Окупација на Јапонија

Предлошка:Историја на Јапонија

Empire of Japan (1945–1947) 大日本帝國 Dai Nippon Teikoku Japan (1947–1952) 日本国 Nippon-koku
Воена окупација
← 1945 – 1952 ↓
Цивилно и поморско државно Царски печат
Карта на Јапонија под воена управа Јапонски архипелаг, ставен под надлежност на Врховниот командант на сојузничките сили, 1945–1952 година Јапонски Тајван и Спретлите, ставени под надлежност на Кина Префектура Карафуто и Курилски Острови, ставени под надлежност на Советски Сојуз Јапонска Кореја јужно од 38-ма паралеле (север), ставена под надлежност на Воена влада на Армијата на САД во Кореја, добила независност во 1948 година како Јужна Кореја Квантунг, окупиран од Советскиот Сојуз 1945-1955 година, се вратил во Кина во 1955 година Јапонска Кореја северно од 38-от паралелен север, ставен под надлежност на Советска граѓанска администрација, добила независност во 1948 година како Северна Кореја Јужен Тихоокеански мандат, окупиран од САД 1945-1947 година
Главен град		Токио
Јазици		јапонски
Државно уредување		Воена окупација
Воен командант
-	1945–1951	Даглас МекАртур
-	1951–1952	Метју Ридгвеј
Цар
-	1945–1952	Хирохито
Историски период		Shōwa period (Студена војна)
-	Капитулација на Јапонија	14 август 1945
-	Occupation begins	28 август 1945
-	Instrument of Surrender signed	2 септември 1945
-	Тајванска провинцијаa	25 октомври 1945
-	Република Кореја	15 август 1948
-	Јужна Кореја	9 септември 1948
-	Договор од Сан Франциско	28 април 1952
Минати Следни Царство Јапонија Јапонија Американска воена управа на Рјукју Американска воена управа на Кореја Советски Сојуз Советска граѓанска администрација Република Кина Trust Territory of the Pacific Islands
Денес во		Земји денес Кина Тајван Јапонија Јужна Кореја Северна Кореја Маршалски Острови Federated States of Micronesia Palau Русија САД  ∟ Northern Mariana Islands
a.	Taiwan (Formosa) and Penghu (Pescadores) were placed under the military occupation of Republic of China on October 25, 1945. Interpretations on whether this entails a complete transfer of the territory’s sovereignty to Republic of China vary; see theory of the Undetermined Status of Taiwan and political status of Taiwan.

Сојузничката окупација на Јапонија на крајот на Втората светска војна го предводел генералот Даглас МекАртур, Врховниот командант на сојузничките сили, со поддршка од Британскиот Комонвелт. За разлика од окупацијата на Германија, на Советскиот Сојуз му било дозволено мало или никакво влијание врз Јапонија. Ова странско присуство означува единствено време во историјата на Јапонија кога територијата била окупирано од странска сила. На инсистирање на МекАртур, царот Хирохито останал на царскиот престол. Воениот кабинет бил заменет со кабинет прифатлив за Сојузниците и посветен на спроведување на условите од Декларацијата во Потсдам, кој, меѓу другото, повикува земјата да стане парламентарна демократија. Под водство на МекАртур, јапонската влада вовела поволни социјални реформи и спровела економски реформи. Јапонскиот устав бил сеопфатно ревидиран и теоретски огромните сили на царот, кои со многу векови биле ограничени со конвенциите што се развивале со текот на времето, станале строго ограничени со закон. Окупацијата завршила со Мировниот договор во Сан Франциско, потпишан на 8 септември 1951 година, а стапил на сила од 28 април 1952 година, по што суверенитетот на Јапонија - со исклучок, до 1972 година, на островите Рјукију - бил целосно обновен.