови во тоа време ја промениле тематиката на хип-хоп видеото.^[57] Од почетокот на нејзината кариера нејзините песни се содржани теми за феминизам, родова еднаквост, позитивност на телото и секс-позитивност што ја прави една од првите хип-хоп и R&B изведувачи насочени кон овие теми.^[58] „Гардијан“ и „Обсервер“ ја сметале за прва црнкинка која е музички магнат во Америка, бидејќи во 2001 година стекнала целосна контрола врз нејзиниот имиџ и музика и затоа што можела да потпишува договори со уметници.^{[53] [19]} Destiny's Child, Ив и Мејси Греј, како црнки R&B/хип-хоп изведувачи ѝ се благодарни за „расчистувањето на патот“ во американската музичка индустрија кон „сопствената поп еминенција“.^[19] Академијата за снимки и Evening Standard ја нарекле „хип хоп икона“. ^{[59] [60]}

Според Мари Клер, Елиот имала влијание на неколку музички дела визуелно и вокално. ^[61] Карди Б, ^[62] Лил Вејн, ^[63] Лизо, ^[64] и многу други уметници ја навеле работата на Елиот како нивна инспирација.

Елиот има освоено четири Греми награди, осум Видео Музички Награди од MTV, две Американски музички награди, шест BET награди и Билбордова награда за иновации од Жени во музиката. На 13 јуни 2019 година, Миси Елиот била примена во Куќата на славата на текстописците, со што станала прва раперка која ја добила оваа почест, а трет рапер севкупно, по Џеј Зи и Џермејн Дупри.^{[65] [49] [66]} Исто така, во 2019 година, Елиот добила почесна диплома на доктор по музика од музичкиот колеџ Беркли,^[50] и станала прва раперка која ја добила наградата Мајкл Џексон за видео авангарда од MTV. ^[51]

Во 2018 година, од списанието <i id="mwA_8">Essence</i> Елиот ја добила наградата Black Women In Music, а во 2019 година, на Денот на женското претприемништво во Обединетите нации ѝ била доделена наградата музички пионер.^[52] Во 2020 година, Urban One ѝ ја доделил наградата за музички иновации. ^[67]

Во мај 2021 година, Елиот била меѓу првите примени членови во Булеварот на славните на црнечката музика и забава.^[68] Во ноември 2021 година, Елиот била почестена со ѕвезда на Булеварот на славните во Холивуд.^[69] Во 2023 година, станала прва хип-хоп пејачка номинирана за внесување во Куќата на славата на рокенролот, номинирана во првата година кога ги исполнувала условите; подоцна истата година била примена, со што станала прва примена хип-хоп пејачка.^{[70] [71]}

Во декември 2022 година, Елиот добила втор почесен докторат, овој пат од Државниот универзитет во Норфолк, кој исто така помогнал нејзиното име да го носи улица во Портсмут.^[72]

• Supa Dupa Fly (1997)
• Da Real World (1999)
• Miss E... So Addictive (2001)
• Under Construction (2002)
• This Is Not a Test! (2003)
• The Cookbook (2005)

• Rappe, Michael (2010). Under Construction. Dohr. ISBN 978-3-936655-67-4.

• Матична страница
• Миси Елиот на Амазон Мјузик