Цар на Јапонија

Царот на Јапонија е шеф на државата и глава на царското семејство на Јапонија. Во Уставот на Јапонија, царот е дефиниран како „симболот на државата и на единството на народот“, а неговата титула е изведена од „волјата на народот, кој е суверен“. Наследувањето на престолот е регулирано согласно Законот за царскиот дом на Јапонија. Врховниот суд на Јапонија нема судска моќ над царот.^[1] Царот на Јапонија се смета за поглавар на шинто религијата. Царот е нарекуван „Небесен суверен“ или „Божји цар“. Јапонската шинто религија го смета царот за директен потомок на божицата на сонцето Аматерасу.

Царскиот дом на Јапонија е најстариот постојан монархиски дом во светот.^[2] Историското потекло на јапонските цареви лежи во доцниот кофун период од 3 до 6 век од н.е., но според хрониките Коџики (завршени во 712 година) и Нихон шоки (завршени во 720 година), Јапонија е основана во 660 година п.н.е. од страна на царот Џинму, за кој се вели дека е директен потомок на Аматерасу.^[3][4]

Нарухито е актуелен цар на Јапонија. Тој застанал на Хризантемовиот престол по абдикацијата на неговиот татко, царот Акихито, на 1 мај 2019 година.